Réttur - 01.10.1933, Blaðsíða 22

arnir daglega í Alþýðublaðinu — býður sig til að
framkvæma, — sú barátta, sem þeir herrar bjóða sig
til að heyja, er því einmitt það að vinna hlutverk fas-
ismans: uppræta kommúnismann — sem sé „forðast“
fasismann með því að framkvæma hann sjálfir!
Skýrara gat J. J. ekki lýst hlutverki sínu í íislenzk-
um stjórnmálum, — og það er gömul regla, að J. J.
segir það, sem kratarnir hugsa.
J. J. og „lýðræðisflokkarnir“ játa sig með þessu
vera það, sem þeir sýna sig í reynslunni: keppinauta
hinna fasistisku flokkanna um 'hvor þeirra fái að reyna
að vinna þarfasta verkið fyi'ir auðvaldsskipulagið, —
en ekki isem andstæðingar þeirra í öðru en þessari
samkeppni. Það sannast hér greinilega, sem Stalin seg-
ir í „Leninismanum“ að sosialdemokratarnir og fasist-
arnir séu tvíburar, að kratarnir séu nokkurskonar
vinstri ai’mur fasismanis.
,,Bai'átta“ J. J. og „lýðræðisflokkanna“ við „íhald-
ið“, þ. e. barátta þeii'ra um að fá að nota „sínar eigin“
ofbeldisaðferðir við að reyna að „uppræta komrnún-
ismann“ og einmitt í beitingu þesi3ara aðferða sýna
þeir bezt hvernig þeir nálgast fasismann meir og meir
og ryðja honum brautina.
Tilraunir J. J. til að uppræta kommúnismann hafa
gefist illa. Hann í'ak 2 efnilega fátæka unglinga úr
Menntaskóla Noi’ðurlands til að uppræta kommún-
ismann í skólanum, en skólarnir hafa aldrei vei'ið
í'auðari en núna. Hann sendi lögreglu á vei'kalýð
Reykjavíkur í ,,gai'naslagnum“, — en verkalýðurinn
sýndi þjónum hans mátt sinn 9. nóv. Honum hefir því
þótt visisara að leita sér liðsinnis hjá íhaldinu til að
koma ríkislögreglu á o’g láta vopna hana, til að ,,upp-
ræta kommúnismann“. „Verndun lýðræðisins" er hjá
J. J. fólgin í því að uppræta það smátt og smátt, og
ryðja þannig brautina fyrir algert afnám þess. Það
er sama brautin og ,,lýðræðisflokkarnir“ gengu í
Þýzkalandi. Hér hafa þeir af því ekkert lært — og
214