Tíminn - 22.03.1990, Page 6
6 Tíminrr
Fimmtudagur 22. mars 1990
Tímirm
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason
Ritstjórar: Indriði G. Þorsteinsson ábm.
Ingvar Gislason
Aðstoðarritstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjórar: Birgir Guðmundsson
Eggert Skúlason
Auglýsingastjóri: Steingrímur Glslason
Skrifstofur Lyngháls 9, 110 Reykjavík. Sími: 686300.
Auglýsingasimi: 680001. Kvöldsíman Áskrift og dreiflng 686300,
ritstjórn, fréttstjórar 686306, Iþróttir 686332, tæknideild 686387. Setning
og umbrot: Tæknideild Tfmans. Prentun: Blaðaprent h.f.
Mánaöaráskrift ( kr. 1000,-, verð í lausasölu f 90,- kr og 110,- kr. um
helgar. Grunnverð auglýsinga kr. 660,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
í þágu íhaldsins
Alþýðuflokksmenn í Reykjavík með fulltingi Alþýðu-
blaðsins gera allt sem þeir megna til þess að sundra
íhaldsandstæðingum í borginni, en efla íhaldið að sama
skapi. Enginn vafi er á því að Sjálfstæðisflokkurinn í
Reykjavík nærist að öðm jöfnu á þeim baráttuaðferðum
og málflutningi sem Alþýðuflokksmenn temja sér.
Sú kenning kratanna að Alþýðuflokksfélögin í
Reykjavík hafi riðið á vaðið með að sameina íhaldsand-
stæðinga gegn flokksræði Sjálfstæðisflokksins, er gróf
rangfærsla á sannleikanum. Hið rétta er að Alþýðu-
flokksmenn slitu fyrir ári viðræðum um sameiginlegt
ffamboð minnihlutaflokkanna í boigarstjóm Reykja-
víkur. Þær viðræður vom komnar vel á veg vorið 1989
og byggðust á því að fulltrúaráð minnihlutaflokkanna
kæmu sér saman um röðun á sameiginlegan lista á jafh-
réttisgrundvelli. Þá var gert ráð fyrir að tveir fulltrúar frá
Qórum flokkum væm í átta efstu sætum slíks lista, og
væri áttundi maður listans jafhframt borgarstjóraefhi.
Þessi ffamboðshugmynd var sú eina sem nokkurt vit
var í, ef sameina átti alla minnihlutaflokkana um einn
lista. Alþýðuflokkurinn gerði endanlega út af við hug-
myndina, þegar upp komu deilur milli krata og Svavars
Gestssonar um mál Sjafnar Sigurbjömsdóttur skóla-
stjóra. Þar skipti einnig máh óviss afstaða Kvennalist-
ans til slíkrar fjórflokkasamvinnu, en brigð Alþýðu-
flokksins í þessu máli réðu úrshtum um það, að bæði
Alþýðubandalagið og Framsóknarflokkurinn bjuggu
sig undir að bjóða ffam sína eigin lista eins og venjan
hefur verið, enda fullkomlega eðlileg afstaða eins og
sameiningarviðræður höfðu þróast.
En hvers vegna em Alþýðuflokksmenn þá að gera til-
kall til þess nú að vera sérstakir sameiningarmenn
íhaldsandstæðinga? Það er vegna þess, að eftir að hafa
klúðrað raunhæfum sameiningaráformum út af Sjafn-
armálinu og áttu ekki afturkvæmt til viðræðna við aðra
minnihlutaflokka um skaplega ffamkvæmd sameigin-
legs ffamboðs, hafa þeir ákveðið að leggja Alþýðu-
flokkinn niður til lengri eða skemmri tíma í borgarmál-
um Reykjavíkur, en gera sitt til þess að koma á
ffamboðslista, sem mest gengur út á að reyta fylgi af
skipulögðum stjómmálaflokkum íhaldsandstæðinga.
Þetta ffamboðstilstand Alþýðuflokksforystunnar og
Birtingarmanna, sem á að grundvallast á gamalli tuggu
um sameiningarafl vinstri manna, hlýtur að veikja sam-
starfsvilja íhaldsandstæðinga í borgarstjómarkosning-
unum ef eitthvað er. Ásakanir þessarar ffamboðshreyf-
ingar um að stjómmálaflokkar séu allt að því andstæðir
lýðræðisskipulaginu em í meira lagi ótrúverðugar. Lýð-
ræðið byggist á fjölflokkakerfi og skipulögðu flokks-
starfi. Það er sú langtímatrygging sem lýðræðið hefur
fýrir tilvem sinni. Málefnalega hefur ffamboðshreyfing
krata og Birtingar ekkert fram að færa nema ef vera
skyldi þessi angi af fasisma að þykjast ætla að „afþólit-
ísera“ lýðræðisskipulagið, bjóða ffam „ópólitískt“ eins
og látið er í veðri vaka.
Með sínu lagi
Alveg varð maður gáítaður á ung-
lingsárum, þegar svo bar viö að
maður var dreginn í kirkju af
fjClskyidunni og fletti upp í
sálmabók tH að geta sungið með.
