Tíminn - 02.02.1982, Blaðsíða 10

10
Þri&judagur 2. febrúar 1982.
Sigmundur
Sigmundsson,
flugumferdarstjóri
Fæddur 24. des. 1929
Dáinn 26. janúar 1982
■ „Horfinn, látinn, harma-
fregn”. Hann Sigmar er ekki
lengur hérna megin við móðuna
miklu. Vegir hans almáttka eru
órannsakanlegir, við hljótum aö
hlýða kallinu þegar það kemur og
þræða veginn til æðri þroska á
öörum brautum tilverunnar.
En hve við starfsbræöurnir
söknum hans hressilega viðmóts
og ljúfu lundar. Mér kemur i hug
hending úr hinum fornu Háva-
málum, „glaöur og reifur skyli
gumna hverr, uns sinn biður
bana”, sem hann svo sannarlega
var meöan hapn mátti.
Sigmundur fæddist að Gaita-
stöðum ytri 'i Hróarstungu i
Norður-Múlasýslu 24. desember
1929, sonur hjónanna Katrinar
Sigmundsdóttur og Sigfúsar
Magnússonar bónda, en frá
fjögurra ára aldri ólst hann upp á
Isafiröi hjá hálfsystur sinni önnu
Sigfúsdóttur og manni hennar
Kristjáni H. Jónssyni hafnsögu-
manni.
Fundum okkar Sigmundar bar
fyrst saman er hann var i sveit aö
sumarlagi að Ytri Veðrará i ön-
undarfiröi en ég ólst upp hinum
megin við Vöðin. Báðir vorum við
þá á barnaskólaaldri og óraði vist
litið fyrir þvi þá að lifsstarf
beggja yrði við starfsgrein sem
þá var óþekkt og ekki til á Islandi
en raunin varðsú aðbáðir lögðum
við fyrir okkur flugumferðar-
stjórn á sama vinnustað og þær
eru ófáar minningarnar, sem
rúmlega 30 ára samstarf, oft á
sömu vakt, nætur sem daga,skilja
eftir.
Vafalaust hefir tign og skjól
vestfirskra fjalla átt sinn þátt i
mótunog þroska þessa þrekmikla
manns, enda var honum mjög
hlýtt til æskustöðvanna.
Aö loknu námi i Loftskeyta-
skóla Islands og nokkurra
mánaöa starfi sem loftskeyta-
maður á togaranum Úranusi sótti
Sigmundur námskeið i flugum-
ferðarstjórn og að þvi loknu varð
hann einn þeirra fáu sem valdir
voru til áframhaldandi verklegs
náms i þessari ungu starfsgrein
og hóf störf hjá Flugmálastjórn i
gamla flugturninum á Reykja-
vikurflugvelli hinn 20. júni 1949.
Siðar stundaði hann framhalds-
nám i flugumferðarstjórn viö
hinn ágæta skóla bandarisku
Flugmálastjórnarinnar i Okla-
homa árin 1954-1955.
Arið 1951 kvæntist Sigmundur
eftirlifandi konu sinni, Brynhildi
Guömundsdóttur, dóttur hjón-
anna Guðmundar St. Gislasonar
múrarameistara og Guðbjargar
Benediktsdóttur. bau eignuöust
fjögur börn: Guðbjörgu, Guö-
mund Stefán húsasmið, Kristján
Sigfús nemanda i viöskipta-
fræðum, sem er landsþekktur
iþróttamaður og Sigmund sem er
yngstur.
Er starfsemi flugumferðar-
stjórnar i Reykjavik var flutt úr
gamla flugturninum, sem Bretar
byggðu á striðsárunum i nýja
flugturninn, árið 1963, varð Sig-
mundur einn fyrstu fjögurra
varðstjóranna i flugturninum
sjálfum á 8. og efstu hæðinni og
meðal þeirra fyrstu sem hlutu
sérmenntun til flugumferðar-
stjórnar meö radartækjum.
