Tíminn - 01.04.1979, Side 26

26
il il I JMIH il'n
Sunnudagur 1. aprll 1979
Broyt X2 til sölu
með bakgröfu I úrvals ástandi, nýlega
upptekinn mótor, snúningsmótor og
snúningshringur. Hagstætt verð ef samið
er strax. Amoksturstæki á Broyt X-2 til
sölu á sama stað, einnig framlengingar-
stykki á bakgröfu.
Upplýsingar i sima 91-19460 og 91-32397
(kvöld og helgarsimi)
Iðnaður - Fiskvinnsla
-Landbúnaður
Innflytjendur óskast
Ca. 2000 st. af vel meðförnum notuðum
norskum seglábreiðum, 60000 ferm. á
góðu verði til boða fyrir stóra innkaupa-
aðila. Nánari upplýsingar
Thor Gulbrandsen, Box 2905 KMP
Oslo 5 — Norge.

Markaðsfulltrúi
Iðnaðardeild Sambandsins óskar að ráða
fulltrúa i Markaðsdeild. Viðskiptamennt-
un og góð málakunnátta í ensku, þýsku og
norðurlandamáli æskileg.
Umsóknir með upplýsingum um menntun
og fyrri störf sendist starfsmannastjóra,
sem gefur nánari upplýsingar, fyrir 6.
april næst komandi.
^ SAMBAND ÍSLENZKRA SAMVINNUFÉLAGA
L J
Tollvörugeymslan
Aðalfundur
Aðalfundur Tollvörugeymslunnar h.f.
verður haldinn að Hótel Loftleiðum,
Kristalsal, föstudaginn 20. april 1979 kl.
17.00
DAGSKRÁ:
1. Venjuleg aðalfundarstörf
2. Lagabreyting (Hlutafjáraukning).
3. önnur mál.
Stjórnin
Unglingar fá öðru landi til þín!
Hafið þið áhuga á að kynnast ungu fólki
frá Evrópu, Bandarikjunum, eða öðrum
heimshlutum
átfS á íslandi
Hverfisgötu 39, P.O. Box 753 121 Reykja-
vikSimi: 91-25450. Opið alla virka daga 15-
18
Æðardúnn óskast
Greiðum fljótt og vel
Þóroddur E. Jónsson
Fellsmúla 26 Reykjavik
simi: 82292
Salka Valka
á Færeysku
Þýðingar á bók-
menntum milli tungu-
mála eru eitt af þvi
dýrmætasta sem til er,
þeirrar veru að brúa
bil milli þjóða, sem
nota ólik tungumál og
búa við ólikar aðstæð-
ur. Einkanlega eru
þýðingar dýrmætar
fyrir þjóðir, sem búa
við þröng málsvæði,
eins og til að mynda Is-
lendingar. Verk rithöf-
unda okkar i hinum
stóra heimi, eru kons-
ert i auðum sal.
Aö visu má segja sem svo, aö
obbinn af þvi sem ritaö er i bæk
ur heima á tslandi sé til heima-
brúks og eigi litiö erindi þess
vegna austur eöa vestur yfir
hafiö. Annaö mál er sá skáld-
skapur okkar, er hefur i senn
þjóölegt og alþjóölegt gildi.
Hann þarf stærri markaö, eins
og skreiöin og saltfiskurinn, þvi
þaö er meginatriöiö fyrst og
siöast aö góöar bækur séu
lesnar og af sem allra flestum.
Þegar hugsaö er um þýöingar
á skáldskap er margs aö gæta,
og margar spurningar vakna.
Sumir höfundar eru svo fast
reyröir viö steininn heima, aö
enginn myndi botna upp eöa
niöur I þýöingum. Til þess aö fá
notiö bókanna, þá veröa menn
aö þekkja til, bæöi persónusög-
una, atvinnusöguna og ótal
margt annaö. Viö höfum dæmi
um þetta. Þórbergur Þóröarson
hentar t.d. ekki vel til þýöinga á
erlend mál, tii dæmis ævisaga
séra Arna á Stórahrauni. Út-
skýringabækur yröu þá aö
fylgja ogengu minni aö vöxtum
en ævisögurnar sjálfar, svo þaö
getur hver maöur sagt sér þaö
sjálfur, aö þaö er allt aö þvi
óvinnandi aö hugsa sér þessar
dásamlegu islensku bækur sem
erlendavöru i bókabúöum stór-
þjóöanna.Skáldsögureru á hinn
bóginn meira alþjóölegar og
eiga þaraöaukioftbrýnt erindi
viö svo aö segja hvern einasta
mann á jöröinni.
Meöal þeirra eru sumar af
bókum Gunnars Gunnarssonar
og Halldórs Laxness.
Salka Valka á fær-
eysku.
Þaö var á dögunum, aö ég var
staddur vestur I prentsmiöjunni
Odda, aö Baldur prentsmiöju-
stjórifóraösegjamérfrá þvi aö
hann prentaöi oröiö mikiö fyrir
Færevinga. Hann prentaöi vbda
handa bönkum þar og innleggs-
miöa, og gott ef hann prentaöi
ekki handa þeim sparisjóösbæk-
ur lika, þvi þeir eru duglegri en
viö aö spara, eins og viö margt
annaö er viökemur þvi aö ná
saman endum i baráttunni um
brauöiö.
