Fréttablaðið - 16.02.2007, Blaðsíða 74

Hannes Þ. Sigurðsson
mun sennilega skrifa undir
samning við norska úrvalsdeild-
arliðið Viking um helgina. Þetta
kom fram í Aftonbladet í gær.
Hannes lék með Viking til
2005 en fór þaðan til Stoke. Hann
skipti svo yfir til Bröndby í haust
en hefur nú verið settur á sölu-
lista þar.
Þjálfari Viking er Uwe Rösler,
fyrrum þjálfari Lilleström. Fyrir
tveimur árum varð afar umdeilt
atvik í leik Viking og Lilleström
þar sem Frode Kippe kjálkabrotn-
aði eftir samstuð við Hannes.
Vildu margir meina að um
viljandi brot hafi verið að ræða
og gekk Rösler hvað lengst fram
í þeirri umræðu.
„Þetta mál er löngu gleymt.
Svona gerist oft í fótboltanum,“
sagði Hannes. Rösler tók í svip-
aðan streng.
„Þá þjálfaði ég Lilleström og
var að vernda fyrirliðann minn.
Nú er ég hjá Viking og vil gjarn-
an fá Hannes í mitt lið.“
Skrifar undir um helgina
Sif Pálsdóttir hefur
afrekað meira en nokkur önnur
íslensk fimleikakona og það þótt
hún sé ekki enn orðin tvítug. Sif er
yngsti Íslandsmeistarinn í fjöl-
þraut frá upphafi, hún hefur oft-
ast allra unnið fjölþraut kvenna og
varð á síðasta ári fyrsta og eina
íslenska konan til þess að verða
Norðurlandameistari í fimleikum.
Því eru mikil tímamót fyrir
íslenska fimleika þegar besta fim-
leikakona Íslands snýr sér að
öðrum verkefnum og segir skilið
við áhaldafimleikana.
„Fimleikarnir eru búnir að vera
allt mitt líf og þeir eiga eftir að
fylgja mér áfram. Ég var hrædd
um að ég myndi sjá eitthvað eftir
þessu en það hefur ekki gerst. Það
hefur ekkert hvarflað að mér að
byrja aftur því ég er alveg sátt
með mitt,“ segir Sif, sem er ekkert
að hætta að hreyfa sig.
„Ég var að æfa fimm til sex
sinnum í viku þegar ég var í
áhaldafimleikunum en núna er ég
að æfa fjórum sinnum í viku. Ég
finn það strax að það er minna
álag á manni og þetta eru léttari
æfingar,“ segir Sif, sem er komin
á fullt í hópfimleika.
„Ég var í stelpuliðinu í fyrra og
fór út á Evrópumótið með þeim.
Núna er ég í blönduðu liði þar sem
eru sex stelpur og sex strákar,”
segir Sif en hún og félagar hennar
í liðinu stefna að þátttöku á
Norðurlandamótinu í framtíðinni.
Sif varð Íslandsmeistari í fjöl-
þraut í fyrra og vann síðan bæði
Íslandsmeistaratitilinn á gólfi og á
tvíslá. Hún bætti síðan um betur
og varð Norðurlandameistari í
fjölþraut og á tvíslá. „Ég var oft
búin að hugsa um hvort og hvenær
ég ætti að hætta. Mér fannst orðið
tímabært að hætta og það var líka
skemmtilegt að geta hætt á toppn-
um og á meðan fólk man eftir
manni,“ segir Sif.
Sif hefur oftar en ekki þurft að
yfirstíga mótlæti á sínum ferli
eins og erfið veikindi og mikinn
keppniskvíða sem hún glímdi við í
mörg ár.
„Ég var svo ung þegar ég vann
fyrst að ég var kannski ekki alveg
að átta mig á þessu. Þetta var það
skemmtilegasta sem maður gerði
í heiminum. Þegar ég var búin að
vera á toppnum í tvö eða þrjú ár
fannst mér að ég yrði að vinna.
Þrátt fyrir þessa miklu pressu á
mér var ég alltaf að standa mig
vel. Síðustu tvær til þrjár vikurn-
ar fyrir mót varð allt ótrúlega erf-
itt. Það var erfitt á æfingum, ég
var með í maganum og gat ekki
sofið. Það var erfiður tími en ég
hélt samt alltaf áfram að æfa.
Þetta lagaðist ekki fyrr en ég fór
til íþróttasálfræðings og hann
hjálpaði mér mikið. Þegar ég byrj-
aði að tapa sá ég að það var ekkert
rosalega mikið mál að tapa. Ég
skildi þá ekkert af hverju ég var
búin að gera svona mikið vanda-
mál úr þessu,“ segir Sif en sigr-
arnir hafa þó verið miklu fleiri en
töpin. Sif hefur alls unnið nítján
Íslandsmeistaratitla, þar af fimm
í fjölþraut.
„Ég er með rosalega mikið skap og
það skiptir máli í þessarri íþrótt.