Þeir munu orðnir æöimargir
flugmennirnir, sem hann hefir
leiðbeint inn til öruggrar lending-
ar á sinum giftudrjúga starfs-
ferli, þó veöur væru oft válynd og
tækjakostur ófullkominn og oft af
skornum skammti.
Arið 1976 tók Sigmundur við
varðstjórastörfum i flugstjórnar-
miðstöðinni á 6. hæð flugturnsins i
Reykjavik, auknum mannafor-
ráðum, og nú varð starfsvett-
vangurinn loftrúmið yfir stórum
hluta Norður Atlantshafs og allt
aö NorðurpóLHann reyndist þar
sem ævinlega hinn traustasti
maður og sannarlega skarð fyrir
skildi er hann hverfur á brott
fyrir aldur fram.
En örlög ráða. Hann kenndi las-
leika haustið 1979, hætti þó ekki
störfum meöan stætt var en fljót-
lega kom i Ijós hver vágestur var
hér á ferð. Læknisaðgerðir gáfu
vonir um bata og kjarkur hans
virtist óbugandi.
Hann kom aftur til starfa sið-
asta vor og við unnum saman við
skrifstofustörf i fáeinar vikur og
glaðværðin var hin sama. Hann
bauðst jafnvel til að leysa af
hólmi flugradiómanninn á Rifi á
Snæfellsnesi er hann forfallaðist
vegna veikinda og þar stóð hann
með hljóðnema talstöðvarinnar i
höndunum, leiöbeinandi flug-
mönnum, við lifsstarfið sem var
honum svo mikilvægt þar til
læknisaðstoð varð aftur óumflýj-
anleg.
Ég minnistþess er hans trausti
og kærleiksriki lifsförunautur
Brynhildur, sem til allrar ham-
ingju stóð við hlið hans þar
vestra, sem löngum áður, tjáði
mér að nú þyrfti loks annar að
leysa Sigmund af hólmi og hann
gæti ekki ekið bifreiðinni suður,
sem hann ók að Rifi.
Við starfsbræðurnir þökkum
Sigmundi ógleymanlega sam-
fylgd i öll þessi ár og treystum þvi
að elska alföðurs varðveiti hann
um alla eilifö.
Við vottum Brynhildi,börnum
þeirra og öðrum vandamönnum
dýpstu samúð okkar.
Valdimar Ólafsson
fl ÚTBOÐ
Landsvirkjun óskar eftir tilboðum frá innlendum
framleiðendum í hönnun, framleiðslu og afhend-
ingu á 37 vinnubúðaeiningum/ samtals um 555
fermetrar, til afhendingar við Sigöldustöð í
RangárvallasýslU/ 1. júni 1982.
Einingarnar skulu byggðar upp af sjálfstæðum
bíltækum einingum.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu Lands-
virkjunar, Háaleitisbraut 68, 108 Reykjavík, frá
og meðþriðjudeginum 2. febrúar 1982, gegn óaft-
urkræfu gjaldi að upphæð kr. 100,00.
Tilboð verða opnuð á sama stað kl. 10.00 mánu-
daginn 15. febrúar 1982.
■ Agreiningur hefur staðið um
hvort byggja eigi oliuhöfn i
Helguvik, á mótum Keflavikur-
kaupstaðar og Garðs. Sú hug-
mynd var uppi að setja þarna nið-
ur oliubirgðastöð, með tilheyr-
andi hafnaraðstöðu, en það mætti
talsverðri mótspyrnu. Nú hefur
utanrikisráðherra tilkynnt að
brátt muni hefjast hönnun oliu-
geyma með tilheyrandi losunar-
aðstöðu fyrir skip og þeim mann-
virkjum sem sliku fyrirtæki til-
heyra.