Já, og svo prentaöi hann lika
fagrar bókmenntir, bæöi fær-
eyskar og eins islenskar bækur,
sem snarað haföi veriö á fær-
eysku, sem reyndar er þó mesti
óþarfi.Færeyingar geta lesiö Is-
lensku og viö færeysku, þaö
tekura.m.k. ekki lengri tima aö
læra en aö fara innan i fisk,
flaka hann og roðfletta.
Aö skilnaöi fékk Baldur mér
siöara bindi af Sölku Völku eftir
Halldór Laxness, sem Turiö
Joensen týddi úr islendskum.
Þetta var Fuglinn i fjörunni
og fyrsta blaösiöan var svona:
Halldór Laxness
EIN ANNAR HEIMUR
Taö er fariö at grönka á
bönum niöri viö sjógvin. Har
dansaog kvööa nakrar fátækar
smágentur. Taö er so stuttiigt
henda sunnudag livsins.
Fuglinn I fjörunni,
hann eitur má,
tær sláa ring og dansa. Men tær
duga einki lag til hetta kvæöiö,
og taö ber ikki til at dansa eitt
kvæöi, sum einki lag hevur.
Silkibleikt er hövur hans,
og tær steöga....
kembt hevur hann hár,
sigur ein eftir at hinar eru
tagnaðar, og tá fara allar at
flenna. Tær toga sinar holutu
sokkar upp, og tosa allar i senn.
So royna tær uppaftur:
Fuglinn i fjörunni,
hann er bróðir tin,
Ég þakkaöi þessum heiöurs-
manni Baldri i Odda auövitaö
hjartanlega fyrir þessa bók,
enda þótt ég ætti allan Laxness
eins og svartan tanngarö upp I
hillum innan um aörar bækur.
Um þessar mundir var nóg aö
lesa.þviyfirstóö loönuganga is-
lenskra bókmennta, sem
stendur um jól.
Einhvern veginn samt hvarf
þessi rauða bók ekki úr huga
mér. Hvernig skyldi Laxness
taka sig út i færeyskum búningi.
Mundi hann vera i kóngsbónda-
fötum, eða i þeim hversdags-
klæöum sem hann bar um þaö
leyti er bókin varö upphaflega
til (1932?)
Ég fór ab glugga i þessa bók,
og varð sannarlega ekki fyrir
vonbrigöum. Þessi saga kemst
til skila, svo mikið er vist, og
þegar best lætur flýgur manni i
hug aö ef til vill heföi Halldór
aldrei átt að skrifa á ööru máli
en færeysku, þótt auðvitað sé
ekki til þess ætlað að þetta sé
tekið of bókstaflega.
Magneten
Þá hefur mér einnig borist i
hendur önnur bók, islensk
MAGNETEN sem Silve Forlag
A/S þar sem þýddar hafa
verið sjö sögur eftir þá Stefán
Jónsson, Ólaf Jóhann Sigurös-
son og Halldór Stefánsson.
1 formála segir á þessa leiö:
Hvaö veist þú um Island?
Annar hver Norðmaður mun
hugsa um fornsögurnar og vik-
ingaöldina, afgangurinn um
þorskastriöið, eldfjöllin og
hversuskelfilega litiö land þetta
er.
Þetta kenna þeir skólabók-
unum og sjónvarpinu um, en
telja aö þetta samrit þriggja
góöra höfunda muni visa Norö
mönnum nýjan veg, varöa nýja
leið og kynna sögu fátækra
manna og sögu þeirra, en eins
og viö vitum, þá voru hinar
miklu sögur þjóöarinnar eink-
um um hina riku og hina
voldugu.
Það eru Torstein Hilt og Jón
Sveinbjörn Jónsson san þýtt
hafa þessa bók, sem er 135slðna
löng.
Ég fjölyröi ekki um þessar
sögur, ai peningar til útgáf-
unnar voru fengnir meöal
annars úr norræna þýðingar-
sjóönum, sem allt hefúr verið
vitlaust útaf aö undanförnu.
Sveinn Skorri hefur gert
myndarlega grein fyrir þvi i
blöðunum hverjir hafa fengiö
peninga úr þessum sjóði, og
viröist árangurinn ekki svo,
vondur, en samráösnefndin ætti
lika aö segja hverjir ekki gátu
fengið aura, þaö segir lika sina
sögu, og gæti verið góöur loft-
hreinsari undir þaki sam-
norrænnar menningar.
Ef ég heföi mátt ráöa heföi ég
heldur kosiö bilferju milli
þessara norrænu landa og
gervitungl handa þeim til að
horfa á saman, heldur en pen-
inga í þýöingar. Aö visu er
finnskan dálítið sér á parti, en
merkilegar finnskar bækur
koma lika út á sænsku eins og
hann Salama um áriö. En hvaö
um þaö, allt sem færir islenska
höfunda nær Evrópufrægð
miðar i' rétta átt og getur
stækkaö markaöinn eins og
fyrir skreiöina og saltfiskinn.
Jónas Guömundsson.
bókmenntir