Fréttablaðið - 17.11.2007, Blaðsíða 42

● hús&heimili
Í
fyrra fengum við vinkonurnar algera tímamótahugmynd en hún
gekk út á það að býtta á borðstofuborðum. Þar sem ég var í tíma-
bundinni fýlu út í palesanderborðið mitt ákvað ég að slá til. Sama
dag var ég búin að leggja niður sætin í bílnum mínum, búin að troða
borðinu mínu aftur í og komin vestur í bæ þar sem býttin ógurlegu áttu
að fara fram. Í staðinn fyrir hinn merkilega palesander fékk ég glært
plastborð sem hafði sómt sér sérlega vel á heimili vinkonu minnar. Ég
sá hennar borð í hillingum enda hafði það alltaf verið óstjórnlega fagurt
á hennar heimili. Þegar þriðja vinkonan frétti af þessu varð hún svo æst
af spenningi að hún vildi endilega skipta á borði við hina vinkonu mína.
Við mynduðum því ódauðlegt skiptiborðaþríeyki.
Ég dröslaði plastborðinu í bílinn minn og ætlaði aldrei að koma því
órispuðu heim. Einhvern veginn náði ég að fela rispurnar undir bleik-
um hörlöber og svona fyrsta hálftímann var ég bara nokkuð sátt. Eða
þar til ég ákvað að flytja. Þá komst ég að því að gamla borðið mitt ætti
eiginlega best heima heima
hjá mér og dauðsá eftir
öllu saman. Ég hringdi því
í hina meðlimi þríeykisins
með von um að býttitímanum væri
lokið. Vinkonum mínum fannst það
um það bil versta hugmynd í heimi
þar sem þær voru báðar alsælar
með þessi viðskipti. Ég verð að játa
að þetta olli mér miklum vonbrigð-
um og mér fannst ég mesti lúser í
heimi að hafa samþykkt þetta enda
vissi ég ekki til að díllinn hefði verið
innmúraður.
Þegar ég ræddi stóra borðamálið við
betri helminginn var eins og að tala við vegg. Í þokkabót fullyrti hann að
þessi palesandergarmur hefði aldrei sómt sér heima hjá okkur og hann
væri alsæll að hafa losnað við „vibbann“. Hann minnti mig á að borðið
hefði kostað álíka mikið og Living Ect og Elle Decoration til samans og
spurði hvort það hefði eitthvað komið fyrir. Ég væri ekki vön að missa
fótanna út af 2.000 krónum og stakk upp á því að ég
myndi bara fara aftur í Góða hirðinn og kaupa nýtt.
Næsta dag settist ég upp í bílinn minn og ráfaði
örvæntingarfull á milli betri verslana bæjarins í von
um að finna staðgengil „palesandergarmsins“ en
fann ekkert. Hálfu ári seinna fékk einn af meðlimum
borðaþríeykisins þá snilldarhugmynd að flytja til út-
landa. Ég hoppaði af gleði þegar vinkonan sagði að ég
mætti sækja gamla borðið mitt. Stuttu síðar hringdi
hin vinkonan alveg miður sín og spurði hvað ég ætl-
aði eiginlega að gera við hennar borð. Ég sagði henni
að við hefðum rætt þetta og dílnum væri ekki hægt
að slaufa. Nú sit ég uppi með tvö borð og er alsæl!
Ást á palesandergarmi
● Forsíðumynd: Völundur Jónsson tók þessa mynd af Unni
Jökulsdóttur og hundinum hennar Karra. Útgáfufélag:
365 miðlar ehf., Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík, s. 512 5000
Ritstjórar: Sólveig Gísladóttir solveig@frettabladid.is og
Emilía Örlygsdóttir emilia@frettabladid.is. Auglýsingar:
Ámundi Ámundason s. 517 5724 Útlitshönnuður: Kristín
Agnarsdóttir kristina@frettabladid.is.
HEIMILISHALD
MARTA MARÍA JÓNASDÓTTIR
Hann minnti
mig á að borðið
hefði kostað
álíka mikið og
Living Ect og
Elle Decoration
til samans og
spurði hvort það
hefði eitthvað
komið fyrir.
Kvikmyndagerðarmaðurinn Berg-
steinn Björgúlfsson var áberandi
á Edduverðlaunahátíðinni sem fór
fram um síðustu helgi og var all-
oft kallaður upp á svið til að taka
við verðlaunum. Ekki er þó víst að
hann muni gera mikið úr styttun-
um sem hann fékk því hann seg-
ist lítill efnishyggjumaður og á í
vandræðum með að láta sér detta
eitthvað veraldlegt í hug sem hann
heldur upp á.
„Ég hugsa þó að á heimilinu
beri ég mestar taugar til trommu-
settsins, segir Bergsteinn „þó að
það fái reyndar að dúsa út í skúr,“
bætir hann við. Hann segist þó
spila allt of lítið í seinni tíð enda
fjölskyldumaður sem hefur nóg
á sinni könnu. „Það er helst að ég
spreyti mig með hljómsveit minni
Íslands eina von en við höfum
töluvert spilað á dansleikjum.“
Bergsteinn segist þó hafa tekið
spilamennskuna af meiri alvöru
áður þegar hann var í pönksveit-
inni Jonee Jonee á Rokk í Reykja-
vík tímabilinu.
Bergsteinn hefur átt settið
góða í ein tíu ár. Það er af Pearl-
gerð og segir hann það hafa verið
það allra flottasta á sínum tíma.
„Ég er þeirrar skoðunar að maður
eigi aldrei að selja hljóðfæri, ekki
nema maður kaupi annað betra,“
segir Bergsteinn.
Frá trommusettinu er aftur
vikið að Edduverðlaununum en
auk þess að bera sigur úr býtum í
flokki heimildarmynda fyrir mynd
sína Syndir Feðranna fékk Berg-
steinn Eddu fyrir kvikmyndatöku
í Foreldrum og átti þátt í fleiri
verðlaunum. Hann er að vonum
ánægðastur með velgengni heim-
ildarmyndarinnar enda hafði
hann unnið að gerð hennar í sjö
ár en hún fjallar um níðingsverk
sem framin voru á drengjum sem
voru vistaðir á Breiðavíkurheimil-
inu um miðbik síðustu aldar. Berg-
steinn vonar að sem flestir fari að
sjá myndina en hún er enn sýnd í
bíó auk þess sem stefnt er að því
að fara með hana út á land. „Það
hvíldi leynd yfir svo stórum hluta
af íslenskri sögu allt þar til þetta
sprakk út í fjölmiðlum,“ segir
Bergsteinn. „Þá fannst mér reynd-
ar svolítið klæmst á þessu en þetta
er þrjátíu ára saga og ég held að
það sé mannbætandi að fara á
þessa mynd. Það var að minnsta
kosti mannbætandi að búa hana
til,“ segir verðlaunahafinn hinn
ánægðasti. - ve
Selur ekki hljóðfærin sín
● Bergsteinn Björgúlfsson er ekki mikill efnishyggjumaður og er trommusettið hans dýr-
mætasta veraldlega eiga.
Bergsteinn Björgúlfsson geymir uppáhalds hlutinn sinn úti í skúr. FRÉTTABLAÐIÐ/VÖLUNDUR
Danfoss ofnhitastillar
Háþróuð og notendavæn hitastýring sem veitir
þægilega húshitun og hámarks orkusparnað
Við erum leiðandi í hönnun og
framleiðslu ofnhitastilla
Danfoss stjórnbúnaður fyrir hitakerfi fæst í öllum helstu lagnaverslunum landsins
17. NÓVEMBER 2007 LAUGARDAGUR2