Morgunblaðið - 02.12.2006, Síða 12

12 LAUGARDAGUR 2. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
UPPSÖGN Margrétar Sverrisdótt-
ur, sem framkvæmdastjóra þing-
flokks Frjálslynda flokksins í fyrra-
kvöld, á sér líklega dýpri rætur en í
fyrstu mætti telja. Viðmælendur
blaðamanns úr röðum Frjálslyndra
telja margir hverjir að uppsögnina
megi rekja til valdabaráttu, persónu-
legra deilna og ágreinings um inn-
göngu fulltrúa Nýs afls í flokkinn.
Sjálf sagði Margrét í samtali við
Morgunblaðið í gær að uppsögnin
stafaði af því að hún hefði mótmælt
rasískum hugmyndum Jóns Magnús-
sonar. Guðjón A. Kristjánsson, for-
maður Frjálslynda flokksins, vísaði
því hins vegar á bug í fjölmiðlum í
gær; uppsögnin tengdist á engan hátt
gagnrýni hennar á Jón Magnússon.
Henni hefði verið sagt upp störfum
þar sem hún þyrfti tíma til að vinna
að framboðsmálum í aðdraganda
kosninga. Ekki færi vel á því að hún
væri í framboði samhliða því sem hún
gegndi störfum framkvæmdastjóra.
Orð standa því gegn orði milli
tveggja helstu forystumanna Frjáls-
lynda flokksins. Viðmælendur blaða-
manns eru þó ekki endilega á því að
þetta sé vísbending um klofning inn-
an flokksins; þeir vona að minnsta
kosti ekki. Þetta sé ólga sem vænt-
anlega verði hægt að leysa. Tíminn
einn á þó eftir að leiða það í ljós.
Margrét hefur gegnt starfi fram-
kvæmdastjóra og ritara Frjálslynda
flokksins í tæpan áratug, auk starfs
framkvæmdastjóra þingflokksins.
Hún hefur lýst því yfir að hún sækist
eftir því að vera í efsta sæti lista
flokksins í öðru hvoru Reykjavíkur-
kjördæminu fyrir komandi þingkosn-
ingar.
Fékk fimm tíma til að svara
En lítum nánar á aðdraganda upp-
sagnarinnar á fimmtudag. Guðjón A.
Kristjánsson gekk á fund Margrétar
um miðjan dag og afhenti henni bréf
með vitneskju og samþykki þing-
flokks Frjálslyndra, þ.e. Magnúsar
Þórs Hafsteinssonar og Sigurjóns
Þórðarsonar, auk Guðjóns. Í bréfinu
spyr Guðjón hvort Margrét hyggist
bjóða sig fram til að leiða lista flokks-
ins í Reykjavík fyrir komandi þing-
kosningar. Jafnframt vísar formað-
urinn til samtals þeirra frá liðnu
sumri þar sem hann segist hafa sagt
henni að hún gæti ekki verið fram-
kvæmdastjóri þingflokksins og fram-
bjóðandi á sama tíma. „Tel ég eðlilegt
ef þú sækist eftir því að leiða lista að
það liggi fyrir að störfum þínum ljúki
sem framkvæmdastjóri Frjálslynda
flokksins í síðasta lagi 1. mars nk.“
Er síðan óskað eftir því að hún svari
erindinu fyrir kl. 20 það sama kvöld.
Margrét gerir það rétt fyrir kl.
átta þar sem hún segir m.a. að sér
þyki það kaldar kveðjur að fá aðeins
fimm klukkustunda umhugsunar-
frest eftir tæpan áratug í starfi sem
framkvæmdastjóri. Hún hafi auk
þess áður gegnt framkvæmdastjóra-
starfinu samhliða framboði. Hún sjái
ekki hvað hafi breyst síðan þá og
hyggist leggja erindið fyrir miðstjórn
flokksins sem sé æðsta vald flokksins
milli landsþinga enda telji hún hann
vera að vísa til stöðu sinnar sem
framkvæmdastjóri Frjálslynda
flokksins. Síðar um kvöldið fékk
Margrét svarbréf frá Guðjóni þar
sem formaðurinn segir hana þegar
hafa haft marga mánuði til að hug-
leiða samtal þeirra frá liðnu sumri. Í
lok bréfsins segir: „Uppsagnarfrest-
ur þinn hefst frá og með 1. desember
2006 […].“ Er þar vísað til stöðu
hennar sem framkvæmdastjóra
þingflokksins.
