Fréttablaðið - 18.01.2007, Qupperneq 80

18. janúar 2007 FIMMTUDAGUR44
bio@frettabladid.is
Af HvítA tjAldinu
Þórarinn Þórarinsson
Kvikmyndin Foreldrar,
seinni helmingur tvíleiks
Ragnars Bragasonar
leikstjóra og leikhópsins
Vesturports, verður frum-
sýnd í Háskólabíói annað
kvöld. Bergsteinn Sigurðs-
son ræddi við Ragnar og
Nönnu Kristínu Magnús-
dóttur leikkonu.
Þegar Ragnar Bragason leitaði
til Vesturports eftir samstarfi
stóð til að gera eina mynd undir
nafninu Kvikyndi. Sex leikarar
bjuggu til jafnmargar persónur.
Handritið var þróað í spunavinnu
og þandist út eftir því sem á leið
og þegar upp var staðið voru
tveir kostir í stöðunni: fækka
persónum eða gera tvær myndir.
Sá síðari var valinn; síðastliðið
haust litu Börn dagsins ljós og nú
er komið að Foreldrum.
Líkt og fyrri myndin segir
Foreldrar sögu þriggja mann-
eskja sem eiga það sameiginlegt
að hafa misst fótanna í lífinu.
Ingvar E. Sigurðsson leikur tann-
lækninn Óskar sem lífið virðist
leika við en þegar að er gáð
stendur fjölskyldulífið á brauð-
fótum; Víkingur Kristjánsson
leikur viðskiptafræðinginn Einar
sem gengur vel í vinnunni á
meðan hann bíður þess að kona
sín sjái að sér og taki aftur saman
við hann og Nanna Kristín leikur
Katrínu, konu sem yfirgaf son
sinn á sínum tíma og fór til Sví-
þjóðar en er komin aftur og von-
ast til að endurheimta hann.
Sjálfstæð verk
Myndirnar eru sjálfstæðar þótt
þær hafi upphaflega verið hugs-
aðar sem ein heild. „Fólk þarf
ekki að vera búið að sjá Börn til
að sjá þessa, þó að það sé auðvit-
að ekkert verra,“ áréttar Nanna
Kristín. Ragnar segir hins vegar
eðlilegt að þeir sem sáu fyrri
myndina og líkaði hafi vænting-
ar til þessarar. „Fólk vill auðvit-
að verða fyrir svipuðum áhrifum
og ég vona auðvitað að það gerist
að því leyti að fólk verði ánægt
með að hafa séð eitthvað sem
skiptir máli, persónur af holdi og
blóði og raunverulegar tilfinn-
ingar.“
Nanna Kristín kveðst hins
vegar hafa verið smeyk um of
mikinn samanburð. „Þetta er
ekki eftirmynd af þeirri fyrri
heldur önnur mynd. En miðað við
viðbrögðin sem ég hef fengið
upplifir fólk þær sem sitthvort
verkið og ber þær ekki jafn mikið
saman og ég hélt að yrði gert. En
ég vona auðvitað að áhrifin verði
þau sömu að því leyti að myndin
skilji eitthvað eftir og fái jafnvel
fólk til að hugsa eitthvað um
eigið líf.“
ný stéttaskipting
Ólíkt Börnum fjallar Foreldrar
um fólk ofar í þjóðfélagsstigan-
um en Nanna Kristín segir það
ekki hafa verið meðvitaða
ákvörðun að gera verk sem köll-
uðust þannig á. „Hvert okkar bjó
til sinn karakter og Ragnar var
sá eini sem hafði yfirsýn yfir þá
alla. Að lokum stóðum við hins
vegar uppi með sex frábærar
sögur, ákváðum að gera tvær
myndir og Ragnar sá um að raða
persónunum saman. En mér
finnst það takast mjög vel hvern-
ig myndirnar vega salt milli
tveggja þjóðfélagshópa.“
Ragnar bætir við að umræðan
um stéttaskiptingu á Íslandi hafi
komist á nýtt stig undanfarin ár.