En hér er ekki um að ræða þá
oliubirgöastöö, sem eitt sinn var
rætt um, heldur að flytja það
geymarými sem nú er rétt ofan
við byggöina i Keflavik og
Ytri-Njarðvik. Nauðsyn ber til að
færa oliugeymana. Núverandi
staðsetning þeirra stendur i vegi
fyrir eðlilegri byggðarþróun i
fyrrnefndum sveitarfélögum og
mikil mengunarhætta stafar af
þeim. Oliugeymarnir eru orðnir
gamlir og úr sér gengnir, voru
byggðir á striðsárunum og sú
hætta vofir ávallt yfir að olia úr
þeim mengi grunnvatn en Suður-
nesjamenn hafa ekki i mörg hús
að venda i þeim efnum. .
Eftir að utanrikisráðherra
skýrði frá þeirri ákvörðun að
færa geymana i Helguvik hefur
Þjóðviljinn mótmælt ákvörðun-
inni og félagsmálaráðherra
minnt á að hann sé æðsti yfir-
maður skipulagsmála og hann sé
hreint ekki tilbúinn aö skrifa upp
á þaö skipulag er heimili bygg-
ingu oliugeyma i Helguvik.
Timinn innti Ólaf Jóhannesson
utanrikisráðherra hvers vegna
Helguvik hafi veriö valin undir
geymana og hvaða likur væru á
að geymar og oliuhöfn yrði byggð
i Helguvik.
— 1 þeirri ákvörðun sem nú
liggur fyrir af minni hálfu, sagði
Ólafur, felst i fyrsta lagi flutning-
ur á þessum geymum sem standa
fyrir ofan Njarðvik og Keflavik á
Hólmsbjarg. Það felst ekki nein
stækkun á geymarými i
ákvörðuninni. Geymarýmið
verður óbreytt frá þvi sem nú er i
þessum geymum er þarna
standa.
í öðru lagi felst það i ákvörðun-
inni, að lendingaraðstaða verði
gerð i Helguvik. 1 þriðja iagi
veröa lagðar leiðslur frá
lendingarstað i geymana og frá
geymunum á Keflavikurvöll og
veröa þær leiðslur grafnar i jörð.
1 fjórða lagi að girðingar verði
uppsettar þar sem nauðsyn er tal-
in til af öryggisástæðum.
Alþingi
samþykkti
flutninginn
Þessa ákvörðun mina byggi ég
á þeirri þingsályktun sem sam-
þykkt var á Alþingi 21. mai s.l.,
þar sem utanrikisráðherra er fal-
ið að vinna aö þvi að framkvæmd-
um til lausnar á þeim vandamál-
um er skapast hafa fyrir
byggðarlögin Keflavik og Njarð-
vik vegna eldsneytisgeyma
varnarliðsins verði hraðað svo
sem kostur er. Þessi þingsályktun
sem að lokum var flutt af utan-
rikisnefnd var samþykkt sam-
hljóöa. Tveir eða þrir þingmenn
gerðu grein fyrir atkvæði sinu. 1
umræöum um þessa þingsályktun
geröi ég grein fyrir minum
sjónarmiðum og taldi að það at-
riði sem fyrst og fremst þyrfti að
athuga væri staðarvalið og ég
skildi ályktunina svo að mér væri
falið að taka ákvörðun um það en
þvi er út af fyrir sig ekki slegið
föstu i þessari þingsályktun að
Helguvik væri valin. Ég sagði að
áður en ég tæki ákvörðun um slikt
mundi ég láta fara fram athugun
á þeim stöðum er til greina koma.
Þaö tel ég mig hafa gert i sumar
sem leið. Var sú athugun fram-
kvæmd bæði af bandariskum sér-
fræðingum og ennfremur af vita-
og hafnarmálastjóra hér. Þeirra
niðurstöður staðfestu algjörlega
fyrri niðurstöðu um það að Helgu-
vik væri sá staður er helst kæmi
til greina.
I umræðum um þessa þings-
ályktun tók ég það lika fram að ég
hefði ekki tekið neina afstöðu til
stærðar geymarýmisins. Niður-
staðan er að hún eigi að vera
óbreytt frá þvi sem nú er.
| Ólafur Jóliannesson, utanrikisráðherra.