Ummæli vekja úlfúð
Heimildarmenn blaðamanns telja
að uppsögnin eigi sér flóknari skýr-
ingar en formaður flokksins gefi til
kynna. Ástæðuna megi m.a. rekja til
samkomulags forystumanna Frjáls-
lynda flokksins og Nýs afls um að
flokkarnir stæðu saman í kosningun-
um framundan. Tilkynnt var um
samkomulagið í lok september sl. og
hvöttu forystumenn Nýs afls í fram-
haldinu sína félagsmenn til að ganga í
Frjálslynda flokkinn.
Samkomulagið var runnið undan
rifjum Guðjóns, Magnúsar Þórs, Sig-
urjóns og Jóns Magnússonar, for-
ystumanns Nýs afls. Ekki voru þó
allir á eitt sáttir innan Frjálslynda
flokksins og myndaðist m.a. ólga inn-
an miðstjórnar hans. Aðilum þar inn-
anborðs þótti heldur bratt að sam-
eina þessa tvo flokka. Frjálslyndir
hefðu ekkert til Nýs afls að sækja
enda hefði síðarnefnda stjórnmála-
aflið verið stofnað til höfuðs Frjáls-
lyndum fyrir síðustu þingkosningar.
Miðstjórnin ákvað þó að láta kyrrt
liggja.
Margrét Sverrisdóttir var ein
þeirra sem líkaði ekki hugmyndin um
sameiningu og var því treg í taumi.
Hún þráaðist m.a. við að hitta Jón
Magnússon og ræða við hann um
flokksstarfið. Talið er að hún hafi
ekki, frekar en margur annar, fyr-
irgefið honum aðförina að Frjáls-
lynda flokknum í síðustu kosningum.
Auk þess væri Jón ekki löggildur
flokksfélagi þar sem hann væri enn
skráður félagi í Nýju afli.
Grein Jóns í Blaðinu, sem bar fyr-
irsögnina: „Ísland fyrir Íslendinga?“
hafi heldur ekki orðið til að auka
ánægju hennar. Þar taldi hún hann
tala á „rasískum nótum“ um málefni
innflytjenda og dró hún ekki fjöður
yfir það í fjölmiðlum.
Viðmælendum blaðamanns ber
ekki saman um hvers vegna formað-
ur og varaformaður Frjálslyndra
vildu ganga til liðs við Nýtt afl. Sumir
segja ástæðuna einfalda: til að
styrkja flokkinn og ná til sín auknu
fylgi. Aðrir segja að tilgangur for-
ystumanna Frjálslyndra hafi ekki
síst verið sá að styrkja sinn eigin sess
í flokknum. Margrét sé þar til að
mynda talin ógna stöðu Magnúsar
Þórs sem varaformanns en lengi hafi
verið ljóst að hún stefndi að frekari
metorðum innan flokksins.
Viðmælendur blaðamanns telja að
rót uppsagnarinnar megi þó ekki ein-
asta rekja til sterkrar stöðu hennar
innan flokksins, heldur líka til stöðu
hennar út á við. Hún komi reglulega
fram opinberlega sem talsmaður
flokksins, í krafti starfa sinna sem
ritari og framkvæmdastjóri. Það gefi
henni ákveðið forskot fram yfir aðra
þá flokksmenn sem keppa um fjöl-
miðlaathygli og völd. Með því að setja
hana af sem framkvæmdastjóra
þingflokks eða flokks megi draga úr
þeim áhrifum.
En fleira kemur til sem aukið hef-
ur á sundrungu innan forystunnar
síðustu daga. Er þar átt við ummæli
Sverris Hermannssonar, fyrrverandi
formanns flokksins og föður Mar-
grétar, í Silfri Egils á Stöð 2 um síð-
ustu helgi. Þar kvað hann m.a. að Jón
Magnússon og Magnús Þór hefðu í
umræðunum um málefni innflytj-
enda gengið of langt og komið vond-
um stimpli á flokkinn. Hann sagði að
Guðjón væri aukinheldur góðhjartað-
ar maður sem vildi gjarnan skjóta
skjólshúsi yfir pólitíska umrenninga.
Þessi ummæli fóru fyrir brjóstið á
þeim Magnúsi Þór og Guðjóni. Þeir
neita því þó að Margrét sé látin
gjalda þeirra. Hvað sem því líður er
ljóst að ekki eru öll kurl komin til
grafar í þessu máli.
Deilt um völd og persónur
Morgunblaðið/Halldór Kolbeins
Ánægð á landsþingi Guðjón A. Kristjánsson, formaður Frjálslynda flokksins og Margrét Sverrisdóttir, fram-
kvæmdastjóri flokksins, á landsþingi flokksins árið 2003. Næsta landsþing verður haldið í janúar næstkomandi.
