Morgunblaðið - 29.06.2006, Síða 40

40 FIMMTUDAGUR 29. JÚNÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ AuðbjörgBjörnsdóttir
fæddist í Reykjavík
5. apríl 1923. Hún
lést á Landspítala –
háskólasjúkrahúsi
við Hringbraut eftir
skamma legu hinn
19. júní síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Anna Pálsdótt-
ir húsmóðir, f. 17.
september 1888, d.
6. desember 1961,
og Björn Jónsson
skipstjóri, f. 6. júlí
1880, d. 9. ágúst 1946. Heimili
þeirra var í Ánanaustum í Reykja-
vík og síðar á Sólvallagötu. Systk-
ini Auðbjargar voru: Ásta Laufey,
f. 24. nóvember 1908, d. 17. júní
2002, Jón, f. 28. júlí 1910, d. 3.
ágúst 1996, Sigurbjörg, f. 5. nóv-
ember 1911, d. 29. maí 1946, Unn-
ur, f. 3. nóvember 1913, d. 15. sept-
ember 1937, Björgvin Halldór, f.
24. ágúst 1915, d. 11. janúar 1944,
Hildur, f. 27. nóvember 1916, d. 31.
janúar 2005, Viggó Páll, f. 27.
febrúar 1918, d. 15. apríl 1986,
gerðarmann, f. 1976, kvæntan
Elmu Lísu Gunnarsdóttur leikara
og á hann eina dóttur, Unu Mar-
gréti, f. 2002, með Kristínu Gunn-
arsdóttur b) Anton lagerstjóra, f.
1983, og c) Kristínu Ýri nema, f.
1988.
Auðbjörg giftist 1966 Guðmundi
Benediktssyni trésmið, ættuðum
frá Miðengi í Grímsnesi, f. 24. júlí
1918. Guðmundur á þrjú börn frá
fyrra hjónabandi, þau: Guðmund,
látinn, Bjarna, Önnu og fósturdótt-
ur, Báru. Auðbjörg og Guðmundur
bjuggu til margra ára á Flókagötu
61. Síðustu ár hafa þau dvalið á
Hrafnistu í Hafnarfirði.
Auðbjörg gekk í Kvennaskólann
í Reykjavík og Húsmæðraskólann í
Reykjavík. Hún vann við af-
greiðslustörf hjá Hirti mági sínum
og einnig í bakaríi Sveins Hjart-
arsonar, áður en hún gifti sig. Um
34 aldur hóf hún störf hjá Morg-
unblaðinu og starfaði þar til sjö-
tugs. Hún var virk í félagsstarfi og
tók meðal annars þátt í starfi KR-
kvenna, Kvenfélags Háteigssókn-
ar og Sjálfstæðisfélagsins Hvatar.
Auðbjörg og Guðmundur komu
sér upp sumarbústað í landi Mið-
engis í Grímsnesi og fékk hann
nafnið Gráhella.
Auðbjörg verður jarðsungin frá
Háteigskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Sigríður, f. 1. nóvem-
ber 1919, d. 10. júlí
1970, Anton Björn, f.
6. júní 1921, d. 26.
nóvember 1943, Har-
aldur, f. 2. okt. 1924,
og Valdimar, f. 16.
ágúst 1927.
Auðbjörg giftist
1947 Antoni Erlends-
syni, f. 25. júní 1921.
Þau skildu árið 1956.
Börn þeirra eru: 1)
Björn, flugvirki, f. 8.
nóv. 1947, kvæntur
Helgu Jakobs skrif-
stofustjóra og eiga þau tvær dæt-
ur: a) Ásthildi, hjúkrunarfræðing,
f. 1974, í sambúð með Birgi Gunn-
arssyni sjávarútvegsfræðingi og
eiga þau tvær dætur, Árnýju
Björk, f. 1996, og Ástu Rakel, f.
2001. b) Auðbjörgu, félagsfræðing
og kennara, f. 2. júní 1977, gift
Gísla Kort Kristóferssyni hjúkrun-
arfræðingi. Þau eiga einn son,
Björn Kort, f. 2003. 2) Magnea
kennari, f. 13. des. 1951, gift Sig-
urði Lyngdal kennara. Þau eiga
þrjú börn: a) Reyni kvikmynda-
Ég bið þig, Guð, að gæta mín
og gefa mér þitt brauð,
svo elska megi ég orðin þín
og aldrei líða nauð.
