Fréttablaðið - 24.02.2007, Blaðsíða 28

H
ús Sverris og
Elínar Eddu í
Grjótagötunni er
enginn nýgræð-
ingur í móttöku-
deildinni og vant
miklum gestagangi frá fyrri tíð.
Bæði var þar rekið súpueldhús og
svo var húsið fræg kommúna á
hippaárunum. Húsið er ekki allt
sem það er séð og blaðamaður
verður sannarlega var við það í
miðju viðtali þegar hlutir í stof-
unni fara á fleygiferð. Sverrir seg-
ist öllu vanur hvað húsið varðar og
er löngu hættur að leita að hlutum
þegar þeir taka upp á því að
hverfa. Þeir birtist einhvers stað-
ar aftur. Kjarni málsins er sá að
Sverrir er heldur ekki allur þar
sem hann er séður og kemur sífellt
á óvart. Þennan daginn framreiðir
hann heitt te en hann á í nokkuð
sérstöku sambandi við tejurtir.
Teið er hans eigin framleiðsla,
kallast einfaldlega Alkemist -
Sverrir og fæst meðal annars í Te
og kaffi. Sverrir segir þó að í
augnablikinu sé það uppselt því
hann hefur haft í svo mörgu öðru
að snúast. Sverrir segist hafa
verið mikill teáhugamaður um
margra ára skeið, útbúið sínar
eigin blöndur í þó nokkur ár en
framleiðslan hófst þegar hann
komst í kynni við kokkinn Rene
Redzepi sem vann fyrstu Food and
fun verðlaunin hér á landi. „Ég
hafði ekki hugsað um markaðinn í
þessu samhengi heldur fannst mér
bara gaman að blanda saman
tejurtum. Rene hefur notað teið á
mjög hugmyndaríkan hátt í mat-
argerð og meðal annars látið fisk
liggja í jurtunum. Ég þróaði því
þrjár blöndur í framhaldi af Food
og fun hátíðinni og langar til að
halda áfram með það og búa til
jafnvel te fyrir barnshafandi
konur og börn sem þjást af maga-
krampa. Vökvinn gæti hjálpað
þeim að róa meltuna þarna fyrstu
mánuðina svo þau og foreldrarnir
geti sofið. Já, og timburmannate,“
segir Sverrir og brosir. „Það væri
gaman að skoða hvaða jurtir það
eru sem keyra upp orkuna í líkam-
anum. Ég hef nefnt þetta við
nokkra vini mína og ég er nú þegar
kominn með langan pöntunarlista,
og ég held að það sé nú ekki vegna
þess að þeir séu drykkfelldir held-
ur einfaldlega forvitnir.“
Þeir sem þekkja Sverri hafa ekki
farið varhluta af heilsuáhuga
hans. Um tvítugt fór hann að velta
eigin mataræði fyrir sér og þaðan
lá leiðin inn í þykkni andlegra
mála og hann fór að hugleiða og
hefur gert það eftir Zen-fræðun-
um í mörg ár. Zen-hugleiðslan
snýst meðal annars um það að
sleppa taki af hugsuninni og láta
ekki neikvæðar hugrenningar ná
tökum á tilverunni. Mataræði hans
samanstendur mestmegnis af
grænmeti og korni en hann fær
sér þó einstaka sinnum fisk, ekki
matreiddan á hvaða hátt sem er,
því þar skiptir miklu máli að bragð
sé að en fyrir Sverri er sá þáttur
mjög mikilvægur. „Í dag er það
stór partur af mínu lífi að velta
heilsunni fyrir mér. Mér finnst
það hreinlega tengjast þeirri
umræðu um hvernig við
umgöngust náttúruna, hvort við
höfum áhuga á framtíðinni, börn-
unum okkar og að geta fylgt þeim
þannig eftir að við getum styrkt
þau í að takast á við erfiða hluti og
ákvarðanir,“ segir Sverrir og
bætir við að það sé honum mjög
mikilvægt að gefa eigin börnum
tíma. Hlutverki uppalandans sé
síður en svo lokið þótt börnin séu
farin að heiman.
„Það er talað um að við séum
svo hamingjusöm, öllum gangi allt
í haginn og allt er á mikilli hrað-
ferð, sérstaklega í peningaheimin-
um. Mér finnst eins og oft sé
mannúðinni og mennskunni ýtt til
hliðar og þeir þættir gleymist.
