Fréttablaðið - 24.12.2006, Side 39

J
ólahald við Apaflóa getur
varla verið ólíkara því
sem við eigum að venjast
heima á Íslandi. Í raun
munum við ekki eftir því
að jólin séu í nánd nema
þegar við lítum á dagatalið. Í Chir-
ombo, þorpinu sem við búum í,
sést ekki neitt sem minnir á jóla-
hald, hvorki jólaskraut né heyrist
jólatónlist. Börnin leika sér í sand-
inum með skopparagjarðir og
busla í vatninu á nákvæmlega
sama hátt og aðra mánuði ársins.
Fjármunirnir ef til eru hjá fólki
fara í annað. Húshjálpin okkar
sem hefur metnað fyrir okkar
hönd spurði þó um daginn hvort
við ætluðum ekki að skreyta húsið
í tilefni af komu jólanna. Okkur
vafðist nú tunga um tönn en sögð-
um sem rétt var að við hefðum
ekki tekið neitt jólaskraut með
okkur frá Íslandi og bættum síðan
við af veikum mætti að jólaandinn
kæmi innan frá og bentum á höf-
uðið. Hún bætti um betur og sagði
frá hjartanu. Þessi ábending leiddi
þó til þess að við fundum nokkrar
rauðar jólakúlur í stórverslun í
höfuðborginni.
Í stórverslunum í Lilongwe má
heyra jólatónlist spilaða í hátölur-
um eins og maður man eftir af 78
snúninga plötum á ekta grammó-
fón. Við bættum um betur og keypt-
um pínulítið og óásjálegt gervijóla-
tré fyrir 500 íkr., annað stóð ekki til
boða. Þegar horft er á aumlegt tréð
má velta fyrir sér hvort álagningin
hafi ekki verið ansi rífleg. Tréð er
eiginlega hálfgerð skopmynd af
sjálfu sér, en kemur að notum.
Aðdragandi jóla á Íslandi krefst
gjarnan mikillar vinnu og er mörg-
um kvíðvænlegur tími. Miklar
kröfur eru gerðar um að umhverfi
allt sé fagurlega skreytt og nóg sé
til af öllu til að bíta og brenna.
Ekki má gleyma jólagjafaflóðinu
þar sem mikill tími fer í að finna
gjafir fyrir fólk sem á allt. Í Mal-
aví er þessu öðru vísi farið, einu
gjafirnar sem við kaupum í ár eru
fötur fullar af salti, hrísgrjónum,
eldspýtum, margaríni og annarri
brýnni nauðsynjavöru. Þessar
fötur gefum við húshjálpinni
okkar sem er gulls ígildi, garð-
yrkjumanninum sem ekki er hægt
að segja að hafi mjög græna fing-
ur og vörðunum sem gæta hússins
okkar á nóttunni en eiga það til að
sofna á verðinum. Það var gaman
að sjá svipinn á þeim þegar þau
tóku á móti gjöfunum.
Flestir innfæddir reyna að
komast í kirkju um hátíðarnar og
reyndar er kirkjusókn mikilvæg-
ur liður í menningu innfæddra.
Þeir spyrja okkur gjarnan hvar
við munum ganga til messu um
jólin. Við höfum áhuga á að kynna
okkur malavískt kirkjuhald og
munum væntanlega fara í messu
snemma á jóladagasmorgni í
enskri biskupakirkju sem er ekki
langt frá heimili okkar við Apafló-
ann. Hún er eiginlega ekki annað
en kirkjuskipið eitt, skrautlaus,
bekkjalaus og turnlaus. Það getur
ekki annað en gert okkur gott þó
talað mál muni fara fyrir ofan
garð og neðan, en mál innfæddra
er chichewa.
Það er hefð að haldið sé jólaboð
fyrir starfsfólk „Monkey Bay
Community Hospital“ og maka
þeirra. Við undirbúning þeirrar
veislu er nú ekki verið að kasta til
höndunum. Sú veisla er haldin á
Þorláksmessu og er þar m.a. slátr-
að geitum sem grillaðar eru yfir
opnum eldi, kjúklingar steiktir,
fiskur úr Malavívatni eldaður
ásamt fjölbreyttu meðlæti af
ýmsu tagi og hefðbundnum
drykkjarföngum. Þessi veisla
hefur mikið aðdráttarafl og eng-
inn sem getur staðið uppréttur
mun láta sig vanta.
Hvað okkur varðar persónu-
lega þá minnumst við ekki jafn-
friðsamlegrar jólaaðventu, við
vöknum útsofin á hverjum morgni
eftir 8-9 tíma svefn og jólastress
er eins fjarlægt og hugsast getur.
Engar áhyggjur eru af því að mála
þurfi húsið, endurnýja þurfi hús-
gögn eða stell, þrífa kjallaraher-
bergi og skúmaskot sem enginn
sér mun á í skammdeginu hvort
sem er. Gjafakaupum er sleppt í
ár, þetta snýst allt um rétta við-
horfið eins og við Lifa húshjálpin
okkar vorum sammála um.
Við eigum þó von á kærkomnum
gesti, Þórunni mágkonu/systur frá
Íslandi, sem verður hjá okkur fram
yfir áramót. Fyrir utan frábæran
félagsskap sem henni fylgir,
gerum við okkur vonir um að fá
smá hangikjöt og jafnvel sælgæti
sem hefur ekki sést á okkar borð-
um frá því við yfirgáfum land alls-
nægtanna í október. Við munum
hafa það notalegt í sólinni og hitan-
um, skoða þorpið okkar betur,
ganga um í hvítum sandinum fyrir
framan húsið okkar og baða okkur
í vatninu. Við ætlum líka að fara í
Liwonde-þjóðgarðinn sem er í
tveggja tíma aksturfjarlægð frá
okkur. Þar má sjá flest þau dýr
sem Afríka er þekkt fyrir, s.s. fíla,
flóðhesta, krókódíla, auk þess að
njóta stórkostlegrar náttúru. Ýmis-
legt fleira munum við gera okkur
til dundurs og nokkuð ljóst er að
þessi jól munu aldrei gleymast.
Með þessum pistli sendum við
öllum sem eftir okkur muna bestu
jóla- og nýárskveðjur.
Sigríður Snæbjörnsdóttir og
Sigurður Guðmundsson
Jól við Apaflóa
Sigríður Snæbjörnsdóttir framkvæmdastjóri og Sigurður Guðmundsson
landlæknir halda jólin í ár á fjarlægum slóðum við Apaflóa í Malaví. Hér
á eftir kemur pistill sem þau sendu frá Malaví í tilefni jólanna þar sem þau
lýsa hátíðarhöldunum við Apaflóann.