„Kannski ekki stéttaskipting sem
slík heldur félagsleg vandamál
og samþjöppun þeirra sem eru
lægra settir í ákveðin hverfi. Á
sama tíma hefur hins vegar verið
mikil umræða um nýja stétt hina
moldríku. Það eru því komnar
þrjár stéttir á Íslandi og skipt-
ingin á milli þeirra er skýr. For-
eldrar fjallar um fólkið þarna á
milli, venjulega Íslendinga sem
búa ágætlega, eiga góða bíla og
hafa einhverja menntun. Einu
sinni var þetta bara „stétt-in“ en
er nú millistétt.“
lykilaugnablikin
Persónur myndarinnar eiga það
sameiginlegt að glíma allar við
djúpstæð vandamál. „Ég held að
það helgist af því að hver og einn
leikari mótar sinn karakter og
vill auðvitað sýna hvað í sér býr,“
segir Nanna Kristín og hlær.
„Þess vegna bjuggu allir til flókn-
ar persónur í erfiðum aðstæðum.
Það hefur ábyggilega verið erfitt
fyrir Ragga að hafa hemil á
okkur,“ bætir hún við og leik-
stjórinn kinkar kolli.
„Maður þurfti vissulega að
eima spírann. Þetta eru langar
sögur og stútfullar af persónu-
legum einkennum sem þurfti að
skera niður þannig að þær rím-
uðu saman í heild. En hvað vanda-
málin sem persónurnar glíma við
snertir þá er það regla í kvik-
myndum og öllu að ef það er ekki
verið að fjalla um lykilaugnablik
í lífi fólks er ekki þess virði að
segja frá því. Persóna Nönnu til
dæmis yfirgefur son sinn en
áttar sig síðar á að hún hafði gert
mistök og reynir að endurheimta
barnið sitt; það verða ekki mikið
stærri atburðir á lífsleið fólks.“
Litlir peningar - mikið ævintýri
foreldrAr Frá vinstri: Nanna Kristín Magnúsdóttir, Ragnar Bragason, Ingvar E.
Sigurðsson og Víkingur Kristjánsson. FRéttaBlaðIð/gVa
Hvaða mynd sástu síðast í bíó?
little Miss Sunshine.
Hvaða mynd sástu síðast á myndbandi?
Constant gardener.
Hvaða kvikmynd hefur haft mest áhrif á
þig?
Chorus line, all that Jazz, Footloose,
Flashdance, Dirty Dancing, Havana Nights, 8
Mile, Breakfast at tiffany‘s, Cinema Paradiso,
Raising Victor Vargas, Syriana, turtles Can Fly.
Hefur þú grátið í bíó?
alltaf.
uppáhalds íslenska persónan:
Baddi í Djöflaeyjunni.
Mesta kvikmyndastjarna allra tíma:
audrey Hepburn.
Mesta hetja hvíta tjaldsins:
Jimmy ‘B-Rabbit’ Smith, Jr.
Mesti skúrkurinn:
george W. Bush í Fahrenheit 9/11 eða
bara hvar sem er.
Hver er versta kvikmynd sem þú
hefur séð?
Man ekki. Reyni að sjá ekki vond-
ar myndir.
ef þú fengir að velja þér kvik-
mynd til að leika í, hvernig
væri
söguþráðurinn, hver væri
leikstjóri og hver myndi leika á móti þér?
Diego luna og gael garcia Bernal myndu
leika á móti mér, takk fyrir. Marshall
Mathers fengi líka hlutverk. Söguþráð-
urinn myndi teygja anga sína milli
heimshorna Suður-ameríku, asíu
og afríku og fjalla um baráttu
þriðja heims fólks við alþjóðleg
stórfyrirtæki á borð við Dow
Chemical, Pfizer, Exxon, alcoa,
Halliburton o.fl. og glæpi þess
gegn
mannkyninu, en eftir hetju-
lega baráttu okkar við þessi
stórfyrirtæki yrðum við líklega
drepin af CIa, al Qaeda sögð
ábyrg og einhver í Mið-
austurlöndum hengdur fyrir.
Bahman ghobadi gæti leikstýrt.
kvikMyndAnjörðurinn: HAnnA björk vAlSdóttir blAðAMAður
Reyni að sjá ekki vondar myndir
Vi
nn
in
ga
r v
er
ða
af
he
nd
ir
hj
á B
T S
m
ár
al
in
d.
K
óp
av
og
i. M
eð
þ
ví
að
ta
ka
þ
át
t e
rtu
ko
m
in
n
í S
M
S k
lú
bb
. 9
9 k
r/s
ke
yt
ið
.