Ég bið þig, Guð, að gæta mín
og gefa mér þinn frið,
svo öðlast megi ég ást til þín
og öðrum veita lið.
Ég bið þig, Guð, að gæta mín
og gefa mér þitt ljós,
svo lýsa megi ég leið til þín
lífsins smæstu rós.
Ég veit þú, Guð, mín gætir hér
í gleði sorg og þraut,
og glaður mun ég gefast þér
þá gengin er mín braut.
(Þýð. Ingibjörg R. Magnús)
Ég þakka samfylgdina og bið góð-
an Guð að blessa þig.
Þín tengdadóttir,
Helga Jakobs.
Amma Auja er farin. Þegar við
hugsum um ömmu Auju þá er svo
margt sem kemur í hugann, um-
hyggja, lífsgleði, kærleikur, reglu-
semi og kraftur eru meðal orða sem
vel lýsa ömmu okkar sem í daglegu
tali var kölluð amma Auja. Einnig
var hún stundum nefnd Auja með
hattinn, því fáar konur vitum við um
sem höfðu jafngaman af höttum og
hún amma okkar.
Umhyggjan kom svo vel fram hjá
ömmu þegar hún nostraði við okkur
sem litlar stelpur. Hvernig hún þvoði
okkur í framan og bar á okkur Nivea
krem fyrir svefninn. Sérstaklega
minnisstætt er þegar við gistum hjá
ömmu og haldið var af stað í messu í
Háteigskirkju á hverjum sunnu-
dagsmorgni, þó stundum við mis-
jafnar undirtektir okkar systra. Eft-
ir á að hyggja var þetta ekta amma
Auja – enda kenndi hún okkur
barnabörnunum flestar þær bænir
sem við kunnum í dag.
Lífsgleðin hjá ömmu kom fram í
því hversu gaman hún hafði af lífinu
og þá sérstaklega fólki, hún var mik-
ill mannvinur og fylgdist vel með
öllu. Enda bar hún oft upp spurn-
inguna, hverra manna fólk væri, í
samræðum. Amma spilaði stórt hlut-
verk í lífi allra barnabarna sinna og
hún fylgdist vel með hvernig gekk
hjá hverjum og einum. Minnisstætt
er að í heilan vetur þegar lífið gekk
illa hjá nöfnu hennar þá hringdi
amma á hverjum degi eftir skóla, til
þess að spjalla við unglinginn. Ekki
til þess að reyna að siða til heldur að-
eins til að láta vita að hún væri til
staðar. Þannig var amma, svo kær-
leiksrík og svo annt um hag annarra.
Um leið og eitthvað gerðist, slæmt
eða gott, þá var hún fyrst til að
hringja, annaðhvort að óska manni
til hamingju eða til að bjóða fram að-
stoð.
Amma var reglusöm og hún vildi
hafa hlutina í röð og reglu enda bar
heimili hennar því ætíð skýr merki.
Reglusemin kom m.a. fram í því að
hver dagur var vel skipulagður hjá
henni, þá sérstaklega þegar kom að
eldamennskunni. Amma vaknaði
alltaf kl. 6 og lét renna í bað á meðan
hún undirbjó morgunmat fyrir afa
og barnabörnin ef þau voru. Kraft-
urinn og vinnusemin var mikil hjá
ömmu en hún hélt fallegt og snyrti-
legt heimili ásamt því að vinna fulla
vinnu á Mogganum en þó svo að hún
væri að vinna þá var bakað í hverri
viku og eldaður matur á hverju
kvöldi. Fyrir ömmu Auju var það lít-
ið mál að slá upp fjölmennum
veislum, og það sem hún hafði gam-
an af því að fá gesti til sín á Flóka-
götuna og eins upp í Grímsnes í sum-
arbústaðinn Gráhellu! Frá Gráhellu
eigum við margar ljúfar minningar
sem okkur eru mjög kærar.
Af mörgu er að taka en þær sem
koma fyrst í hugann eru t.d. bílferðin
í sumarbústaðinn. Þá gaf amma okk-
ur alltaf Siríuslengjubita og lakkrís
ef við gátum tilgreint ákveðna staði á
leiðinni, t.d. Rauðavatn og Ingólfs-
fjall. Í sumarbústaðnum var alltaf
dúkað borð og yfirleitt var þríréttað
á hverju kvöldi eins og ömmu var
einni lagið. Fyrir svefninn sagði afi
Guðmundur okkur sögur um tófuna
og hrafninn og á morgnana voru allt-
af gerðar morgunæfingar og helst
úti á verönd ef veður leyfði. Hvað við
gátum hlegið mikið þegar við systur
og Reynir frændi vorum í því að gera
þessa konuleikfimi með ömmu Auju.