Í HNOTSKURN
» Margréti Sverrisdótturvar sagt upp störfum sem
framkvæmdastjóri þingflokks
Frjálslyndra í fyrrakvöld.
» Margrét telur að upp-sögnin stafi af gagnrýni
hennar á Jón Magnússon.
» Guðjón A. Kristjánssonsegir eðlilegt að henni hafi
verið sagt upp því hún þurfi
tíma til að vinna að framboðs-
málum í aðdraganda kosn-
inga.
SVERRIR Her-
mannsson, stofn-
andi Frjálslynda
flokksins, er ekki
í vafa um að upp-
sögnin sé tilraun
til þess að bola
Margréti frá
störfum fyrir
flokkinn. Hann er
jafnframt sann-
færður um að Jón Magnússon
standi að baki aðförinni: „Guðjón
A. Kristjánsson virðist vera að
skipta um skipshöfn á skipinu
sínu og hefur Jón Magnússon sem
ráðningarstjóra,“ sagði Sverrir í
samtali við blaðamann í gær. „Ég
hef áður sagt að ef innviðir
Frjálslynda flokksins eru svo fún-
ir að þeir þoli ekki atlögu Jóns
Magnússonar, þá má flokkurinn
fara Guði á vald í grátt brók-
arhald eins og séra Snorri á
Húsafelli sagði við Jón Hregg-
viðsson.“
Vilja bola
Margréti frá
Það kom mörgum í opna skjöldu er Margréti Sverrisdóttur, ritara og framkvæmdastjóra Frjálslynda flokksins sem og framkvæmda-
stjóra þingflokks Frjálslyndra, var sagt upp störfum hjá þingflokknum í fyrradag. Í grein Örnu Schram kemur fram að uppsögnin sé
vísbending um miklar væringar innan flokksins. Orð standa gegn orði milli tveggja helstu forystumanna Frjálslynda flokksins.
Eftir Elvu Björk Sverrisdóttur
elva@mbl.is
STÓR hluti þeirra flugumferðar-
stjóra, sem ekki hafa sótt um stöður
hjá Flugstoðum ohf., nýju opinberu
hlutafélagi sem tekur til starfa um
áramótin, fer á biðlaun ef málið leys-
ist ekki, að sögn Lofts Jóhannssonar,
formanns Félags flugumferðarstjóra.
Hann segir að biðlaunaréttur þeirra
sé frá 6 og upp í 12 mánuði.
„Þeir sem ekki hafa biðlaunarétt fá
sín laun 1. janúar. Félagið okkar mun
síðan borga þeim laun allan janúar ef
með þarf, 1. febrúar,“ segir Loftur. Á
þeim tíma verði framhaldið skoðað
„en auðvitað erum við að vona að
þetta leysist.“ Loftur segist bjart-
sýnni á lausn málsins nú en áður, en
félagið hafi verið í viðræðum við Flug-
stoðir síðan í haust.
„Ég tel að stjórn Flugstoða vilji
leysa þetta mál og ég treysti því að
þeir muni gera það sem í þeirra valdi
stendur til þess,“ segir Loftur. Hann
hafi verið samskiptum við stjórnar-
formann Flugstoða frá því snemma í
haust og „það hefur alltaf komið fram
hjá honum að hann hefur viljað gera
eitthvað til þess að leysa þessi mál
þótt okkur hafi kannski hingað til þótt
heldur hægt ganga.“ Eftir síðasta
fund félagsins með Flugstoðum á
miðvikudag megi segja að þar hafi
orðið upphaf að framhaldi til að leita
lendingar í málinu.
Loftur bendir á að þau mál sem
snúa að lífeyrisréttindum flugumferð-
arstjóra sé afar mikilvægt að leysa
svo þau réttindi verði tryggð. Það sé
verkefni löggjafans að skoða lífeyris-
málin og segir Loftur að til sé einföld
lausn á því máli. Í lögum um kjara-
samninga opinberra starfsmanna sé
kveðið á um skylduaðild þeirra að Líf-
eyrissjóði starfsmanna ríkisins.
Störf í boði í útlöndum
„Ef þeim lögum væri breytt þannig
að opinber hlutafélög væru þar inni
væru öll lífeyrissjóðsmál okkar leyst.“
Spurður um hvort hugsanlegt sé að
flugumferðarstjórar muni taka sig
upp og fara til starfa í útlöndum segir
Loftur að sjálfsagt muni menn gera
það ef málið leysist ekki.
Flugumferðarstjórar á
biðlaun leysist mál ekki