FRUMS Ý ND 19. JA NÚA R
ÞA Ð I Ð A R A LLT A F L Í F I!
SENDU SMS JA NMF Á NÚMERIÐ 1900
OG ÞÚ GÆTIR UNNIÐ MIÐA FYRIR T VO!
V INNINGAR ERU B ÍÓMIÐAR F YR IR T VO, DV D MYNDIR OG M ARGT FLE IR A!
9
HVER
VINNU
R
3 VIKUR ÁTOPPNUM ÍUSA!
FYRST
A
STÓRM
YND
ÁRSIN
S!
GoTT Gláp
tHe PreStige Hugvitsamleg og krefjandi mynd að hætti
leikstjórans Christopher Nolan sem er með efnilegri mönnum
í bransanum í dag.
APocAlyPto Hörkuspennandi og ofbeldisfullur frumskógar-
hasar frá Mel gibson sem er í miklum jötunmóð þegar hann
segir sögu ungs frumbyggja sem berst gegn ofurefli fyrir lífi
sínu og fjölskyldu sinnar.
...ef það er ekki verið að
fjalla um lykilaugnablik í
lífi fólks er ekki þess virði
að segja frá því.
Ísleifur B. Þórhallsson er einn af mínum skárri kunningjum í bíóbransan-
um en ég ætla samt að láta það eftir mér að ausa drenginn löngu tíma-
bæru lofi sem hann á fyllilega inni fyrir.
Ég gæti rakið það sem Ísleifur hefur gert fyrir íslenska bíómenningu í
löngu máli með því að telja upp allar þær kvikmyndahátíðir sem hann
hefur staðið fyrir á undanförnum árum, nefnt allan þann fjölda þekktra
leikara, leikstjóra og framleiðanda sem hann hefur fengið til landsins og
leyft áhorfendum að komast í tæri við og síðast en ekki síst minnst á að
sumir af þessum gestum hafa skotið hér rótum, sett svip sinn á íslenskt
skemmtanalíf og komið landinu, íslenskum fatnaði, tónlist og öðru betur á
kortið úti í hinum síminnkandi stóra heimi.
Allt þetta réttlætir fyllilega að drengurinn fái klapp á bakið en þarna
leynast þó ekki ástæðurnar fyrir því að ég hugsa til hans með hlýhug
þessa dagana. Ísleifur blés á dögunum nýju lífi í fyrirtæki sitt Græna
ljósið og hefur sett sér það takmark að frumsýna í það minnsta eina
„sjálfstæða mynd“ á tveggja vikna fresti. Og það sem er mest um vert þá
eru ekki gerð hlé á sýningum Græna ljóssins.
Gallinn við íslenska bíómenningu er sá að það sem Ísleifur er að gera
ætti að þykja svo sjálfsagt að það ætti ekki að þurfa að hafa orð á því og
flestar þær myndir sem hann hefur sýnt á hátíðum og mun bjóða upp á
hjá Græna ljósinu ættu með réttu að skila sér hratt og örugglega í almenn-
ar sýningar í íslenskum kvikmyndahúsum.
Íslenskur bíómarkaður og þá um leið íslenskir bíógestir er því miður
svo vanþroska að það þarf enn sérstakar hátíðir með tilheyrandi húllum-
hæi eða sértækar aðgerðir til þess að koma myndum sem
ekki eru löðrandi í Hollywoodslepju á framfæri.
Græna ljósið er því að taka að sér ákveðið uppeldis-
hlutverk sem ætti með réttu að vera óþarft en verði
viðbrögð bíógesta við næstu myndum sem boðið verður
upp á í líkingu við vinsældir Little Miss Sunshine líður
vart á löngu þar til hlutverk Græna ljóssins verður
óþarft og það þykir sjálfsagt og þá um leið gróðvænlegt
að koma jaðarmyndum beint í almennar sýningar. Þá má
líka óska þess að sá íslenski plagsiður að gera hlé á
sýningum mynda leggist að mestu af um leið. Á
meðan ástandið er eins og það er má maður þakka
fyrir menn eins og Ísleif sem nenna að eyða tíma
og orku í að leiðrétta kúrsinn.
Ekkert afsakið hlé, bara gott bíó