Fréttablaðið - 01.12.2007, Qupperneq 102

66 1. desember 2007 LAUGARDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Af hverju
sagðirðu
mér ekki að
þú værir í
sambúð?
Palli, hefurðu
hugmynd um
hvar krukkan
með súru
gúrkunum er?
Já, hún
er ofan á
tölvu-
skjánum
mínum.
Ég venst því aldrei að
vera með ungling á
heimilinu.
Mundu að
setja hana
á sama
stað!
Nú? Ertu að...
hugsa um
einhverja
sérstaka?
Ég hef
meiri
kröfur!
Guð veit að hún vildi óska
þess, en ég kom henni í
skilning um þetta fyrir löngu
síðan! Hún veit að ég hef
engan áhuga!Nei!
Trúðu
mér!
Svo... það er ekkert á milli
ykkar?
Þurý-Laila!
Við erum
meðleigjend-
ur! Ekkert
annað!
Þau þurftu nú ekki
að gera þetta!
Nú,
þau!Til haming
ju með litl
u
stelpuna! B
estu kveðj
ur,
Róbert og
María.
Ekki hug-
mynd. Kíktu
á kortið
Hver er
Róbert
og María
annars?
Ég var að
vona að þú
vissir það.
Ji minn eini!
Frá hverjum
eru þau?
Skömmu eftir að ég hóf
skólagöngu gerðust for-
eldrar mínir búddistar,
þegar fjölmenningar-
samfélag var enn fram-
andi hugtak í íslensku
samfélagi og landsmenn
höfðu fremur óljósar hug-
myndir um önnur trúarbrögð en
kristni.
Þrátt fyrir trúskiptin reyndu for-
eldrar mínir aldrei að þvinga sinni
trú upp á mig og til marks um það
voru jólin og páskarnir haldnir
hátíðlegir á heimilinu enda fyrir því
sterk hefð. Svo var þetta líka gert til
að ég yrði ekki hornreka í vinahópn-
um og hefði svigrúm til að mynda
mér eigin trúarskoðanir.
Í skólanum fór hins vegar ekki
jafn mikið fyrir þessu frjálslynda
viðhorfi. Fyrstu árin hófst þar hver
dagur með faðirvori og gilti einu
hvaða trú börnin aðhylltust. Síðan
tók við kristinfræði og svo ferming-
arfræðsla í gagnfræðaskóla. En þá
varð fjandinn laus þar sem ég neit-
aði að fermast.
Efasemdir um að kennisetningar
kirkjunnar væru eitthvað réttari en
aðrar höfðu of sterk ítök í mér til að
ég gæti játast trúnni með góðri sam-
visku. Mér fannst sú ákvörðun rétt
en hún reyndist dýrkeypt.
Þannig varð ég af fermingar-
fræðslu, skólaferð verðandi ferm-
ingarbarna og pökkunum. Verst
þótti mér þó að finnast ég vera veru-
lega útundan í skólanum. Þar fór
ekki mikið fyrir kristilegum kær-
leika bekkjarsystkinanna, sem voru
mörg hver alltof áfjáð í að komast
yfir tölvur, græjur og annan bónus
sem fylgdi sakramentinu til að botna
nokkuð í þessari ákvörðun.
Sú reynsla varð til að sannfæra
mig um að hvorki kristinfræði né
fermingarfræðsla eigi heima í
skólastarfi. Við höfum KFUK,
KFUM, sunnudagaskóla og kirkjur
landsins til að sinna því starfi. Rétt
eins og til eru samkomustaðir búdd-
ista og múslima á Íslandi þar sem
trúariðkun og fræðslustarf fer
fram.
Í skólum á ekki að boða trú, frek-
ar en kenna á vísindi í kirkjum.
Annað elur á fordómum, mismunun
og jafnvel ofbeldi í garð annarra
trúarhópa.
STUÐ MILLI STRÍÐA Jesús, Múhameð, Búdda og börnin í landinu
ROALD VIÐARI EYVINDSSYNI FINNST TRÚBOÐ OG SKÓLASTARF EKKI EIGA SAMLEIÐ
Ég er bara dauð-
þreytt á því að
setja þarfir ann-
arra ofar mínum,
læknir. Notarðu
sykur?
Dillaðu þér
Gríptu augnablikið og lifðu núna
Milljón íslensk og erlend lög sem
þú getur halað niður í símann þinn

 
     Auglýsingasími
– Mest lesið