Tíminn - 20.05.1979, Blaðsíða 29

Sunnudagur 20. mai 1979.
29
Wtmrn
Raddir lesenda
Norölensk sveitakona:
Nokkur orð
um land-
búnaðarmál
Jónas Jónasson
Ekkert
sniðugt
Mikiö er rætt og ritaö um
landbúnaöarmál og margar eru
tillögurnar, sem lagöar eru
fram, og bændum bent á margt i
þeim efnum, eins og t.d. aö fara
i minkarækt, eöa kannski i refa-
rækt. Þeir gætu svo etiö lamba-
kjötiö, svo gærurnar gætu hald-
iö áfram aö fara i kaupstaö
handa fólki, sem vinnur þar.
Einnig er talaö um aö hjálpa
bændum til aö skipta um bú-
grein, til dæmis aö fara i svina-
og alifuglarækt. En ætli gæti þá
ekki skeö, aö offramleiösla yröi
á þeim afuröum, ef margir færu
út i þessar búgreinar?
Ekki eru nú mörg ár siöan aö
betra var aö kaupa egg en ala
hænur á fóöurblöndu til aö fá
eggin. Einnig eru bændur hvatt-
ir til aö minnka viö sig, og vinna
i kaupstaö meö búskapnum. En
vita þeir góöu herrar, sem tala
og ráöleggja slikt, hvaöa hagn-
aöur er i þvi? Aö minnsta kosti
veröur þaö aö vera haröduglegt
STUTTAR
FRÉTTIR
Verkstjóralélag
Reykjavíkur
60 ára
— Gaf út veglegt
afmælisrit á
sextugsafmælinu
Sunnudaginn 6. mai siöast liö-
inn hélt Verkastjórafélag
Reykjavikur fimmtugasta og ni
unda aðalfund sinn i húsakynn-
um félagsins aö Skipholti 3 I
Reykjavik. Auk venjulegra
aðalfundarstarfa fór fram kjör
þingfulltrúa á 18. þing Verk-
stjórasambands tslands, sem
haldið verður að Laugarvatni
22—24. júni n.k. Hinn 3 mars s.l.
voru sextíu ár liðin frá stofnun
Verkstjórafélags Reykjavikur,
og var þess minnst meö veglegu
af mælishófi. Einnig var gefiö út
vandaö afmælisrit.
Stjórn V.F.R. skipa eftirtaldir
menn: Formaöur Haukur Guö-
jónsson, varaform. Siguröur
Teitsson, ritari Einar K. Gísla-
son, gjaldkeri Rútur Eggerts-
son, varagjaldkeri Jörgen M.
Berndsen.
Sundlaugin i
Laugardal:
Nýtt búnings-
klefahús í
hönnum
Kás — Tillöguuppdráttur aö
byggingu nýs húss undir
búningsklefa fyrir sundlaugina f
Laugardal hefur veriö lagöur
fyrir borgarráö. Gert er ráö
fyrir að hiö ný-ja hús rlsi nokkru
vestan viö núverandi sund-
laugarmannvirki.
Borgarráö heimilaöi áfram-
haldandi vinnu viö hönnun húss-
ins á grundvelli þess uppdráttar
sem lá fyrir fundinum.
Aætlað er aö hiö nýja hús,
þegar þaö veröur fullbúið geti
tekiö viö 500 manns. Til saman-
burðar má geta þess, aö nýtt
búningsklefahús viö Vestur-
bæjariaug tekur um 300 manns.
fólk og ósérhlifiö, og fólk sem
þykir vænt um skepnurnar
sinar.
Þvi miöur vill svoleiöis vinnu-
hagræöing bitna á skepnunum,
aö ekksi sé hugsaö um þær sem
skyldi. Nei, þetta á enga sam-
leiö.
Nú á aö fara aö skattleggja þá
sem sýna viöleitni til aö bjarga
sér og hafa barist höröum hönd-
um og unniö myrkranna á milli
til aö byggja yfir skepnur sinar,
svo þeim geti liðið vél. En svo á
aö verölauna þá, sem ekki
nenna aö bjarga sér, en láta
hverjum degi nægja sina
þjáningu, og jafnvel láta jarðir
sinar drabbast niöur fyrir fram-
taksleysi, svo ekki sé meira
sagt. En misjafn sauöur er i
mörgu fé i sveit, engu siöur en I
kaupstööum landsins.
Nú er litiö aö gera meö ráöu-
nautana til aö hvetja bændur til
aö stækka og framleiöa meira.
Og timi er til kominn aö senda
þá um sveitir landsins og taka
út þá bændur, sem engin fram-
tiö er i i sambandi viö búskap.
