Fréttablaðið - 24.01.2009, Side 72

44 24. janúar 2009 LAUGARDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Þetta var hann!
Með Græna kort-
ið, páfagauk og
doppótta regnhlíf!
Á ég að segja
einhverjum frá
þessu?
Nei!
Þessu
skaltu
halda
alfarið
fyrir þig!
Palli, mamma er búin að
lofa því að keyra nokk-
ur okkar á ströndina á
morgun...
Gjarnan!
Klukkan
hvað?
Ég segi þér
það seinna.
Fáðu leyfi hjá
foreldrunum
þínum og
hringdu svo í
mig.
„Fá
leyfi“?
Ég er orðinn fimmtán
ára! Ég þarf ekki að
biðja um leyfi lengur!
Ég fæ bara
leyfi.
Viltu
koma
með?
Hafðu mig
afsakaðan...
Lítill ljósrauður
sokkur var að
kalla á mig.
Mamma,
viltu
ganga í
klúbbinn
okkar?
Já.
Það hljóm-
ar vel.Það kostar fimmtíukall
og þú færð
stimpil á
hendina.
Gjörið
svo vel...
...fimm-
tíukall.
Hvað svo?
Nú máttu ganga
aftur í klúbbinn
og þá færðu
stimpilinn.
Og ég
fæ pen-
ing!
Heimir
elskar hreinlega
að leika við
krakkana úti
í garði...
Netsamfélagið Facebook hefur vægast sagt slegið í gegn og það virðist eng-inn vera maður með mönnum nema
að vera skráður á síðuna. Þetta samfélag er
frábær vettvangur til að hafa uppi á gömlum
vinum, finna nýja og koma upp heljarinn-
ar tengslaneti. Á síðunni berast líka frétt-
ir milli fólks á örskotsstundu, jafnvel milli
fólks innan veggja heimilisins, eins og var
gert svo snilldarlegt grín að í áramótaskaup-
inu.
Fyrir þá sem ekki vita hvernig síðan
virkar skráir maður þær upplýsing-
ar um sig sem maður kærir sig
um að birtist. Þegar maður er
orðinn skráður notandi er svo
hægt að spjalla við þá sem eru
orðnir „vinir manns“ á síðunni
þegar þeir eru innskráðir, setja
inn myndir, bjóða fólki á við-
burði, senda skilaboð til fólks
líkt og tölvupóst og skrá hvað maður er að
fást við hverju sinni. Grunnupplýsingum um
sig er svo hægt að breyta hvenær sem er,
svo sem hvort maður sé á lausu, í sambandi,
trúlofaður eða giftur, en þá fá vinir manns á
síðunni tilkynningu um þær breytingar.
Af öllu því góða sem síðan hefur upp á að
bjóða getur upplýsingaflæðið líka orðið fólki
um megn. Fyrir nokkrum mánuðum gerð-
ist það í Bretlandi að afbrýðisamur maður
drap fyrrverandi eiginkonu sína eftir að
hún skráði að sambandi þeirra væri lokið,
fjórum dögum eftir að hann hafði flutt frá
henni. Maðurinn viðurkenndi strax að hafa
myrt konuna af þessum sökum og hefur
verið dæmdur í lífstíðarfangelsi.
Þessi atburður er meira eins og atriði
í hryllingsmynd heldur en sönn saga, því
aldrei hefði maður ímyndað sér að upplýs-
ingar á svona sniðugu netsamfélagi gætu
orðið einhverjum að bana.
Dauðans alvara fésbókarinnar
NOKKUR ORÐ
Alma
Guðmundsdóttir