Tíminn - 02.02.1983, Blaðsíða 12

MIÐVIKUDAGUR 2. FEBRÚAR 1983
■ Þelta er dönsk útfarsla á frönsku
tískunni, en fyrirsxturnar sýndu
nýlega á tískusýningu í Kaupmanna-
höfn. Dökka raódelið er herra (eins
og sjá má á yfirskegginu), en hann
er heílmikið málaður ura augun, sem
cr víst ckki óalgcngt með karlmanna-
fyrirsætur. Jafnréttið lifi!
■ Þessi Ijóshæröa dama cr klippt
óg hárið lýst og greitt eftir myndum
og forskriftum frá tískuhúsinu Dior f
París.
Stutta
hárið
heldur
enn velli
■ Aðundanförnu hefur verið lísk-
an - einkum hjá ungum stúlkum - að
láta Idippa sig stutt, og mikið verið
um lýsta toppa eða strípur. Það er
því stöðugt að verða algengara að
hárgreiðslu- og rakarastofur séu jafnt
fyrir dömur og herra, því að aðal-
áherslan er lögð á góða klippingu
fyrst og fremst. Hér sjáum við tvxr
dömur og einn herra sem hafa verið
klippt á danskri hárgreiðslustofu, og
eiga þau að sýna það nýjasta frá París
í klippingu og greiðslu.
'v
■ Svanaservíettuhaldarinn sómir sér vel
miðju heldur svaninum stöðugum.
á hvaða kaffiborði sem er. Viðarlisti undir
Servíettu-
haldari
■ Til að gera þennan
einfalda servíettuhaldara,
þarf ekki mikinn né dýran
efnivið, og ekki sérstak-
iega mikla smíðakunnáttu
heldur. Ef búið er að saga
út svanamyndirnar, eiga
krakkar auðvelt með að
gera afganginn. Eins og
myndirnar bera með sér,
fer hann vel á borði.
■ Teiknið fyrst svaninn með kalki-
pappír í tvígang á krossviðarplötuna.
Sagið eftir útlínunum með laufsöginni,
pússið vel kantana með þjöl og sand-
pappír. Grunnmálið nú báðar svana-
myndirnar og kubbinn, látið þorna og
slípið svo til.
tarbí
■ Verkfærin eru laufsög og þjöl. Efnið
er krossviðarplata, þriggja mm þykk og
15x25 cm að særð, viðarkubbur 8x4x2
cm, grunnlitur, sandpappír, lím, þekju-
litir, glært lakk og kalkipappír.
■ Þó að jógúrtin sé tæplega 152% dýrari í Reykjavík en í Kaupmannahöfn, er
samt verðmunur á algengustu matar- og drykkjarvörum milli borganna ekki nema
17,1%.
Verðsamanburður
f Kaupmannahöf n
og Reykjavfk:
Verdmunurá
mat- og drykkj-
arvörum ekki
nema 17,1%
■ Síðasta Innkaupakarfa Verðlags-
stofnunar, þar sem saman var borið
verð í verslunum í Reykjavík og
Kaupmannahöfn og birt var hér í
blaðinu í gær, vekur ýmsar spurningar.
Athygli vekur t.d., að sé borið saman
verð í töflu I cinungis, er verðmunur
á milli borganna þó ekki nema 17,1%,
en þar er saman tekið verð á þeim
matvörum, sem heimilin kaupa helst.
Sé aftur á móti litið á töflu II, er
augljóst mál að i verslunum hér eigum
við fleiri kosta völ en að kaupa danskar
framleiðsluvörur, ef við finnum aðrar
sambæriiegar vörur á hagstæðara
verði. Hið sama gildir um töflu III.