Amma var flott kona fram í fing-
urgóma, hún var alltaf góð við okkur
og bar hag okkar fyrir brjósti.
Amma Auja kenndi okkur afskap-
lega mikið með umhyggju sinni og
kærleika sem við munum alltaf búa
að og verðum henni ævinlega þakk-
látar fyrir. Við erum þakklátar fyrir
að hafa fengið að njóta hennar svo
lengi og fyrir að hafa fengið að njóta
alls þess sem hún gaf okkur. Við
systur viljum kveðja hana ömmu
okkar með þessari bæn sem hún
kenndi okkur:
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Ásthildur og Auðbjörg.
Elsku amma, þetta er einhvern
veginn allt svo óraunverulegt. Ég
held hreinlega að ég trúi þessu bara
ekki ennþá, mér finnst alveg eins og
ég geti bara komið til þín á Hrafnistu
og séð þig sitja í gamla stólnum,
brosa til mín, kyssa mig á kinnina og
segja: „Sæl Kristín mín.“ Ég held að
innst inni langi mig bara ekkert til
þess að sætta mig við þetta, þú sem
áttir að vera lifandi og viðstödd
skírnina á fyrstu dóttur minni, hve-
nær sem hún kemur, sem á að fá að
bera nafnið þitt. En ætli maður verði
ekki að kyngja þessu enda veit ég að
þú ert komin á betri stað núna, þar
sem þér líður vel og horfir niður til
okkar og passar okkur öll. Viltu
passa sérstaklega vel upp á mömmu,
ég veit að hún á eftir að sakna þín
sárt þar sem þið voruð svo háðar
hvor annarri. Núna sit ég hér inni í
herbergi sem er uppfullt af alls kyns
dóti frá þér, allir þessir stórkostlegu
hattar, sem ég elskaði að fá að máta
og skartgripaskrínið sem mér þótti
svo gaman að taka til í. Ég lofa,
amma mín, að taka til í því fyrir þig
og halda því alltaf fínu. Í nótt ætla ég
að sofa með KR-konuna sem ég
prjónaði handa þér. Svo ætla ég að
leyfa þér að hafa hana hjá þér.
Ég er að hugsa um allar þær
skemmtilegu stundir sem við áttum
saman. Allar ferðirnar upp á Grá-
hellu þegar þú klæddir þig upp í hinn
sígilda bláa galla, með hvítu sólgler-
augun og í hvítu skónum. Steinninn
okkar á leiðinni. Nivea-kremið í bláu
dollunni sem þú barst á mig áður en
ég fór að sofa, passaðir alltaf að hafa
filmuna yfir. Þegar maður fylgdist
með þér bera alls kyns krem og efni
á súkkulaðifæturna þína, eins og ég
kallaði þá. Hænsnakássan og brún-
kakan verða alltaf mínir uppáhalds-
réttir og ég ætla sko að leggja mig
alla fram við að ná þeim réttum. Þeg-
ar þú kenndir mér að lita fleti alltaf í
sömu átt. Allar bænirnar sem þú
kenndir mér og fórst með á hverju
kvöldi.
Morgnana þegar ég fékk að gera
leikfimisæfingarnar með þér, þú
náðir betur en ég niður í gólf með
hendurnar, þú sjötug en ég fimm
ára. Hláturinn, tákn Ánanaustaætt-
arinnar, sem ég mun aldrei gleyma.
Alltaf þegar fólk segir: „Þú hlærð
svo hátt, Kristín,“ þá svara ég um
hæl: „Hah, þetta er ekki neitt, þú
ættir að heyra í henni ömmu minni.“
Umhyggjusemin og væntumþykj-
an var alltaf númer eitt, tvö og þrjú
hjá þér. Líðan þinna nánustu skipti
þig öllu máli og þú hugsaðir vel um
allt og alla í kringum þig. Takk fyrir
allt, elsku amma mín, þín verður sárt
saknað hér en við vitum að núna líð-
ur þér vel og þú hugsar um okkur.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgr. Pét.)
Þitt yngsta barnabarn,
Kristín Ýr.
