Tíminn - 20.05.1979, Blaðsíða 10

10
Sunnudagur 20. mal 1979.
Rætt við Hörð Björnsson, tæknifræðing |
Hörftur Björnsson.
„Viltu ekki spjalla vift mig
eins og eitt sunnudagsvifttal til
þess aö birta i Timanum?”
spuröi undirritaöur Hörö
Björnsson tæknifræöing I Kópa-
vogi nýlega. „Ertu vitl...?”
svaraöi hannog hló. „Ég ætti nú
ekki annaö eftir!”
En þaö er nó einu sinni svo, aö
ágengni og þrjóska eru meöal
þeirra eiginleika, sem blaöa-
mönnum ber aö rækta meö sér,
(aö sannsöglinni ógleymdri,
auövitaö). Ég hélt áfram aö
nauöa á sveitunga minum og
góökunningja, Heröi, og svo
lauk, aö hann hét þvl aö spjalla
Timamynd Tryggvi.
viö mig, — einhvern tfma, en
ekki sfrax.
Sólarlandið Grænland
Fundum okkar bar saman á
björtum og svölum vordegi.
Höröur var hressilegur aö
vanda og vel sólbrúnn, svo
undirrituöum varö fyrst fyrir aö
spyrja:
— Ert þú nýkominn Ur ferö til
sólarlanda?
— Já, þaö má vist segja svo.
Sólarland var þaö sem ég heim-
sótti, þótt þaö liggi ekki suöur
viöMiöjaröarhaf Ég er vist einn
þeirra fáu (og skrltnu) Is-
lendinga, sem hafa aldrei á ævi
sinni komið til þeirra landa,
sem viö i daglegu tali köllum
sólarlönd. En svo ég svari
spurningu þinni beint, þá er ég
nýkominn heim frá Grænlandi,
þar sem nóg var af sólskini — og
snjó. Ekki alls fyrir löngu birti
eitt dagblaöanna I Reykjavik
mynd af mér og feröafélögum
mlnum, og myndatextinn var á
þessa leiö: Fimm ungir menn á
leiö til Grænlands. Auövitaö var
ég þar efstur á blaði, — nema
hvaö?
Við fórum til Grænlands rétt
fyrir páskana I vor. Tildrög
feröarinnar er hægt aö rekja
nokkur ár aftur i tlmann. Fyrir
fáeinum árum sköpuöust vina-
bæjatengsl á milli Kópavogs og
Angmagssalik á austurströnd
Grænlands. Fyrir tveim árum
eðasvovar norræn menningar-
vika I Kópavogi. Þar voru I
fyrsta skipti fulltrUar frá Ang-
magssalik á Grænlandi og þaö
kom f hlut okkar hjónanna aö
hýsa tvo Grænlendinga þann
tlma, sem þeir dvöldust hér,
eitthvað tíu daga eöa svo.
— Buöu þeir þér svo til sln
núna?
— Ég var svo kallaður farar
stjóri fjögurra tslendinga, san
fóru til skiöakeppni viö Græn-
lendinga. Grænlendingar hafa
stundað skiöaíþróttina um
nokkurt skeiö, og nU var keppt I
svigi, stórsvigi og göngu.
— Tókst þU þátt I keppninni?
— Nei, ekki var þaö nú, en
annars var ég tengdur skiöa-
Iþróttinnihér í gamla daga, — á
meöan ég var ungur. Þessir
ski'öamenn sem nú fóru til
Grænlands voru allir Ur sama
félaginu, I.R., en eins og kunn-
ugt er, þá nær þaö yfir allt hiö
svokallaöa Stór-Reykjavikur-
svæði, þar á meöal Kópavog. —
Feröin var kostuð af Kópavogs-
bæ og Angmagssalik. Þaðkomu
Jyir unglingar frá Grænlandi
hingaö til tslands meö vélinni
sem viö fórum meö og þannig
var feröin I þágu beggja aöil-
anna sem aö henni stóðu.
sólskini
ogLsnjó
Grænlandi
Hér er hundurinn bersýnilega þarfasti þjónninn, eins og svo oft
endranær. Hann hefur löngum verift handgengnari manninum en
önnur dýr, hann getur smalaft fé betur en nokkur maftur, hann leiðir
blinda menn um stórborgir og beinir þeim rétta leift I umferftarös-
inni, og hann hefur öld fram af öld verift eina dráttardýrift á heim-
skautasvæöum, þar sem hestum varft ekki vift komift.
