Réttur - 01.10.1933, Blaðsíða 18

sem Iforusta allra vinnandi stétta, taki ríkisvaldið í
sínar hendur, komi á alræði öreigalýðsins, svifti auð-
mannastéttina eignarréttinum á atvinnutækjunum og-
fái þau verkalýðnum í hendur, stryki út iskuldir fá-
tækra bænda o'g fiskimanna, og leggi þar með grund-
völlinn að þjóðfélagi, þar sem yfirstétt og undirstétt
séu ekki lengur til, heldur aðeins vinnandi mannkyn,.
sem sameiginlega eigi náttúrugæðin og atvinnutækin
og njóta ávaxta starfs síns og jarðargróðans.
Leiðin til sosialismans, til afnáms auðvaldsskipu-
lagsins, það er okkar leið út úr kreppunni — og sú
leið verður eingöngu farin með vægðarlausri dægur-
baráttu verkalýðsins, vörn gegn hungurárásum auð-
valdsins, sókn fyrir bættum lífskjörum. Og takmark
þeirrar sóknar er verklýðsbyltingin, sem leggur grund-
völlinn að þjóðfélagi sosialismans.
En leið Jónasar frá Hriflu og hans skoðanabræðra,
,,lýðræðissinna“ sem fasista, það er festing auðvalds-
ins, aukin völd yfirstéttarinnar með auknu arðráni á
verkalýðnum og vaxandi eymd allrar alþýðu. Hin
„friðsamlega þróun“, sem J. J. hælir svo mjög, er ein-
mitt leiðin, sem auðvaldið er að reyna að brjótast út
úr kreppunni. Ríkisstjórn Jónasar frá Hriflu var held-
ur ekkert annað en nefnd auðmannastéttarinnar til
að framkvæma hungurárásir hennar á verkalýðinn.
Hvað var við'hald hlutráðningarinnar í vaxandi verð-
lækkun? Hvað voru sultarlaun vegavinnumanna þá,
sem J. J. og kratabroddarnir nú þykjast bera svo
mikla umönnun fyrir? Hvað var árásin á verkakvenna-
taxtann í Garnastöðinni í Reykjavík? Hungurárásir
auðvaldsins, studdar af lögregluliði „lýðræðisstjórnar-
innar“, þegar á þurfti að halda. Hver lét fangelsa for-
ingja atvinnuleysingjanna í Reykjavík 1930? Hver
hótaði að stöðva ríkisverksmiðjuna á Siglufirði ár-
langt ef verkalýðurinn þar heimtaði bætt kjör? Hver
hlífði hinsvegar fasistisku ofbeldismönnunum frá
Keflavík — og fjárglæframönnum bui'geisastéttarinn-
210