Morgunblaðið - 01.07.2006, Síða 26

Daglegtlíf
júlí
„VIÐ fórum í frábæra ferð til Par-
ísar í fyrra en mig langaði til að
toppa hana og stakk upp á ferð til
frönskumælandi Afríku og Túnis
varð fyrir valinu,“ segir Sif Jóhanns-
dóttir sem fór í vor ásamt félögum
sínum við frönskudeild Háskóla Ís-
lands og einum kennara til Túnis.
„Við vorum tuttugu og fjögur sem
fórum út. Ég og Jóna Harpa Gylfa-
dóttir skipulögðum ferðina í sam-
starfi við kennara okkar, Gérard
Lemarquis, en hann var líka leið-
sögumaður í ferðinni.“
Nokkuð dýrt er að fljúga beint frá
Íslandi til Túnis svo hópurinn tók á
sig smákrók. „Við flugum til London
og tókum lestina þaðan til Parísar,
stoppuðum eina nótt, og flugum svo
til Túnis.“ Hópurinn dvaldi á Hotel
Dahlia Marmara á eyjunni Djerbu
sem er föst við meginlandið. „Við
vorum búin að skipuleggja hvern
einasta dag af þeim sjö sem við
dvöldum í Túnis en þegar á hólminn
var komið fengum við hitabylgju með
40°C hita svo það var ákveðið að
draga töluvert úr dagskránni því það
er erfitt að gera mikið í svona veðri.“
Frönskunemarnir gerðu þó ým-
islegt skemmtilegt og segir Sif eyði-
merkurferð vera eitt af því sem
stendur upp úr. „Við fórum yfir til
Sahara og þar fórum við m.a. á úlf-
aldabak og skoðuðum staðinn þar
sem ein Star Wars-myndin var tekin
upp. Það var mikil lífsreynsla að vera
í Sahara-eyðimörkinni í 45°C hita;
sólin lemur mann, sandurinn fýkur í
augun í þér og þú ert á úlfaldabaki,“
segir Sif og er greinilega uppnumin
af þessu ferðalagi.
Ævintýralegar ferðir
Ýmis ævintýri urðu á vegi ferða-
langanna og segir Sif eina gönguferð
vera eftirminnilega. „Áður en við fór-
um út ákváðum við að fara í 12 km
göngu á eyðiströnd en við vorum
ekki búin að taka veðurfarið inn í
myndina. Þegar leigubílstjórarnir
keyrðu okkur á ströndina hlógu þeir
bara að bjartsýninni í okkur að ætla
að fara í gönguferð í þessum hita,
heimamenn myndu ekki einu sinni
reyna það. Við þrjóskuðumst samt
við og eftir hálftímagöngu þurfti
hluti af hópnum að hringja á leigu-
bíla og láta ná í sig vegna hita.
Hjólaferð sem við fórum í er mér
líka ofarlega í minni. Við leigðum
hjól fyrir hópinn í gegnum frænda
þjóns á hótelinu. Þegar við komum á
hjólaleiguna biðu okkar algjörir
skrjóðar sem færu beint í ruslið
hérna heima. Við hjóluðum samt af
stað og þegar við vorum búin að hjóla
í tíu mínútur datt petali af hjá einum,
sá fékk nýtt hjól en var ekki kominn
út af hjólaleigunni þegar keðjan datt
af því. Hann fékk þá þriðja hjólið og
eftir smástund datt petalinn af því
líka. Hjá einum var hjólið fast í
bremsu, það sprungu dekk hjá
nokkrum og sumir þurftu að bera
hjólin heim, en eins og með göngu-
ferðina þá voru einhverjir sem náðu
að ljúka hjólatúrnum,“ segir Sif og
hlær. „Við fórum líka í eina skipu-
lagða bátsferð með sjóræningjaskipi.
Þá sigldum við á litla sandeyju þar
sem var grillað og sjóræningjar
skemmtu okkur.
Einn daginn heimsóttum við fólk
sem býr í eyðimörkinni í nið-
urgröfnum hellum. Heimilið sam-
anstendur af mörgum litlum sam-
tengdum hellum sem þjóna allir
sínum tilgangi og svo er einn stór í
miðjunni sem tengir þá saman. Þetta
var mjög snyrtilegt og það besta var
að niðri í þessum hellum var kalt.“
Múslimsk Benidorm
Sif segir að allir Túnisbúar reyni
að græða á ferðamönnum, enda lifi
um 80% íbúa þar á ferðamannaiðn-
aðinum. „Þetta er mikið ferðamanna-
land, svolítið eins og að ganga inn í
múslimska Benidorm. Maður þarf
alltaf að vera á varðbergi gagnvart
því að ekki sé verið að snuða mann,
t.d. lentum við í því í úlfaldaferðinni
að sumum var réttur drykkur í
stoppi og sagt að hann væri innifal-
inn í ferðinni en svo komu þeir fimm
mínútum seinna og rukkuðu fyrir
hann.“
Sif segir móðurmál Túnisbúa vera
arabísku en það tali allir frönsku
líka. „Það var skrítið að ganga inn í
svona framandi menningarheim en
skilja samt allt og geta tjáð sig full-
komlega.“
Á heimleiðinni stoppaði hópurinn í
tvo daga í París og þar hittu þau ís-
lenskunema við Sorbonne-háskóla.
„Þetta eru Frakkar að læra íslensku
og það var mjög fróðlegt að hitta fólk
sem er að læra tungumálið okkar
einhvers staðar úti í heimi.“
Sif segir þau vera byrjuð að hugsa
fyrir næstu ferð. „Við stofnuðum
ferðahópinn Galíu innan frönsku-
deildarinnar og ætlum að fara saman
út árlega héðan í frá. Annað hvert ár
ferðumst við innanlands í Frakklandi
en hitt árið verður farið til frönsku-
mælandi lands utan Evrópu,“ segir
ferðalangurinn Sif að lokum.
 FERÐALÖG | Frönskunemar við Háskóla Íslands fóru til Túnis
Erfitt að vera ferðamaður í 40°C hita
Túnisfararnir kátir eftir að hafa lent í hinum ýmsu ævintýrum. Sif Jó-
hannsdóttir er hægra megin við Gérard Lemarquis sem er fyrir miðju.
Tuttugu og fjórir íslenskir frönskunemar lögðu leið sína til Túnis og hér er hópurinn á úlfaldabaki í Sahara-eyðimörkinni.
  &

 
  
' (
 #

)    ' *
 
+ ,
 


          

       
   


Eftir Ingveldi Geirsdóttur
ingveldur@mbl.is
FIMM systur á Tálknafirði tóku
sig til og opnuðu nýtt gistiheimili í
bænum núna í júní, í húsi sem
heitir því fagra nafni Bjarmaland.
Þær Særún, Kristín, Freyja, Mar-
grét
og Sædís Magnúsdætur segja að
Bjarmaland hafi til margra ára
verið verbúð og þar býr því mikil
saga. Allt var tekið í gegn og gert
upp og mikil vinna var lögð
í standsetningu á gistiheimilinu.
Meðal annars var skipt um alla
glugga, allar hurðir og íbúð-
irnar tvær sem voru í húsinu voru
sameinaðar.
Í Bjarmalandi eru 11 herbergi
og eru rúm fyrir 21 mann.
 TÁLKNAFJÖRÐUR
Verbúð verður
að gistiheimili
Bjarmaland er heimilislegt og fallegt hús. Særún, Kristín, Freyja, Margrét og Sædís Magnúsdætur.
Eþíópía | 30