Réttur - 01.10.1933, Blaðsíða 27

lilutaráðningarinnar með því að skírskota ,til Sovét-
ríkjanna. Hann þykist ekki sjá muninn á því hvort
ákvæðisvinna er notuð í auðvaldsríkjunum til að
lækka kaup verkalýðsinis, pína hann til meiri vinnu-
hraða og tengja hluta hans auðmannastéttinni á
hnignunartímum auðvaldsins, —eða hvort henni er
beitt í Sovétríkjunum til að Ihækka kaup verkalýðsins,
flýta fyrir uppbyggingu sósíalismans, sem verkalýð-
urinn einn nýtur góðs af, og frelsa hann gersamlega
frá eymd og áþján auðvaldsskipula'gsinis með sköpun
velmegunar á grundvelli fullkomins sósíalistisks iðn-
aðar og landbúnaðar.
Þannig rrtá rekja afstöðu J. J. ,og kratanna í öllum
dægurmálum verkalýðsins, í atvinnuleysisbaráttunni,
ríkislögreglumálinu o. fl. Allstaðar berjast þeir fyrir
leið auðvaldsips út úr kreppunni, — fasismanum, —
aukinni áþján í hvívetna — og afleiðingin þar af er
auðvitað hin hatramasta barátta þeirra gegn byltingu
verkalýðsins, sem þeir hata eins og pestina.
Og þess vegna er líka eitt,síðasta orð J. J. í bæklingi
sínum, — og þrautalendingin í framkvæmdinni á póli-
tík hans — hótunin um hervæðingu burgeisastéttar-
innar, þar sem ríkislögregla sé aðeins „fyrsta sponð í
rétta átt“! —
Og þetta „síðasta orð“ J. ,J. er líka um leið táknið
fyrir starf og stefnu ,,lýðræðisflokkanna“. Það er yfir-
lýsing þeirra um vilja þeirra til að flýta fyrir því að
gera ríkisvaldið fasistiskt, til að þróa í skauti lýðræð-
isins faisismann eins og gerðir þeirra sanna. Það er
þjónustuvottorð þeirra til auðmannastéttarinnar um
að þeir vilji,,halda í skefjumóeirðarflokkumþeim,sem
stefna að upplausn þjóðfél.“ (bls. 52). Allur bækling-
ur J. J. er eins og öll verk hansogsósíalfasistanna vott-
urinn um löngun þeirra til að viðlhalda dauðadæmdu
skipulagi auðvaldsins og uppræta kommúniismann. —
Hér sem annars staðar gerast þeir brautryðjendur fas-
ismans og verndarar auðvaldsskipulagsins — reiðu-
219