Tíminn - 07.09.1989, Blaðsíða 7
Fimmtudagur 7. september 1989
Tíminn 7
Alexander Stefánsson:
L
Brú eða vegur yf ir Gilsfjörð
forsenda eflingar byggðar í Austur-Barðastrandar- og Dalasýslu
í viðtali við Dagblaðið 31. ágúst
sl. er haft eftir samgönguráðherra,
Steingrími J. Sigfússyni, að „brúun
Gilsfjarðar sé ekki inni á áætlun
allra næstu ára“.
Þessu vil ég mótmæla. Við af-
greiðslu vegaáætlunarsl. vor, 1989-
’92, er að tillögu ríkisstjórnar gerð
sú breyting að tekin var upp ný
skipting til nýrra þjóðbrauta að því
er varðar stofnbrautir. Myndaður
var nýr verkefnaflokkur, - Stór-
verkefni - sem skiptist til fjár-
mögnunar framkvæmda í jarð-
göngum, stórbrúm, fjarðaþverun-
um og umferðarmannvirkjum á
höfuðborgarsvæðinu. Fjárveiting-
ar til ó-vega og til vega á höfuð-
borgarsvæðinu falla niður. Almenn
verkefni og bundið slitlag var sam-
einað í einn flokk og sérstök verk-
efni óbreytt. f yfirlitsáætlun um
stórbrýr í stórverkefni er Gilsfjörð-
ur talinn verkefni upp á 520 millj-
ónir.
Við umfjöllun fjárveitinga-
nefndar kom fram að þingmenn
Vestfjarða voru ekki tilbúnir að
tímasetja framkvæmdir um
Gilsfjörð. Hins vegar var fjármagn
til að flýta rannsóknum vegna
næstu stórverkefna, sem þarf að
taka ákvörðun um í lok næsta árs,
hækkað í meðferð nefndarinnar og
er lokarannsókn um brúar- eða
vegastæði um Gilsfjörð inni í þeirri
ákvörðun.
Þess vegna getur samgönguráð-
herra ekki sagt að brúun Gilsfjarð-
ar sé ekki á áætlun næstu ára. Það
hefur hann ekki vald til að ákveða.
Það er Alþingi sem hefur það vald
í lok næsta árs.
Ástæða er til að rifja upp þá
staðreynd að þegar sameining
sveitarfélaga í Austur-Barða-
strandarsýslu var á lokastigi var
það eitt aðalmál sveitarfélaganna í
Austur-Barðastrandarsýslu og
einnig í Dalasýslu að brú eða vegi
yfir Gilsfjörð yrði flýtt. Sterk rök
eru fyrir þessari kröfu, á sviði
félagsmála, viðskipta og atvinnu-
mála er þetta augljóst mál, - afger-
andi byggðamál.
Þess vegna getur
samgönguráðherra
ekki sagt að brúun
Gilsfjarðar sé ekki á
áætlun næstu ára. Það
hefur hann ekki vald til
að ákveða. Það er Al-
þingi sem hefur það
vald í lok næsta árs.
Þáverandi ríkisstjórn var jákvæð
gagnvart þessu sjónarmiði og þing-
menn Vestfjarða og Vesturlands
gáfu yfirlýsingar um að standa
sameiginlega að því að hraða rann-
sóknum og framkvæmdum þessa
verkefnis.
Af hvalahúmor Tímans
(Bæði með hv og kv)
Fyndni og hvalahúmor Tímans
virðast lítil takmörk sett. I laugar-
dagsblaðinu var á bls. 5 húmor,
eða drög að húmor undir fyrirsögn-
inni: „Lengi skal Magnús reyna“
um undirritaðan væntanlega, er
við landnemar í Fellsmörk í Mýr-
dalshreppi vorum á ferð eitt sinn
sem oftar í Víkurskála að snæða
málsverð.
En þar sem svo mörg aðalatriði
eru röng í þessum Tímabrandara í
Tímahúmornum þá sjáum við fé-
lagarnir sem þar vorum í mat
okkur tilneydda til að leiðrétta nú
í annarri vikunni í röð helstu
rangfærslur blaðsins um tilraunir
okkar tómthúsmannanna til trjá-
ræktar og annarra landgræðslu-
starfa þarna fyrir austan.
Helstu leiðréttingarnar eru þessar:
• 1. Þegar við keyptum okkur
hádegisverð umrætt skipti í Víkur-
skálanum tók ég mér ekki matseð-
ilinn í hönd, né til lestrar eins og
Tíminn greinir frá.
• 2. Þaðanaf síður dvaldist mér
eitthvað við lestur matseðilsins eins
og blaðið segir. Einfaldlega vegna
þess að matseðilinn þurfti ég
aldrei.
• 3. í þriðja lagi gat afgreiðslu-
stúlkan ekki hafa orðið óþolinmóð
yfir matseðilslestri mínum af
ástæðum 1 og 2, né heldur af
nokkurri ástæðu annarri því um
leið og ég kom inn í veitingaskál-
ann bað ég um hina klassísku
grænmetisrétti sem Víkurskáli
matreiðir svo mjög vel að mínu
mati.
- Þess skal getið fyrir forvitna að
ég pantaði kartöflur og sósujafning
(uppstú) með baunum, sultu og
öðru mjög góðu grænmeti - og
líkaði mjög vel eins og mér hefur
ávallt líkað við matinn í Víkur-
skála.