Þegar mér bárust fréttir af því að
Auja kona afa míns væri dáin þá
komu upp í hugann góðar æsku-
minningar. Auðbjörg var sannkölluð
hefðarfrú og hafði gott lag á því að fá
unga drengi til að draga fram sinn
betri mann. Það má segja að Auja
hafi verið langt á undan sinni samtíð
því að hún „pulsaði mig niður“ eins
og sagt er í auglýsingu gærdagsins.
Það voru engar venjulegar pylsur
sem Auja bar á borð fyrir mig í veiði-
kofa afa míns. Það var eins og ég
AUÐBJÖRG
BJÖRNSDÓTTIR
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Prestshólum.)
Takk, langamma Auja.
Árný Björk, Ásta Rakel,
Una Margrét og Björn
Kort.
HINSTA KVEÐJA
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
ELFA GUÐRÚN
REYNISDÓTTIR
✝ Elfa GuðrúnReynisdóttir
fæddist á Akureyri
19. júní 2006.
Hún lést á vöku-
deild Barnaspítala
Hringsins hinn 20.
júní síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Jóna Björk
Gunnarsdóttir, f. 30.
júní 1978, og Reynir
Hilmarsson, f. 6.
október 1972.
Hálfsystir Elfu
Guðrúnar er Anna
Mekkín Reynisdóttir, f. 7. ágúst
1994.
Útför Elfu Guðrúnar verður
gerð frá Húsavíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin kl. 14.
En skinið logaskæra
sem skamma stund oss
gladdi
það kveikir ást og yndi
með öllum sem það
kvaddi.
Þótt burt úr heimi hörð-
um
nú hverfi ljósið bjarta
þá situr eftir ylur
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik Guðni Þórleifs-
son)
Okkar elsku Elfa
Guðrún. Engin orð fá
því lýst hversu mikið við elskum þig
og söknum þín. Þú verður alltaf hjá
okkur.
Mamma og pabbi.
Elsku litla Elfa Guðrún. Þú komst
til okkar eins og lítill engill, en stans-
aðir svo stutt hjá okkur. Eftir aðeins
tæpan sólarhring varstu farin frá
okkur aftur.
Það var eins og þú vildir sýna okk-
ur hversu falleg þú varst og fullkom-
in lítil stúlka og gefa okkur fallega
minningu um þig.
Eftir sitjum við með allar spurn-
ingarnar Hvers vegna?
Hvers vegna fengum við aldrei að
heyra þig gráta?
Hvers vegna fengum við aldrei að
sjá augun þín, sjá brosið þitt, heyra
hlátur þinn eða fótatak þitt? Hvers
vegna fengum við aldrei að gæta þín
og dekra við þig eins og afar og
ömmur eiga að gera?
En það er víst að þú munt alltaf
eiga stórt rúm í hjörtum okkar og við
munum aldrei, aldrei gleyma þér.
Einhvern tíma í fyllingu tímans
munum við hittast og kynnast og
gera saman alla skemmtilegu hlutina
sem við ætluðum að gera með þér.
Elsku Anna Mekkín. Við erum
sannfærð um að litla systir þín mun
alltaf halda verndarhendi sinni yfir
þér.
Elsku Jóna og Reynir. Nú eigið
þið sannarlega lítinn verndarengil á
himnum.
Við biðjum góðan guð að styðja
ykkur og styrkja á þessum erfiðu
stundum og hjálpa ykkur til að finna
ljósið á ný.
Nú legg ég augun aftur
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt
Æ, virzt mig að þér taka
mér yfir láttu vaka
þinn engil svo ég sofi rótt.
Elfa amma, Hannes afi
Reynir, Sigþór og Erna Sigga.
Elskulegur faðir minn, fósturfaðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
KARL EINARSSON,
Sunnuhlíð,
áður Álfhólsvegi 8,
Kópavogi,
lést aðfaranótt miðvikudagsins 28. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
Kristján Jón Karlsson, Petra Jónsdóttir,
Dröfn H. Farestveit, Arthur Farestveit,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, amma, langamma og
langalangamma,
HULDA LONG INGIBERGSDÓTTIR,
lést sunnudaginn 18. júní.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Ingibjörg Magnúsdóttir,
Guðmundur Magnússon,
Hulda Björk Ingibergsdóttir,
Kristín Sigríður Þorvaldsdóttir,
Þorvaldur Jón Kristinsson,
Ragnar Heiðar Kristinsson, Katrín Thorarensen,
barnabörn, langömmubörn og langalangömmubörn.