Fréttablaðið - 28.10.2008, Blaðsíða 33

ÞRIÐJUDAGUR 28. október 2008 21
Raftónlistar- og rokkveisla
var haldin í vinnustofunni
Gramminu við Smiðjustíg
fyrir skömmu. Raftónlist-
armaðurinn 701 spilaði þar
dáleiðandi raftónlist sína
og Faðirvor rokkaði frum-
samda sálmatónlist.
Í Gramminu starfar fjöldi fólks að
listsköpun sinni á ýmsum sviðum.
Þar má nefna Reykjavík!, Borko
og FM Belfast, auk annarra hljóm-
sveita og sjónlistarmanna. Einnig
er útgáfufyrirtækið Kimi Records
með aðsetur þar.
Tónlistarveisla í Gramminu
701 Raftónlistarmaðurinn 701 dáleiddi áheyrendur með tónum sínum.
FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
SÓLRÚN OG MARÍA Sólrún og María
Þórólfsdætur litu við í Gramminu.
GYLFI OG VALGERÐUR Gylfi Sigurðsson
og Valgerður Sigurðardóttir hlustuðu á
raftónlistar- og rokkveisluna.
HLUSTAÐ MEÐ ATHYGLI Tónleikagestir
hlustuðu með athygli á 701 og Faðirvor.
Finnur Vilhjálmsson lög-
fræðingur birtir ljóð á net-
inu. Þar tekur hann á þeim
málum sem hæst ber þessa
dagana.
„Ég fæ formið og taktinn lánaðan
frá Davíð. Mér fannst áhugavert
að stilla upp konunni og vatns-
greidda bankamanninum saman,“
segir lögfræðingurinn og nú ljóð-
skáldið Finnur Þór Vilhjálmsson.
En hann hefur fengið ljóðið sitt,
Gæinn sem geymir aurinn minn,
birt á vefsíðu tímarits Máls og
menningar. Finnur segist ekki áður
hafa birt ljóð eftir sig opinberlega,
kannski hafi eitt eða tvö kvæði
fengið að fljóta með á bloggsíðu
hans en þetta sé fyrsta ljóðið hans
sem komi fyrir almeninngssjónir.
„Þetta kom bara til mín í síðustu
viku. Nei, ekki í draumi heldur var
ég með fullri meðvitund. Ég byrj-
aði síðan bara á byrjuninni og
þetta endaði svona.“
Finnur birti reyndar ansi magn-
aðan texta í síðasta hefti tímarits-
ins. En það var útskrift á víðfrægu
samtali Arnars Gauta og Ásgeirs
Kolbeinssonar í einhverjum eftir-
minnilegasta Innlit/útlit-þætti síð-
ari tíma. „En það var ekki ljóð,
heldur bara einhvers konar gjörn-
ingur,“ segir Finnur sem útilokar
ekki að fleiri ljóða sé að vænta frá
honum innan tíðar.
freyrgigja@frettabladid.is
Lýrískur lögfræð-
ingur á netinu
DAVÍÐ Í NÝJUM BÚNINGI Konan sem kyndir ofninn minn hefur fengið nýjan búning
og heitir nú Gæinn sem geymir aurinn minn. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
„Jú, ég er að vinna í plötu sem ég
hef lengi ætlað að gera en hef
aldrei komist í því ég var að vinna
í einhverjum öðrum plötum!“
segir Raggi Bjarna um væntan-
lega plötu sína. „Þetta er svona
„sing-a-long“ plata, gömul lög með
íslenskum textum, lög sem allir
þekkja og geta sungið með uppi í
bústað eða á jólunum eða hvar
sem er. Ætli ég láti hana ekki bara
heita „Syngjum saman með Ragga
Bjarna“.“
Sum lögin voru menn eins og
Alfreð Clausen, Haukur Morthens
og Óðinn Valdimarsson með á
sínum tíma en aðeins eitt hefur
Raggi sjálfur tekið áður: „Það heit-
ir „Hvar er bruninn“ og er tileink-
að slökkviliðinu,“ segir söngvar-
inn. „Ég söng það með Sextett
Svavars Gests á sínum tíma. Það
er með sírenum og öllu.“
Raggi segir valinkunna söngv-
ara syngja með honum á nýju plöt-
unni, meðal annars Bjarna Ara.
Það styttist til jóla. „Ætli ég þurfi
ekki að að syngja þetta allt inn á
einum degi eins og í gamla daga,“
gantast Raggi.
Raggi verður 75 ára á næsta ári
og má búast við ýmsum uppákom-
um á afmælisárinu. Styttu
kannski? „Nei, vonandi ekki
styttu,“ segir Raggi og hlær. „En
það er meiningin að leigja Laugar-
dalshöll og læti. Þorgeir Ástvalds
og dóttir hans eru að búa til yfir-
litsmynd. Þau hafa úr nógu efni að
moða. það eru til alveg fleiri plast-
pokarnir af efni.“
- drg
Syngjum saman
með Ragga Bjarna
LEIGIR LAUGARDALSHÖLL Á NÆSTA ÁRI
Raggi Bjarna gerir plötu fyrir alla.
Ég finn það gegnum netið
að ég kemst ekki inn
á bankareikninginn,
en ég veit að það er gæi
sem geymir aurinn minn,
sem gætir alls míns fjár,
og er svo fjandi klár,
kann fjármál upp á hár,
býður hæstu vextina,
og jólagjöf hvert ár.
Ég veit hann axlar ábyrgð,
en vælir ekki neitt,
fær þess vegna vel greitt,
hendur hans svo hvítþvegnar
og hárið aftursleikt.
Þó segi’ í blöðunum
frá bankagjaldþrotum
hann fullvissar mig um:
Það er engin áhætta
í markaðssjóðunum.
Ég veit að þessi gæi
er vel að sér og vís;
í skattaparadís
á hann eflaust fúlgur fjár,
ef hann kemst á hálan ís.
Því oftast er það sá,
sem minnstan pening á,
sem skuldin endar hjá. –
Fáir slökkva eldana,
sem fyrstir kveikja þá.
GÆINN SEM GEYMIR
AURINN MINN