Fréttablaðið - 03.03.2007, Síða 76

Fréttablaðið - 03.03.2007, Síða 76
...á kúpunni Ef það er röð á mánudagseftirmið- degi kl. 14.00 í ofsaveðri með 20 metrum á sekúndu, er augljóslega eitthvert leynivopn í sinnepinu. Það er fátt sem jafnast á við vænan alíslenskan skyndibita. Við mælum með extra gusu af gula kryddinu yfir bátinn (hver slær hendinni á móti góðri þriðjakrydds-vímu) og góðri slettu af Hlöllasósunni. Nauta- lamba- eða svínakjöt með heiðvirðu rauðkáli og asíum. Snilldin ein. Lóuhreiður er heiðarleg matstofa sem hentar valkvíðasjúkum mjög vel því það eru einungis einn til tveir réttir í boði hvern dag. Á mánudögum og þriðjudögum er alltaf fiskur í boði, framreiddur á klassískan hátt án allra exótískra stæla. Búlla fyrir menn í hádeginu sem nenna engu veseni, einstaka róni situr þarna með stóran bjór, sólstofan fyrir framan er reyk- laus, og þjónustustúlkan gengur um með rjóma og býður gestum slurk út í súpuna. Það er eitthvað sérlega viðeigandi við að hafa skyndibitastaði í Hafn- arstrætinu: Nonna-biti, Pizza- King, Purple Onion að ógleymdum pylsuvagninum á Ingólfstorgi sem setur tóninn með chili-pylsunum (pylsa með nautahakki og baun- um). Gatan þjónar sama tilgangi fyrir átfíklana og Fifth Avenue í New York. Þess vegna er Hafnar- strætið falið leyndarmál á mið- bæjarsvæðinu. Síðan er einstaka spúkí bar inn á milli fyrir þá sem eru fyrir að fá sér í tána milli rétta. Fyrir þá sem taka ekki áhættuna er American Style auðvitað hand- an við hornið. Frí áfylling á gos skal aldrei, undir neinum kring- umstæðum, vanmetin. Sérlega gott fyrir stórar fjölskyldur því krakkaskríllinn drekkur svo mikið. ...á fyrsta stefnumóti Veitingastaður fyrir fyrsta stefnu- mótið verður að vera hress og full- bókaður því það er fátt jafn vand- ræðalegt og að heyra nöldrið í kokkinum inni í eldhúsi á tómu veitingahúsi. Fyrsta stefnumótið má vera pínu neyðarlegt og er í hugum sumra dæmt til að mistak- ast. Á Domo má að minnsta kosti hugga sig við það að maturinn hafi verið stórfenglegur þó að sögu- skoðun stefnumótsins fái ef til vill seint þann dóm. Og svo virkaði hann líka ekki sem verst fyrir Jude Law og Höllu Vilhjálmsdótt- ur. Það hjálpar ekki alltaf að vera með góðærisstæla á fyrsta stefnumóti. Því er oft betra að velja látlausan stað með gómsætum mat í stað þess að torfleggja stemninguna með yfirdráttar-innréttuðum og humarbrösuðum flottheitum. Í kjallara ostabúðarinnar eru hollar og góðar súpur, salöt, fiskur og fleira í boði í hádeginu og klassinn kemur til skjalanna með framandi ostum og góðu næði. Hafi forleikurinn átt sér stað á einkamal.is, eða vinkonur eða vinir farið með þig eins og hvern annan söluvarning á skiptimarkaði blindra stefnumóta skaltu gera ráð fyrir barmafullum vandræðaleg- heitum í tómum rauðvínsglösum. Farðu því þangað sem athyglinni má dreifa á löngum matseðli, þjón- arnir útlista hráefni máltíðanna eins og samviskusamir parketsölu- menn og því nóg annað hægt að gera en að þurfa að halda uppi samræðum. Að deila er ást ríma þeir í amer- ísku útgáfunni af línunni og á Aust- ur-Indíafélaginu er hægt að spreyta sig á léttu umferðarprófi í rómantík en þar geta matargestir deilt mat af sameiginlegum fötum og sýnt listir sínar í að skipta hrís- grjónum og öðru gúmmelaði á milli diskanna. Birtan er stórkost- lega útlitsvæn og það langt á milli borða að hægt er að fara fljótlega á trúnó. Biður maður um meira? ...átt plássfreka og hávaðasama stórfjölskyldu Öskjuhlíðin, með sinni ylströnd, kanínunýlendum og skógarþykkni er orðin að vin fyrir reykvískar fjölskyldur. Uppi á hæðinni gnæf- ir svo risavaxið tívolítæki í líki veitingahúss og þar við borð sitja börnin sem steinrunnin á meðan þau snúast í gegnum hvern réttinn á fætur öðrum. Og foreldrarnir njóta friðarstundar yfir dýrindis máltíð. Staðir með fría áfyllingu hafa vinninginn þegar um stórar fjöl- skyldur er að ræða og þessi húlíó- staður í Faxafeni stendur American Style hvergi að baki hvað það varð- ar. Þar inni vinna suðrænir menn sem lífsleiðar mæðurnar geta horft á meðan fjölskyldan slafrar í sig matinn. Umgjörð þessa mex- íkóska skyndibita er öll úr plasti, meira að segja glösin svo að eng- inn tekur kast á börnin