Ég átti samt oft erfitt með það
þegar ég var yngri,“ segir Sif og á
þá við 10-12 ára aldurinn. „Ég náði
síðan að læra að nota þetta skap til
þess að koma mér áfram og
keppnisskapið hjálpaði mér rosa-
lega mikið,“ segir Sif, sem segir
meðfædda hæfileika verða að
vera til staðar ætli menn sér að ná
langt í fimleikum.
„Ég á mjög létt með fimleika.
Það þarf ótrúlega mikið að koma
til svo að maður geti orðið afreks-
maður í þessari íþrótt. Í fimleik-
um þarf að vera lítill, léttur, ekki
hræddur og með rétt hugarfar. Ég
hafði það allt með mér, mér fannst
gaman að æfa, ég æfði með
skemmtilegum stelpum og var
með góðan þjálfara. Ég fékk líka
góðan stuðning að heiman og átti
líka góða vini sem studdu mig,“
segir Sif. Þeir sem þekkja til henn-
ar og hennar ferils segja uppkomu
hennar á síðasta ári hafa endur-
speglað hennar sterka karakter.
Sif var búin að glíma við mikil
veikindi sem fóru langt með að
binda enda á fimleikaferilinn.
„Ég varð rosalega veik en það fatt-
aðist rosalega seint hvað væri að
hrjá mig. Ég var að byrja í mennta-
skóla og ég hélt að ég væri svona
þreytt af því að það væri meira
álag á mér í skólanum. Ég var allt-
af mjög slöpp og hafði litla krafta
til þess að framkvæma sumar
æfingar. Í kjölfarið missti ég áhug-
ann og var að fara að hætta þegar
þjálfarinn minn benti mér á að
fara í blóðprufu. Þá kom í ljós að
ég var með sýkingu í líkamanum,
þurfti að fara á sterk sýklalyf og
ég var lengi að ná mér upp úr
þessu. Ég hætti meira að segja um
áramótin eftir þetta hálfa ár sem
var búið að vera svo rosalega erf-
itt. Ég náði mér af veikindunum
og kom tvíefld til baka,” segir Sif
og Íslandsmótið í fyrra var stór
stund fyrir hana.
„Það var sætasti sigurinn að vinna
Íslandsmótið aftur eftir að hafa
tapað tvö ár í röð. Það var lang-
skemmtilegast að ná titlinum aftur
eftir að ég var búin að tapa honum.
Þegar ég lít yfir ferilinn þá hefði
ekki verið gaman að enda á slöku
ári. Það eru margir sem hafa stutt
mig í gegnum þetta og þetta var
ekki bara minn sigur. Ég held að
ég eigi eftir átta mig á því seinna
hversu frábært það var að vinna
Norðurlandameistaratitilinn,“
segir Sif.
„Þetta var mjög flott hjá henni
og það var hennar stíll að koma og
klára málin en ekki að gefast upp
og hætta,“ segir Ásdís Pétursdóttir
sem hefur þjálfað Sif nánast allan
hennar fimleikaferil. „Hún kom til
mín í Ármann frá Gróttu þegar hún
var átta ára gömul. Ég sá um leið
hvað bjó í henni. Það er mjög sjald-
gæft að það komi krakkar með svo
mikla hæfileika. Hún er mjög
sterkur karakter og lagði allt í
sölurnar,“ segir Ásdís og bætir við:
„Við eigum örugglega eftir að
verða góðar vinkonur áfram. Hún
á eftir að hjálpa mér á margan hátt
og kannski tekur hún bara við af
mér. Ég myndi óska þess að hún
yrði þjálfari því hún yrði frábær
þjálfari. Hún gæti orðið þjálfari ef
hún vildi en hún hefur ekki gefið
mikið út á það,“ segir Ásdís og Sif
sjálf tekur undir það.
„Það freistar mín ekki núna en
áhuginn á þjálfun á kannski eftir
að koma í framtíðinni.”
Sif er í Fjölbraut í Ármúla og á
leiðinni að klára stúdentinn. „Ég
er aðeins á eftir af því að ég hef
ekki alltaf verið að taka fullt nám
með fimleikunum,” segir Sif, sem
er spennt fyrir íþróttabrautinni í
Háskólanum í Reykjavík.
„Ég á örugglega eftir að vera
áfram í kringum fimleikana. Ég
tók dómarapróf og er farin að
dæma. Mér finnst það mjög
gaman,“ segir Sif, sem er ekkert
að hætta í fimleikum þótt hún
hætti keppni í áhaldahlutanum.
Hópfimleikarnir og dómgæslan
eiga örugglega að halda henni í
fimleikahreyfingunni í langan
tíma í viðbót.
Sif Pálsdóttir, tvöfaldur Norðurlandameistari og þrefaldur Íslandsmeistari í áhaldafimleikum á síðasta ári, hefur ákveðið að hætta í
áhaldafimleikum og snúa sér að fullum krafti að hópfimleikum. Engin íslensk fimleikakona hefur átt glæsilegri feril en Sif.
FRUMSÝNUM UM HELGINA