Þá stóö þar gjarnan með sínu lagi,
Og maður varð cnn faiskari en
cfni stóðu til af ótta við að hitta
aldrei á þetta dularfulla lag, sem
maður hélt lengi vel að hver ætti
að syngja með sínu nefi.
Þessu er eins farið með skoðanir
og álitsgerðir. Þær eru allar með
sínu iagi þótt þær séu ekki prent-
aðar í sálmabókum. Og það er
alltaf verið að stofna félðg og
senda álitsgerðir Ui ijölmiðla. Og
það er allt með sínu lagi, eins og I
gamla daga. Tófuvinafélagíð og
Hvalavinafélagið, eða hvað þau
nú heita þessi dásemdarfélög,
minna mann á tónskáld um 1950,
sem sömdu aldrei lög nema á
páskum.
Sameinast
dauöum flokki
Einn nýjasti sálmurinn í Utrófi
félaganna nefnist Útverk. Garri
sá um Útverk í Þjóðviljanum sín-
um í morguu. Þaö var svo sem
ekkcrt óeðlUegt við það. Síðan að
Alþýðubandalagínu fór að gangn
verulega illa í pölitík og ætlar
varla að hafa það að geta boðið
Sigurjón fram fyrir G-listann í
borgarstjórnarkosningunum, er
Þjóðviljinn orðinn mítt blað. Þótt
Garri sé framsóknarmaður frá
fæðingu, meö smá fráviki á
gelgjuskeiðsárunum, er nú svo
bJOÐVILJINN
Miðvikudaaur 21. mars 1990. 55. Iðlublað 55. áraanaur
Sveitarstjórnir
Konur hætta
kiinnun JaJnrrlli\ ráös.
Mririhluli sveitar-
sljórnark venna atlar að
halla i ror. Keynsla
ntarxru er neikvað
Mririhluli þrirm kimi vn
riniiu iil lUrf
.IWKIJ!Wík.v.v.*«!?v.-.
A IbýðubandalaRÍð
Kristín krafin svara
(iuðrún Ágústsdóttir: Kristin verðurað velja á milliNýs veltvangs og Alþýðubandalagsins.
Sigurjón Pitursson: Við Krislin ekki lengur fulltrúar sama aðila í borgarsljórn. Kristin A.
Ólafsdóttir: Mun ekki starfa i óþökk borgarmálaráðs
Krnlm irr»yr ■« irlja é iMMi |>jll i k.^ninfjunduhuninfi h|.i .VI, i hnr|uril|iwn ii|t mcr lind- 1KJ' lx"J" h'
komið fyrir bonum, að helst er
fyrir hann að leita að pólitískri
línu í Þjóðviljanum, Vegna þess að
i MosfcIIsbæ, á Seltjarnarnesi, i
Bolungarvik og eflaust viöar hafa
framsóknarmenn gengið til liðs
við Alþýðubandalagiö; er varla
nokkurs lengur að vænta af Tím-
anum í póUtík. Þeir AUabalIar
halda sínum gömlu töktum og
safna fullveðja flokkum i kring-
um efstu mcnn á listum, sem auð-
vitað eru Allaballar. Það er þvi
best að lesa bara Þjóðviljann
þessa daga fram að kosningunum
tfl að fá Framsóknarlinuna. Sum-
ir menn hér á landi virðast hvorki
hafa heyrt eða skflið að kommún-
isminn er dauður og hættur að
syngja mcð sínu lagi eða nefi.
Hann hcfur því ekkert að gcra
meö undirraddir úr framsókn eða
frá krötum.
Búmm með yfirsöng
En við vorum að tala um Út-
verk; þetta merkilega félag sem er
að senda tilkynningar í blaðið
mitt, Þjóðviljann. 18. rnars virðisl
Útverk hafa fagnaö því á fundi að
Múlagöngin hafa verið opnum
mcð búmm, búmm. Ólafsfirðing-
um er óskað heilla, en auk þess er
getið um „samfélagslcgan“ sigur.
Ekki var iyrr vitað að hið samfé-
lagslega þyrfti bæði að bora og
sprengja til þess að af því fengist
áraogur. Jafnframt voru áréttuð
göng á Vestfjörðum. Þá sannfærð-
ist Garri um að Út verk væri verk-
takafy rirtæki.
Hin tilkynningin frá Útverki var
um álvcrksmiðjuna. Lögð er
áhersla á að hún verði reíst utan
hðfuðborgarinnar. Undir þetta
tekur Garri. Aðeins einn galli er á
svona samþykkt og getur valdið
þekkingarskortur. Fróöir menn
telja nær víst, að eigendur verk-
smiðjunnar vilji sjálfir fá að ráða
staðarvali. Þvf gæti svo farið að
góð meining litla gerði stoð. En
söm er gerð Útverks. Eins var það
með sálmana. Þeir samanstóðu af
faUegum hugsunum og voru
sungnir með sínu lagi heldur en
ekkert. Samt hefur kristindómi
hrakað. Garri
Oskipulögð kaos
Hundrað bílar í árekstri og 20
milljón króna tjón var árangur and-
varaleysis í nokkurra klukkustunda
hríðarkófi í þéttbýlinu eina og sanna
í fyrradag. Undanfama daga hefúr
verið slegið óstaðfest heimsmet í
bílaárekstrum og hafa skoðunar-
menn bílatrygginga hvergi nærri
undan að meta tjónið og hundruð
milljóna fara i súginn vegna þess að
engin umferðarlög eru í gildi og þar
af leiðandi er engin umferðarstjóm
til.