og allir fara glaðir heim. Hvað geturðu sagt þegar þér er skipað að taka U-beygju á 80 kíló- metra hraða á Miklubraut og í bak- sýnisspeglinum mætirðu mænandi augum um leið og þau skríkja barnabox. Ætlarðu að benda þeim á aðframkominn Ameríkana sem næstum dó af því að éta borgar- ana? Hvað vegur það á móti barna- leikfangi, ostborgara og frönsk- um. Það þarf hvort sem er að kippa í vinsældatauminn öðru hverju. ...stórlax á viðskiptafundi Hafir þú spurnir af því að fundar- menn verði það smartir í tauinu að hætt er að við að þeir tóni ekki við innréttingarnar skaltu ekki taka neina áhættu og fara með liðið á Silfur. Þar er ekki svo auðvelt að toppa silfurlitað barokkveggfóðr- ið eða ljósakrónurnar úr Saltfélag- inu. Matur í boxi er töff, hvernig sem á það er litið. Og sjávarréttir eru góð og prótínrík máltíð. Töff og prótín. Er það ekki það sem málið snýst um þegar þú ert stórlax? Séu fundarmenn viðskiptafundar- ins ekki úr nýríku deildinni þýðir ekkert að taka þá með á gamalt-út og allt-nýtt-inn uppastað. Gömlum peningi líður best í klassísku og eilítið þungu umhverfi þar sem dökk og massíf leðurhúsgögn og málverk meistaranna umlykja þig og færa þér innri ró. Einnig gott fyrir stórar og miklar ákvarðanir. ...í nostalgísku skapi Hornið er eins og að fara í gamlan og þægilegan inniskó. Pöntunin getur ekki týnst, auðvelt er að teygja sig í þjóninn eða jafnvel kokkinn og enginn þarna inni hefur þörf fyrir að koma þér á óvart. Maður er ekki alltaf í skapi fyrir óvæntar uppákomur eða þjóna sem henda í mann litlum smökk- unartilraunum fyrir aðalréttinn. Pítsa með pepperóní, miðlungs- rauðvín og ekkert fuss. Ekkert stórkostlegt, en traust og það er það sem maður vill þegar maður er í nostalgísku skapi. Einhverjir muna eflaust eftir sér sitjandi í askarlaga umgjörð við Laugaveg þegar Askur var þar. Í dag er hann fluttur á Suðurlands- braut og þótt hin dásamlegu borð séu því miður á bak og burt er hægt að taka hlaðborðið með trompi með kjarngóðri sunnudags- máltíð þar sem allt er innifalið, frá sósum, grænum baunum, brúnuð- um kartöflum og heila dæminu. Snilld fyrir svangar fjölskyldur. Umhverfi Ítalíu er eins og klippt út úr stúdíóumhverfi lélegrar sápu- óperu. Myntugrænir og ferskjulit- aðir tónar níunda áratugarins með smá klípu af sítrónugulum eru allsráðandi og gerviblómin flækj- ast hvert fyrir öðru. Engu að síður er staðurinn alltaf, og kannski ein- mitt þess vegna frábær. Þjónustan sker sig úr og maður getur alltaf gengið að því vísu að sumt í þess- um heimi breytist aldrei. ...með saumaklúbbnum Sá staður trónir í hásæti sauma- klúbbsstaða. Staðurinn er hér um bil reyklaus og þar sitja þær gjammandi í hreinu lofti. Litli blómkálsfrauðskammturinn (2 munnbitar) er sérstaklega góður fyrir þær sem eru í aðhaldsdeild- inni. Þegar staðurinn opnaði var mikið hlegið að stælunum með frönsku kartöflurnar, sem bornar eru fram í bréfpoka, en að öllu gríni slepptu þá er maturinn þar stórkostlegur. 101 er eins og sett Spaugstofunnar. Þar má sjá erkitýpur þáttarins, Kára í deCODE, Jón Ásgeir, Ara Edwald og fleiri hræra í einum móhító. Augu vinkvennanna glennast upp og þær jafnvel ná að þegja í svo sem eina mínútu enda snarhitna hnakkablöðin við það að skrá atburðarásina inn á harða diskinn. Sérútbúið umhverfi fyrir reykj- andi saumaklúbba. Þar sitja gjald- kerar allra landsmanna og reykja á meðan þær bíða eftir crépes- pönnukökunum með hrísgrjónun- um og sinnepssósunni. Minnir á stemninguna þegar gömlu Sam- vinnuferðar-Landsýnar dragtirnar sóluðu sig á Austurvelli þegar vel viðraði. Þær eru í mat, reykja sína sígó, drekka sinn kaffibolla og ekkert múður. Út að borða hljómar stórkostlega í eyrum flestra. Stjörnukvöldið getur þó auðveldlega breyst í martröð og ef kviknað hefur í brauðkörfunni áður en kvöldið er liðið eða fullur saumaklúbbur á næsta boði haldið stefnu- mótinu í gíslingu þarf greinilega að taka ferlið til endurskoðunar. Júlía Margrét Alexandersdóttir þræddi veitingastaði borgarinnar og kynnti sér hvernig hægt er að baktryggja sig með því að velja rétta veitingastaðinn út frá aðstæðum. Reykvískar lautarferðir Snætt úti þegar þú ert...
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.