Hugmyndin um stærri áætlun
er þar með tekin út af dagskrá.
Loks benti ég á þaö atriði sem
skiptir máli i þessu sambandi, en
þaö er nábýli geymarýmisins við
þéttbýli og að það væri æskilegt
aö geymarnir væru eins fjarri
‘þéttbýlinu og kostur væri á.
Ég tel mig hafa tekið tillit til
allra þessara atriða við þessa
ákvörðun nú.
Það er sjálfsagður hlutur að
framkvæmdir allar i þessu sam-
bandi verði samkvæmt lögum.
Annaö hefur aldrei hvarflað að
neinum.
Var áður
varnarlidssvæði
Það hefur verið orðað að þessi
staöur væri utan varnarliðs-
svæða. En þess er að geta að
þetta svæði allt var tekið sem
varnarliössvæði á sinum tima. En
eftir aö stækkun lögsagnarum-
dæmis Keflavikur hafði átt sér
stað var afsalað þarna lands-
spildu til Keflavikurbæjar. Það
voru alls 365 hektarar. Af þeirri
spildu voru 65 ha. i landi Kefla-
vikuren 300 ha i landi Gerða. 1 af-
salinu er tekið fram að hvenær
sem rikið þurfi á þessu landi að
halda geti það tekið það aftur með
þvi að greiða hliðstætt gjald fyrir
landið. Þess vegna er rétt að
leggja áherslu á þaö að upphaf-
lega er þetta varnarliðssvæði. Ég
get þvi ekki fallist á það að þarna
sé verið að fara inn á land sem
ekki hefur verið varnarliðssvæði.
Hver er afstaða heimamanna
til þessa, Keflvikinga, Njarðvik-
inga og þeirra sem i Garði búa?
Upphaf þessa máls er að rekja
til Keflvikinga og Njarðvikinga
og óska þeirra um að geymarnir
séu færðir og settir á annan stað.
Þeir hafa itrekað sett fram óskir
um það og lýst samþykki við og
mælt meö Helguvik. Siöast i haust
komu ályktanir bæði frá bæjar-
ráði i Keflavik og Njarðvik sem
gengu eindregið i þá átt.
Ef einhver skoðanabreyting
verður nú hjá þeim i þessu efni
myndi myndin að sjálfsögðu
breytast. Það dettur engum i hug
að fara að neyöa meiri fram-
kvæmdum upp á þá þarna.
Ætlast til að
aðrir ráðherrar
gangi ekki inn
á mitt verksvid
Þvier haldið fra m að svæðið of-
an Heiguvíkur sé ætlað undir
ibúðabyggð en bæjarstjórn Kefla-
vikur samþykkir samt að oiiu-
geymarnir verði fluttir þangað.
Stangast þetta ekki á?
— Það hefur veriö gerður
skipulagsuppdráttur af svæðinu
og hann var staöfestur 1973. Kefl-
vikingar segja mér að þá hafi
landsvæðið verið tekið frá, til ráð-
stöfunar siðar. Þeir hafa ekki
sagt við mig að þetta hafi verið
skipufagt sem ibúðasvæöi.
Skapast ekki ibiíðasvæði þar
sem geymarnir eru nú, er þeir
liverfa?
— Það skyldi maður ætla. En
landið við Helguvik er ekki nema
svo örlitið brot af þvi sem var af-
salað 1971.
Hvað liefur þú að segja um þá
fullyrðingu félagsmálaráðlierra,
að hann muni ekki skrifa upp á
skipulag oliugeyma og hafnar i
Helguvik?
— Skipulagsmál heyra undir
félagsmálaráðherra og mér hefur
aldrei komið til hugar aö fara að
ganga inn á hans verksvið. Ég hef
það fyrir reglu aö ganga ekki inn
á verksvið annarra ráðherra og
ætlast til hins sama af þeim, að
þeir séu ekki aö ganga inn á mitt
verksvið.
Hefur þá vilji bæjarstjórnar
Keflavikur og hreppsnefndar