Þyrlan og hunda-
sleðinn
— Fluguð þiö beint frá
Reykjavik til Angmagssalik?
— Nei, viö flugum til Kulusuk
og vorum í litilli vél, sem tekur
ekki nema fimm farþega. Viö
vorum meö niu pör af sklöum,
þeim var staflaö á milli okkar
og svo fór, aö þegar allur
VERKAMANNABÚSTAÐIR
í HÓLAHVERFI REYKJAVÍK
UMSÓKNIR:
Stjórn verkamannabústaöa í Reykjavfk óskar
eftir umsóknum um kaup á eftirtöldum íbúöum/
sem nú eru f byggingu í Hóiahverfi í Reykjavfk
36 eins herbergis íbúðir
72 tveggja herbergja íbúðir
108 þriggja herbergja íbúðir
ibúöir þessar, sem byggöar eru samkvæmt lögum
um verkamannabústaði frá 12. maf 1970, veröa
væntanlega afhentar síöari hluta þessa árs og á
árinu 1980.
Umsóknareyðublöð, ásamt upplýsingum um verö
og skilmála, veröa afhent á skrifstofu Húsnæöis-
málastofnunar ríkisins, Laugavegi 77, 4. hæð, og
skal umsóknum skilað þangað f sföasta lagi föstu-
daginn 8. júní 1979.
.Stjórn verkamannabústaða í Reykjavík.
farangur okkar varkominn inn I
vélina var svo I hana troöið að
þeir sem sátu hlið viö hliö
sáust aldrei, alla leiöina.
— Erþér ekki illa viö aö fljúga
I þessum litlu vélum?
— Nei, það er miklu meira
gaman og ekki nærri eins hættu-
legt ogmargir halda. NU og svo
tók þetta llka fljótt af, því að þaö
er ekki nema tveggja klukku-
tlma flug til Kulusuk. Auk þess
ler það einhver besta og örugg-
asta flugleið sem tslendingar
eiga völ á. Þarna eru svo mikil
staðviðri, að þaö var blæjalogn
allan timann, sem viö vorum I
] þessari ferö.
— Hvernig var svo umhorfs,
| þegar til Grænlands kom?
— A milli Kulusuk og Ang-
I magssalik er ekki nema u.þ.b.
tiu mlnútna ferð i þyrlu en
Grænlendingar nota þyrlur
I mikið til innanlandsferöa. Aö
J þessu sinni vildi svo til af sér-
stökum ástæöum aö þyrlan sem
viö áttum aö fara meö frá Kulu-
suk til Angmagssalik, lenti i
þorpinu en ekki á flugvellinum.
Þa r i þorpinu hittum viö m.a. is-
lenskan kennara sem er búsett-
ur þar og stönsuðum hjá honum
á meðan við biöum þyrlunnar.
Þaö eru ekki nema þrir kiló-
metrar frá flugvellinum og
niður I þorpiö I Kulusuk, og þá
leiö komumst viö ekki á bil, þvi
að nú var allt á kafi I snjó. Viö
biöum þess aö vera sóttir, og
þegar viö höföum beöiö þarna I
eina þrjá klukkutlmakomu aDt I
einu tveir menn meö hunda-
sleöa og annar þeirra var skóla-
syórinn I Kulusuk. Viö heföum
auövitaö getaö gengiö þennan
spöl en viö vorum meö svo mik-
inn farangur, aö hundasleöinn
var mjög kærkomin sending, til
| þess aö flytja dótiö okkar.
— Var alltá kafi í snjó þarna?
— Ojá, snjórinn var talsvert
I mikill, aöminnsta kosti á okkar
mælikvaröa. Flugvöllurinn var
að sjálfsögöu auöur, því aö þeir
hafa snjóblásara til þess aö
hreinsa af honum snjóinn jafn-
óöum. Ég skalekkisegja hversu
þykkur hinn jafnfallni snjór
hefur veriö.þaö er dálitiö mis-
jafht, en ég gæti trúaö aö snjó-
lagið hafi verið svona tveggja
metra þykkt að jafnaöi.
— Var ekki gaman að ferðast
með hundasleöa?
— Jú,en annars komumst viö