Maður sér þetta í litlum áherslum
sem eru mjög stórar í sjálfu sér.“
Sverrir nefnir sem dæmi áhuga
ráðamanna á virkjunum og fram-
kvæmdir við Álafossreitinn í
Varmárdalnum. „Sá reitur er eins
konar perla í steypuumhverfi og
ég fer oft með erlenda gesti mína
þangað upp eftir að skoða. Mér
finnst stundum eins og við lifum í
stórum útblásnum samtíma, með
enga framtíð og enga fortíð. Það
sem er að gerast akkúrat núna
skiptir meira máli en það sem
gerst hefur í veröldinni frá upp-
hafi vega og meira máli en það
sem á eftir að eiga sér stað. Ég á
samt alveg von á því að fleiri og
fleiri sjái í gegnum þetta og nenni
ekki að taka þátt í þessu kapp-
hlaupi um einhverja gulrót sem
þeir ná aldrei í.“
Sverrir er agaður og skipulagður í
vinnubrögðum og þarf klárlega á
því að halda enda eru verkefnin
næg í listinni, svo mörg að mörg-
um myndu eflaust fallast hendur
og gera ekki neitt. Það er ekki
hans stíll. Engu að síður þarf næst-
um því að flokka verkefnin sem
hann er í inn í spjaldskrá til að ná
utan um þau öll. Þar fer fremst í
flokki verkefni sem kallast Völu-
spá-Raddir og er meðal annars
merkilegt fyrir þær sakir að það
verður flutt á sama degi í útvarps-
leikhúsum sænska og íslenska rík-
isútvarpsins og er þetta fyrsta
dæmið um samstarfsverkefni að
þessu tagi milli stofnananna.
Sænska tónskáldið Sten Sandell,
en hann samdi meðal annars tón-
listina í Beðið eftir Godot, vinnur
verkefnið í samstarfi við Sverri
en þar er unnið með sérstakan
hljóðheim, meðal annars í gegnum
raftónlist. „Mér finnst verkefnið
magnað í tengslum við það sem er
að gerast í heiminum í dag og
þessa tilfinningu sem maður hefur
fyrir ragnarökum. Hættuástandið
í heiminum er orðið þannig að vís-
indamenn hafa nýlega fært dóms-
dagsklukkuna einni mínútu nær
heimsendi. Ég klippti þá frétt út
því mér fannst það akkúrat vera
þetta verkefni.“
Völvurnar sænsku og íslensku
eru ekki af lakara taginu. Krist-
björg Kjeld les textann á íslensku
og í Svíþjóð er það sænska leik-
konan Stina Ekblad, sem Íslend-
ingar þekkja úr Krónikunni, sem
er völvan þar. „Ég sá hana í mynd
Ingmars Bergmans, Fanny og
Alexander, sem er ein af mínum
uppáhaldsmyndum og hef verið
hrifinn af henni í gegnum árin.
Hún fékk leikhúsverðlaun ársins
2006 í Svíþjóð og það var algjör
bónus að fá hana með okkur í verk-
efnið.“ Verkið verður flutt 2. mars
í Hlaupanótunni og í nóvember
verður það svo sviðsett í Berlín.
Sverir er í forsvari fyrir sönghóp-
inn Voces Thules og fékk hópur-
inn tónlistarverðlaunin í klassísku
deildinni fyrir um mánuði síðan
fyrir Þorlákstíðir. Það verkefni
hefur tekið um tólf ár og er söngur
upp úr einu elsta tónlistarhandriti
sem varðveist hefur frá miðöld-
um. „Við erum komnir með næsta
verkefni sem líka tengist miðöld-
um og það verkefni er baráttuglatt
því það tengist Sturlungu og
draumum og fyrirboðum fyrir
Örlygsstaðabardaga. Annað verk-
efni er einyrkjaverkefni mitt sem
ég vinn í samvinnu við íslensk tón-
skáld en það ramma ég inn með
barnasöng mínum og valdi ég þar
eina vögguvísu sem ég söng inn á
hljómplötu sem krakki. Það verk-
efni er eins konar ferðalag tónlist-
arinnar á mörkum ljóss og myrk-
ur,“ segir Sverrir en margir muna
einmitt eftir Sverri sem mikilli
barnastjörnu en hann vakti
snemma athygli fyrir skæra og
bjarta rödd. Söng hann inn á
nokkrar hljómplötur og kom fram
á útihátíðum og alls kyns skemmt-
unum. „Það verkefni er langt
komið og svo er annað í eldinum
sem ég kalla Naddakross en það er
unnið í samvinnu við Huga Guð-
mundsson tónskáld og Voces
Thules koma einnig inn í það verk-
efni sem og Hörður Áskelsson og
Matthías Hemstock. Það verkefni
er mjög ólíkt því sem ég hef áður
gert en þar má segja að tónlist
miðalda og samtímans mætist.
Við vöðum áfram í verkefnunum,
bakkafullur lækur þar og hrein-
lega ekki hægt að vaða hann nema
á hundavaði. Brotinn spegill er
frönsk vegamynd sem unnin er út
frá heimildarmyndaaðferðinni og
á hún sér stað á leiðinni frá Sara-
jevó til Jerúsalem þar sem keyrt
er í gegnum hin stríðshrjáðu lönd.
