Fréttablaðið - 24.12.2006, Side 62

„Þetta er alveg pottþéttur mekan-
ismi,“ segir Ástbjörn Egilsson,
kirkjuhaldari í Dómkirkjunni, en
það eru einmitt klukkur þeirrar
kirkju sem hringja jólin
inn klukkan sex í
kvöld. Klukkurnar
eru ekki tölvustýrð-
ar eins og margir
kynnu að halda held-
ur trekkir Ástbjörn
þrjú lóð einu
sinni í viku og
setur þær síðan
af stað úti í
húsi. „Það er
ákveðið ritú-
al að hringja til messu. Við byrjum
hálftíma fyrir messu með einni
klukku, svo hljóma tvær korteri
fyrir og klukkan sex hringja þær
allar þrjár,“ útskýrir Ástbjörn
sem er í engri sérstakri viðbragðs-
stöðu þótt klukknahringingin á
aðfangadag sé ein sú mikilvæg-
asta á árinu. „Enda hafa þær aldrei
klikkað,“ segir hann.
Séra Hjálmar Jónsson, dóm-
kirkjuprestur, segir að starfsmenn
Dómkirkjunnar hafi verið á fullu
við að undirbúa jólamessuna. Kór-
inn hefur verið á stífum æfingum
og Hjálmar sjálfur hefur ekki látið
sitt eftir liggja en eins og sýnt var
frá í kvöldfréttum Ríkissjónvarps-
ins hefur presturinn verið í stífri
söngþjálfun að undanförnu enda
gegnir hann mikilvægu hlutverki í
jólahaldinu. „Þetta er mikill heið-
ur, að vera presturinn sem syngur
inn jólin,“ segir Hjálmar. „Og ég
tek þessu hlutverki af mikilli auð-
mýkt og þakklæti,“ bætir hann
við. Hjálmar segist ekki finna
fyrir neinu stressi þrátt fyrir að
meirihluti þjóðarinnar muni
hlusta. „Við erum öll sömu megin
við borðið, að þakka Guði fyrir
jólin og svo leiði ég hugann ekki
að því að fólk mæti í messu til að
leita eftir einhverjum misferlum,“
segir Hjálmar.
Klukkurnar hafa aldrei klikkað
„Nei, hann hefur ekki alltaf sung-
ið, byrjaði á þessu þegar hann var
sex ára,“ segir Díana Þyri Einars-
dóttir en sonur hennar, Alexander
Jarl Þorsteinsson, hefur vakið
mikla athygli fyrir söng sinn sem
minnir frekar á karlmannlegan
tenór en brostna táningsrödd.
Alexander var reyndar upptekinn
þegar Fréttablaðið hringdi út til
Vestmannaeyja á föstudag enda
var hann að halda upp á þrettán
ára afmæli sitt.
Alexander tók nýverið upp plöt-
una O Sole Mio ásamt Sigurði Rún-
ari Jónssyni, betur þekktum sem
Didda fiðlu, og segir Díana að upp-
haflega hugmyndin hafi verið að
eiga þessa rödd á geisladiski til
minningar. „Síðan skemmtu þeir
félagarnir sér svo rosalega vel að
það var ákveðið að gera þetta
almennilega,“ útskýrir Díana.
Alexander sjálfur er mikill
óperuunnandi og upplýsir strákur-
inn að hann vilji helst fá óperu-
uppfærslur á mynddiskum í jóla-
gjöf en móðir hans segir að þær
geti hann horft á svo tímunum
skipti. Alexander segir að áhuginn
á óperusöng
sé þó fyrst
og
fremst
afa
sínum að þakka. „Hann á bústað í
Grímsnesi og þangað er klukku-
tíma akstur frá Bakka,“ segir stór-
söngvarinn. „Hann var alltaf með
upptökur af Robertino og þaðan er
áhuginn kominn,“ bætir Alexand-
er við og Díana segir heimilisfólk-
ið hafa rekið upp stór augu þegar
drengurinn vildi bara hlusta á
óperur og söng eins og ítalska
undrabarnið. „Þetta var ekki alveg
í takt við þá tónlist sem við höfum
verið að hlusta á,“ segir hún og
hlær. Díana bætir því síðan við að
Alexander syngi lítið sem ekkert á
íslensku, kjósi frekar ítölskuna
fram yfir hið ylhýra. „Hann kann
brekkusönginn og þjóðsönginn,“
útskýrir hún. Það var aftur á móti
ekki auðvelt fyrir svona ungan
strák að hafa þennan einstaka
hæfileika og segja mæðginin að
krakkarnir í skólanum hafi ekki
alveg meðtekið þetta í byrjun.
„Mér var stundum strítt á
þessu en það er alveg hætt,“
segir Alexander sem er nemi í
áttunda bekk Hamraskóla.
Alexander segist líta
mikið upp til þeirra
Jóhanns Friðgeirs og
Garðars Cortes en í
mestu eftirlæti sé
ítalski hetjutenórinn
Luciano Pavarotti.
„Þeir eru samt bestir
þrír saman, Pavarotti,
Carreras og Dom-
ingo,“ segir Alexander.
...fær Atli Freyr Steinþórsson
sem lætur sér ekki detta í hug
að breyta jólakveðju Ríkisút-
varpsins og mun halda fast í
ævafornar hefðir klukkan
17.59:57 í kvöld.
Dreymir um frí á Páskaeyjum