• 4. f fjórða lagi þá spurði af-
greiðslustúlkan mig aldrei hvort ég
vildi hval í mat. Og þó svo hún
hefði gert það þá hefði ég hvorki
orðið blár né eld-rauður og þaðan-
af sfður hvort tveggja til skiptis
eins og Tíminn greinir frá. Því ef
svö hefði verið þá væri ég lítið
annað en blár og rauður mestallan
sólarhringinn og hefði verið það
undanfarin misseri samfellt skv.
kenningum Tímans. Svo er Tíma-
húmor þj óðarinnar fyrir að þakka.
- Til fróðleiks fyrir forvitna þá
reiknast mér að skv. lauslegri áætl-
un hafi ég heyrt þennan Tíma-
brandara ca. 3.000 sinnum frá því
að þjóðin tapaði glórunni í þessu
undarlega hvalafári sínu fyrir um 3
árum (að meðaltali þrisvar á dag sl.
1.000 daga, lausl. áætlað).
• 5. f fimmta lagi þá voru það
blásaklausir krakkar sem staddir
voru í skálanum þetta hádegi sem
voru að flissa með þennan um-
rædda Tímabrandara og spurði ein
stúlkan mig að þessari klassísku
Tímaspurningu á afar sakleysisleg-
an hátt. Ekkert var fjarri mér en að
fara að æsa mig yfir þessu þó
hressir krakkar sjái broslegar hlið-
ar á tilverunni stundum. Þaðanaf
síður að ég hafi „orðið fyrst blár
síðan eld-rauður og loksins sprung-
ið og ausið svívirðingum yfir stúlk-
una“ eins og lesa mátti í Iaugar-
dagsblaði Tímans.
Fáar skýringar kann ég á þessum
rangfærslum blaðsins æ ofan í æ
varðandi mig og störf mín við
trjárækt eða önnur þjóðþrifanátt-
úruverndarstörf, - nema ef vera
skyldi hversu óhemju tapsár Tím-
inn virðist vera orðinn í hvalamál-
inu ljóta fyrir hönd hins skamm-
sýna hluta okkar íslendinga. En
eins og kunnugt er þá flækist ég
Síðan hefur fjármagni verið veitt
til rannsókna í Gilsfirði á hverju
ári, en ljóst að auka þarf rannsókn-
ir til að endanleg ákvörðun um brú
eða veg geti legið fyrir.
Þingmenn Vesturlands eru ein-
huga f þessu máli og tilbúnir til að
fylgja eftir þessu stórvirki að því er
varðar Vesturland. Því verður ekki
trúað að þingmenn Vestfjarða láti
sitt eftir liggja og sameinaðir getum
við knúið fram að framkvæmdir
við þetta mannvirki, brú eða veg
yfír Gilsfjörð, verði í vegaáætlun
eftir 1991.
Ég vil ekki trúa því að núverandi
samgönguráðherra láti tefja rann-
sóknir sem þarf að flýta, svo niður-
stöður liggi fyrir í lok næsta árs eða
byrjun árs 1991. Þessi framkvæmd
er forsenda fyrir öryggi byggðar í
Austur-Barðastrandarsýslu og
Dalasýslu, sem er eðlilegt að sé
sameiginlegt framleiðslu-, þjón-
ustu- og atvinnusvæði.
Alexander Stefánsson
nokkuð inn í það mál og hafði á því
aðrar skoðanir en Tíminn og þjóð-
arremban í því galdrafári öllu sam-
an sem tröllreið allri umræðunni
um efnisatriði málsins.
Hvað sem segja má annars um
„merkilegar niðurstöður" (???)
vísindaveiðiáætlunarinnar al-
ræmdu, sem reyndar ekki nokkur
íslendingur trúir á að hafi verið
annað en yfirvarp til að halda
áfram ólöglegum hvalveiðum okk-
ar mörlandans hvað sem tautaði
með loforð okkar íslendinga og
alþjóðasamninga, þá verður ekki
vikist undan þeirri staðreynd að
við hvalavinir höfðum sigur í deil-
unni eins og flestir góðir málstaðir
gera að lokum. Því engar hvalveið-
ar verið leyfðar hér á næsta ári og
allsendis óvíst um nokkrar hval-
veiðar árin þar á eftir. Þökk sé
þjóðarrembunni.
Því svo vel eru íslenski sjávarút-
vegsherrann og málgagn hans Tím-
inn búnir að spila þetta mál fyrir
hvali heimsins og vini þeirra ofan-
sjávar, þ.e. með því að mála ís-
lensku rányrkjustefnuna út í horn
(og gera okkur hvalavinum hér
heima og erlendis þarmeð ómetan-
legan greiða) að útilokað er að
reyna hvalveiðar aftur án þess að
fá mestalla heimsbyggðina á bakið
á sér aftur á þreföldum styrk með
tilheyrandi suður-afrískri einangr-
un landsins á alþjóðavettvangi í
kaupbæti. En það er svo aftur
annað mál sem sumir ekki víla fyrir
sér og telja þjóðina ekki muna
mikið um.
Með kærum kveðjum
Magnús H. Skarphéðinsson
hlvalavinur og trjávinur með meiru