Ep í hverju liggur t.d. hinn geysilega
mikli munur, sem er á niðursneiðingu
brauðs í Kaupmannahöfn og Reykja-
vík? Við báðum Jóhannes Gunnarsson
hjá Verðlagsstofnun að svara þeirri
spurningu og nokkrum öðrum, sem
vöknuðu við skoðun könnunarinnar.
hafa oft vcrið með ásakanir um það,
að það sé töluvert um svokölluð
„dumping'* verð, undirboð á hreinlæti-
svörum frá Skandinavíu. Það er eigin-
lega eina skýringin, sem við getum
fundið á þessu. Við reiknuðum okkur
fram til heildsöluvcrðs úti í Danmörku
og könnuðum, hvað innkaupsverð til
innflytjanda var héma. Það reyndist
vera mun lægra en heildsöluverð úti í
Danmörku."
Þá bcinist athyglin að því, hversu
mikill mismunur er á verðmuni á
heimilistækjum, sem framleidd eru í
Danmörku, eða frá 0,3% á uppþvotta-
vél, 5.3% á þvottavél og 9,3% á
eidavél og allt upp í 336,1% á picup
og nál. Hver er skýringin á þessu?
Misháir tollar og vöru-
gjald skýra ekki málið til
fulls
■ Málið nú svanamyndirnar með
þekjulitunum, eins og myndirnar sýna,
og berið að lokum á glært lakk. Þegar
þær eru orðnar þurrar, límið þið
kubbinn á milli þeirra. Notið þvingur til
að vera þess fullviss, að límið haldi.
■ Þetta er fyrirmyndin í fullri stærð.
Það má færa hana beint héðan af
blaðinu á krossviðinn með kalkipappír.
Jóhannes fræddi okkur á að heimilis-
tæki, að frátöldum hljómflutningstækj-
um og sjónvarpstækjunt, þ.e.a.s. á
þvottavélar, uppþvottavélar, kæli-
skápa og ryksugur, sé lagður 40%
tolur og 32% vörugjald, en á eidavélar
3% jöfnunargjald. Á hljómflutnings-
tæki og picupa er lagður 75% tollur og
40% vörugjald. Hann kvað þennan
mismun þó ekki skýra hinn feikilega
mikla verðmun, sem er á hinum tveim
tegundum picupa á töflu III í Kaup-
mannahöfn. Hann sagði þá skýringu
nærtækasta, að SP 6/7 picup og nál frá
BO sé af einhverjum ástæðum selt þar
á mjög lágu verði núna. Hugsanlegt
sé, að verið sé að taka þessa vöru af
markaðnum, þar sem verksmiðjan
mun vera að hætta framleiðslu hennar,
eða er hætt. Það sé því verið að losna
við lagerinn sem fyrst. „Við erum
búnir að kanna þessi verð, sem eru hér
í Reykjavík, og þau eru nákvæmlega
cins uppbyggð með tollum og slíku,
þannig að viö höfum ekki skýringu á
þessum mun," sagði Jóhannes.
Að lokum sagði Jóhannes: „Oft
hefur maður heyrt fólk segja: Hvers
vegna e.r verðlag hérna tvisvar til
þrisvar sinnum hærra hér en í nágrann-
alöndunum? Mér sýnist á öllu, að þessi
könnun~sýni, að svo mikill munur er
ekki, ef við berum okkur saman við
önnur Norðurlönd,"
Niðursneiðing brauða
utan verðlagsákvæða
Að sögn Jóhannesar Gunnarssonar
er verð á brauðum frá framleiðanda
utan verðlagsákvæða, ncma vísitölu-
brauða, og hefur Verðlagsstofnun því
ekki haft afskipti af verði á sneiðingu.
Hún er því misdýr cftir framieiðend-
um, en „það íslenskt brauðgerðarhús,
sem selur snciðinguna jafn ódýrt og
Danirnir, mun vera vandfundið," sagði
Jóhannes.
Þá vakti það eftirtekt okkar, að
Ajax með salmiak plus, sem er
dönsk framleiðsluvara, er
samt 35,1% ódýrari hér.
Hvernig ætli standi á hp«n9
Undirboð á
hreiniætisvörum?
„Við getum eingöngu getið
okkurtil um orsakimar
þess," sagði Jóhannes.
„Þess má geta,
að ýmsir
framleiðendur í
hreinlætis-
iðnaði
hér a Islandi