„Sá kvikmyndagerðarmaður
heyrði mig syngja Óttusöngva á
vori eftir Jón Nordal á æfingu
með Diddú, og bað mig um að
syngja verk í myndinni eftir líb-
anskt tónskáld. Myndin verður
sýnd hér á landi 2. apríl í tengslum
við Franskt vor, á kvikmyndhátíð-
inni.“ Einnig er hann þátttakandi í
dansverkefni Láru Stefánsdóttur,
Von, en hann hefur verið með
annan fótinn í dansheiminum frá
unga aldri. „Já, ég er í mörgu og
hef reynt að finna mér mína leið.
Ég hef einnig verið í því að stjórna
upptökum á hljómplötum fyrir
fólk í þessum klassíska geira og
það hefur hentað mér vel að vera
að vinna í mörgu í einu. Ef það er
eitthvert verkefni sem liggur á
fær það forgang á þeim tíma sem
slíkt þarf.“
Meðfram listaverkefnum sínum
er Sverrir kennari í Alexanders-
tækni og hefur unnið mikið með
leikurum og söngvurum en tækn-
in kom honum einnig að góðum
notum þegar hann lenti í bílslysi
fyrir nokkrum árum. „Ég fékk
mikinn hnykk og líkaminn var
allur í ólagi eftir slysið. Alexand-
erstæknin hjálpaði mér að beita
líkamanum rétt þannig að ég gat
losað um spennu sem var kannski
að byrja að myndast. Það dugði þó
ekki til því líkaminn hafði fengið
það mikið sjokk.“ Sverrir ákvað að
beita öðru úrræði en hann tók
langa föstu, eða heilar fjórar
vikur. „Ég hef oft fastað en þá í
mun styttri tíma, kannski bara í
um fjóra daga. Fyrsti dagurinn er
erfiður, annar auðveldari, sá þriðji
aftur harður en á fjórða degi er
eins og þú svífir. Árangur föstunn-
ar er sá að hugurinn skýrist og lík-
aminn finnur sinn takt, hreinsast
af öllum aukaefnum sem þvælast
fyrir í líkamanum. En það er mikil-
vægt að fara hægt út úr þessu og
vera í nánu sambandi við fagmann
eða lækni sem hefur skilning á
svona föstum. Þetta getur tekið á
líkamann.“
Sverrir er óhræddur við að
vera hann sjálfur og með sitt
fallega síða hár, sérstaka klæðnað
og undurfagra zen-festi um háls-
inn, sem hann segir vera verndar-
grip, vekur hann gjarnan eftir-
tekt fyrir öðruvísi klæðnað og
yfirbragð. Upplifir hann sig
aldrei á skjön við annað fólk?
„Nei, ég hugsa þetta aldrei þannig.
Ég verð stundum var við augn-
gotur frá fólki en ég hef vanist
því frá því ég var krakki að þurfa
ekki að falla inn í fjöldann. Fyrir
mér er nauðsynlegt að geta stigið
fram og verið sá sem ég er. Ég hef
mjög gaman af skóm og get hrein-
lega gengið í gegnum búðarglugg-
ana þegar ég sé fallegt par. Marg-
ir reyna kannski að misskilja mig
og líta á þetta sem einhverja sér-
visku eða að maður sé að reyna að
láta bera á sér en það hefur ekk-
ert með það að gera. Ég er ekkert
ægilega sérvitur.“ Og þá alls ekki
bara á jaðrinum? „Nei, síður en
svo, samtíminn er mér mjög
mikilvægur og ég á fullt af áhuga-
málum fyrir utan tónlistina. Horfi
mikið á íþróttir, hef brennnadi
áhuga á kvikmyndum og svo er
fjölskyldan mér allt. Tíminn er
hreinlega heilagur þegar ég fæ að
hafa barnabarnið hjá mér.“
Tíminn er ekki óvinur minn
Kontratenórinn Sverrir Guðjónsson fer létt með það að skekkja þá staðalímynd sem auðvelt er að útbúa sér af listamanninum.
Um leið og hann stúderar söngnótur miðaldahandrita og klæðist fatnaði sem borgarar gjóa augunum á hefur hann óþrjótandi
áhuga á íþróttum, áætlanir um að framleiða timburmannate og fellur mjög auðveldlega fyrir fögrum skófatnaði. Júlía Margrét
Alexandersdóttir hitti söngvarann sem sinnir þéttskipaðri dagskrá í listaheiminum.
Ég verð stundum var við augngot-
ur frá fólki en ég hef vanist því
frá því ég var krakki.