Aftanáakstur er aigengasta klaufa-
strikið sem bílstjórar gera sig seka
um. Tryggingamenn meta hvert
klessuverk á 100 til 150 þúsund
krónur. Bögglist bíll bæði aftan og
ffaman eins og margir bílstjórar
stefha ávallt að, kostar viðgerð 300
þúsund kall. 10 og 12 bíla árekstrar
em að verða algengir.
Aðstæður til að komast í svoleiðis
árekstra hafa verið ákjósanlegar
undanfama daga. Snjó- og ísmðn-
ingur er á akbrautum og ýmist
slydda eða saltpækill gatnamála-
stjóra á ffamrúðum og útsýni undir
öllu lágmarki.
Við þessi skilyrði em bílstjórar í sí-
felldum rallakstri og hafa ekki hug-
mynd um þrengdar akreinar eða að
þeir sjá ekki út og enn síður á hvaða
hraða þeir aka sjálfir.
Bílstjóramir hjá SVR em á öllu út-
opnu í París-Dakar rallíinu og verða
því hvorki varir við snjó eða ís, enda
víðs fjalli öllum reykvískum vem-
leika.
Ráðleysi
Einmitt núna stendur yfir eitt af
þessum hallærislegu átökum til að
koma skikki á umferðina. Trygg-
ingafélög, Umferðarráð og umferð-
amefhd og guð má vita hvað ætla að
koma í veg fyrir aftanákeyrslur með
„ffæðslu.“
Svona er alltaf mikil féþúfa fyrir
„hönnuði“ og hugmyndaþjófa sem
félögin, ráðin og nefhdimar fá til að
koma einfoldum skilaboðum til al-
mennings.
Skilaboðin em auðvitað engin og
sannar árekstratíðni undanfama
daga hve einskisnýtir allir viðkom-
andi aðilar em til að hafa áhrif til
hins betra á umferðaröngþveitið.
Það er of stutt á milli bíla, segja
þeir sem fá borgað fyrir að skilja
ekki fyrir hvað þeim er greitt.
Skipuleggendur umferðar í höfuð-
borginni með borgarverkffæðing og
umferðamefnd í broddi fylkingar
vinna ötullega að því að þrengja bil-
ið á milli bíla eins mikið og þeir
ráða við.
Aðferðin er sú að hrúga götuljós-
um með stuttu millibili á allar um-
ferðaræðar sem bragð er að. Hér má
m.a. nefna allan strandveginn ffá
Elliðaárbrúm i miðbæinn.
Umferðarstjómunin er beinlínis
notuð til að þjappa bílum hvem aft-
an í annan með því að stöðva eðli-
legt umferðarstreymi á nokkur
hundmð metra fresti. Umferðin
verður skrikkjótt og margir bílar aka
í þéttum hnappi og mörg millibil
verða á milli.
Svo fá rallíkappamir útrás að losa
sig við keppinautana í kappakstrin-
um að næsta ljósastoppi.
Gaman-gaman
Akreinar em umferðaryfirvöldum
og bílstjómm hulin ráðgáta.
Skemmtikraftar árshátíða koma í
sjónvörpin og em þar líflegir og
sprellfjömgir að sfytta landsmönn-
um stundimar með ffóðleik eins og
þeim, að akreinaskipting gatna í
þéttbýli sé til að auðvelda ffamúr-
akstur. Það eigi að keyra hægt á
hægri akrein og fara ffam úr á þeirri
vinstri.
Ekkert umferðarffík leiðir huga
sinn eða annarra að því að velja eigi
akrein eftir því hvert beygja eigi
næst og að æskilegt sé að halda góð-
um og jöfnum hraða á hvorri akrein-
inni sem er.
Þar sem hver bílstjóri semur sín
eigin umferðarlög og hagar akstri
sínum samkvæmt því er tómt mál að
tala um umferðarstjóm, enda segist
lögreglan ekki hafa efni á að hafa
þar nein áhrif, svo að ekki er við
hana að sakast.
Umferðarátökin gera aðeins illt
verra og það skásta við þau fyrir-
bæri er að einhveijir græða á þeim.
En það er hvorki hinn almenni borg-
ari í umferðinni né þeir sem greiða
tryggingagjöldin heldur... (sleppum
því, engan atvinnuróg hér).
Annars er kominn tími til að þeir
sem kenna atvinnu sína við akstur
og umferð fari að kynna sér í hverju
umferðarlög og umferðarstjóm fel-
ast Þá verður kannski einhvem tíma
von til að umferðarátökin hætti að
bera öfúgan árangur og fleiri ung-
menni næðu fúllorðinsaldri og að
hjólastólar verði ekki aðalfarartæki
þeirra.