Fréttablaðið - 27.09.2007, Side 62

Fyrir fimmtíu árum
þótti það heldur
betur ferðalag fyrir
Hafnfirðing að
skella sér á dansleik
í Reykjavík. Bíllinn
var pússaður í bak og
fyrir og síðan tók
við dágott ferðalag
inn í höfuðborgina á
malarveginum. En það var þess
virði að hitta annað fólk og stíga
nokkur spor á dansgólfinu við
taktfasta tónlist Stefáns og Lúdó.
Síðan var malbikað og ferðin til
Reykjavíkur missti sjarmann eða
réttara sagt, hún var ekki lengur
þetta ævintýri. Hægt var að taka
leigubíl fyrir morðfjár eða strætó
til að mála bæinn rauðan. Adam
var þó fljótur aftur inn á dansgólf
Paradísar því þá var einfaldlega
fleiri nektarbúllum og ölstofum
bætt við. Partíið var svo fullkomn-
að þegar bjórinn var leyfður.
En nú virðast mannamót vera á
undanhaldi. Þess gerist ekki leng-
ur þörf að leggja land undir fót
eða pússa ballskóna til að hitta
framandi fólk og kunningja því
nú er bara hægt að tengjast netinu
og eignast vini í gegnum My Space
og Facebook. Að ekki sé talað um
aðdáendur á bloggsíðum. Nútíma-
maðurinn virðist nefnilega vera
orðinn svo einmana í allri sam-
skiptabyltingunni að hann ráfar
um sýndarveruleikann, kemur sér
upp heimasíðum, bloggsíðum og
myndasíðum í von um að einhverj-
um þyki hann og það sem hann
hafi að segja svolítið merkilegt. Í
það minnsta áhugavert.
Á netinu má sjá milljónir manna
í örvæntingarfullri leit eftir
vinum til að „adda“, ókunnugum
jafnt sem gömlum skólafélögum.
Síðan getur viðkomandi sett inn
einhverjar athugasemdir. „Ógeðs-
lega var gaman þarna hjá þér,“
eða „djöfull ertu flippaður þarna“
eru meðal þess sem „vinirnir“
skrifa á síðum hver annars. Og
jafnvel þegar maður gerir heiðar-
lega tilraun til að hafa samband
við einhvern nákominn þá er
manni bara vinsamlegast bent á
bloggsíðuna. „Þetta stendur allt
þar, verðum síðan bara í bandi á
msn.“
Ef þú getur lesið þessa auglýsingu
gleraugnalaust flettu þá strax á næstu síðu.
Ef ekki þá eigum við mikið úrval af lesgleraugum
fyrir 200 kr og 400 kr.
Kringlan - Smáralind - Laugavegur 13 - Glerártorg Akureyri
Villidýr í verði