Rikiö gæti kannski aöstoöaö þá
viö húsakaup i kaupstaö, ekki
siöur en viö aö skipta um bú-
grein.
Aðeins má ég til meö aö nefna
rikisbúin, fyrst ég er sest niöur
aö skrifa. Halldór Pálsson ritaöi
miklar greinar i vetur i Timann
um sauöfjárbúiö á Hesti. Þaö er
gott og blessaö út af fyrir sig.
En ég sé engan tilgang i þvi, aö
rikiö sé aö halda uppi stórum
búum i allri þessari offram-
leiöslu.Hvaða tilgangur er I þvi
aö reka 30 kúa bú og rúmlega
200 kinda bú aö auki á Mööru-
völlum I Hörgárdal i þessari
miklu mjólkurframleiöslusveit
sem Eyjafjöröur er? Og nú er
vist i byggingu þar 100 kúa fjós.
Væri ekki rétt, aö rikiö hefði
forustu og legöi niöur aö mestu
sinn búskap og notaði þá
peninga i eitthvaö annaö? Þeir
mundu aö visu sakna þess bú-
reksturs, sem vinna viö hann, á
sjálfsagtekki slorlegu kaupi, og
hafa enga áhættu né ábyrgö á
sinum heröum hvernig svo sem
útkoman er.
Aö endingu endurtek ég fyrri
orð min: Ráöunautar og ráöa-
menn bænda, fariö um sveitir
landsins og metiö búin og skoöið
skepnurnar! Helst á þessum
tima árs, þegar menn eru búnir
aö hiröa og hugsa um búpening
sinn yfir veturinn.
Þetta er einmitt timi sem
sýnir hverjir eiga aö umgangast
skepnur.
Einnig á aö skoöa viöurgjörn-
ing á skepnum i kaupstööum
landsins ekki siöur. Og setja á
reglur og lög eftir þeirri skoöun,
sem svo ráöunautar gæfu eftir
þá ferö.
Ég lá fyrir eftir hádegiö og
beiö eftir „vikulokunum” i
útvarpinu. Stundin var komin,
og útsendingin hófst án kynn-
ingar. Ég hlustaöi — og meö
vaxandi undrun og einstakri
vanliöan við þaö, sem barst til
eyrna, uns ég hrópaði til konu
minnar fram i eldhús: „Þetta er
andstyggilegt!” „Já, sann-
arlega, ég er búin aö loka”, var
svariö.
„Skemmtiþáttur” þessi byrj-
aöi meö hroöalegri „beinni út-
sendingu” frá pyndungu i llk-
ingu viö þaö, sem verst gæti
hugsast i búöum þyskra nas-
ista fyrir fjórum áratugum:
Atakanlegum kvalaóöum
og grátbænum svarað meö
djöfullegum hlátri þess, sem
ráöin hpföi, og fagnandi
yfirlýsingu hans, að enn
væri þaö „besta, öruggasta”
eftir, sem vissulega myndi fá
„pislarvottinn” til þess aö láta
undan. Og siöan votuöu örvænt-
ingarópin og kvalahljóöin aö vel
væri þarna aö verki staöiö!
Svo kom skýringin: Þetta átti
aö sýna og sanna hvaö til heföi
þurft svo aö ráöamenn útvarps-
ins samþykktu, aö þessi dýr-
indisþáttur yröi tekinn á
dagskrá og til flutnings! Finnst
einhverjum þetta fyndiö? Svei
þvi bara!
Þessir „vikuloka”-þættir eru
sagöir þeir dýrustu á dagskrá
útvarpsins og eigi nú aö fara aö
bæta þá „kryddi” af þessu tagi,
teldu vist ekki fáir þá of dýru
veröi keypta (á hálfa milljón?).
Grimmdin og ofbeldið er alltol
mikiö og vel kynnt i okkar fjöl-
miölum, án þessarar viöbótar.
Mætti þar veröa breyting á. I
þessu sambandi væri hægur hjá
aö benda á eitt og annað, en eins
og „sjón er sögu rikari” mun þó
sjónvarpiö hafa „vinninginn” I
þessu efni. Beriö saman áhrif
fjögurra þátta, bara á siðustu
mánuöum: „Ég, Cládius” og
„Rætur”, og hins vegar „Húsiö
á sléttunni” og „Heiöa”. Hvaö
mun hollara á „barnaári” þeim,
og okkur eldri lika? — „í viku-
lokin „fáum við oft létt og
skemmtilegt efni, en þó óþarf-
lega mikið um litilfjörlegt mas
og glamurmúsik á óliklegustu
stööum.
„Brekknakoti” 28. apr. ’79.
Jónas Jónsson.