Morgunblaðið - 23.12.2006, Blaðsíða 56

56 LAUGARDAGUR 23. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
LOKAÐ Í DAG Þ
Óskum landsmönnum
Opnum aftur a
ii
i
i
ii
Hvað veldur því, að
verzlanir láta þessa
vöru standa svo lengi í
hillum sínum, að þetta
gerist oftar en tvisvar
og oftar en þrisvar?
Hver er ending-
artími sælgætis? Þótt
þetta tiltekna dæmi sé
nefnt og þessi ákveðna
vara eru fleiri dæmi um
að bæði súkkulaði og
konfekt er svo lengi í
hillum verzlana, að það
stórsér á vörunni. Það
sést hins vegar sjaldn-
ast fyrr en varan hefur
verið keypt og umbúðir
teknar utan af henni.
Þetta eru vörusvik.
Er ekki kominn tími til að á þessu
verði breyting og að upp sé tekin
merking á sælgæti um hversu lengi
það telst í viðunandi ástandi? Slíkar
merkingar eru nú almennar á mat-
vörum og verzlanir fjarlægja vörur,
sem eru komnar fram yfir þennan
uppgefna tíma úr hillum verzlana
sinna.
Víst er að ef um annars konar
neyzluvöru væri að ræða mundi fólk
ekki láta bjóða sér svona verzl-
unarhætti. Og engin ástæða til að
láta bjóða sér það þótt um sælgæti
sé að ræða. Sem er auðvitað neyz-
luvara, sem ekki á að neyta!
Hver ætli sé talinnendingartími
sælgætis? Hversu
lengi er sama sælgæti í
hillum verzlana? Hvers
vegna eru engar merk-
ingar á sælgæti, þar
sem getið er um að það
sé bezt fyrir tiltekinn
tíma?
Tilefni þessara
spurninga er að síð-
degis í gær kom við-
skiptavinur við í sölu-
turni á höfuðborgar-
svæðinu og vildi kaupa
Lindubuff. Þegar af-
greiðslustúlkan kom
með þessa neyzluvöru
kom í ljós að buffið var grjóthart.
Þar sem þetta var ekki í fyrsta sinn,
sem viðskiptavinurinn varð fyrir
þessu, tók hann á sig rögg og sagði
við afgreiðslustúlkuna að þessa vöru
væri ekki hægt að leggja sér til
munns. Afgreiðslustúlkan tók því
ljúflega og kom með annað Lindu-
buff, sagði að það væri líka hart og
ætti að vera svona.
Viðskiptavinurinn vissi að svona
átti þetta ekki að vera en hins vegar
of mörg dæmi um að svo væri.
Hvað veldur því, að mjúkt og gott
Lindubuff breytist í grjóthart sæl-
gæti, sem ekki er nokkur leið að
borða?







    
 

víkverji skrifar | vikverji@mbl.is
MORGUNBLAÐIÐ, Hádegismóum 2, 110 Reykjavík. SÍMI: 569 1100. SÍMBRÉF:
ritstjórn: 569 1181, auglýsingar 569 1110, skrifstofa 569 1118, gjaldkeri 569 1115.
NETFANG: ritstjorn@mbl.is, / Áskriftargjald 2.800 kr. á mánuði innanlands.
Í lausasölu 220 kr. eintakið mánudaga til laugardaga. Sunnudaga 350 kr.
dagbók
Orð dagsins: Vaknið því, þér vitið eigi, hvaða dag
Drottinn yðar kemur. (Matth. 24, 42.)
Í dag er laugardagur
23. desember, 357. dagur
ársins 2006
velvakandi
Svarað í síma 5691100 frá 10–12 og 13–15 | velvakandi@mbl.is
Rofa við eldavélar
NÚ ER sá tími þegar mest er um
kertaljós af öllum stærðum og gerð-
um og oft hafa þau valdið íkveikju,
því miður. Það hefur líka komið fyrir
að smábörn hafa kveikt á eldavél-
arhellum af óvitaskap þegar þau
hafa verið ein heima og það valdið
eldsvoða. Nú spyr ég og vonandi
getur einhver svarað því, af hverju
er ekki hægt að hafa rofa á elda-
vélum? Þær eru alltaf tengdar og
straumur á þeim. Rofinn ætti að
vera hátt uppi á vegg svo smábörn
næðu ekki í hann og helst með ljósi
þegar straumur er á eldavélinni svo
frekar væri von að slökkt væri á
henni áður en eldhúsið væri yfirgef-
ið. Ég vísa helst máli mínu til Guð-
mundar hjá rafiðnaðarsambandinu
hvort hann gæti lagt mér lið í þessu
máli en ég tel að þetta gæti komið í
veg fyrir húsbruna og jafnvel slys og
dauða. Ef það væri skylda að hafa
rofa við eldavélar væri það ódýr og
góð lausn nú þegar alltaf er verið að
breyta öllu mögulegu til batnaðar í
öryggisskyni. Setjum rofa við allar
eldavélar í landinu, því fyrr, því
betra.
Guðmundur Bergsson,
Sogavegi 178.
Athugasemd vegna kosningar
á konu ársins
ÉG ER nú ekki vön að lesa hin svo-
kölluðu glanstímarit. En á biðstofu
varð mér á að kíkja í nýjasta blað
Nýs lífs. Við lestur þess datt mér í
hug að útgefendur hefðu kosið frú
Dorrit Moussaieff til þess eins að
geta myndað kastala hennar í Lond-
on. Algjört sölubragð. Svo er mynd
af henni framan á blaðinu sem mér
finnst ekki sæma forsetafrú. Hana
vantar allan virðuleika sem fyrrver-
andi forsetafrú, Guðrún Katrín,
hafði í svo ríkum mæli.
Hvernig væri nú að frúin færi að
tala almennilega íslensku? Frétta-
blaðið skýrði frá því að orðsending
hefði komið frá forsetaembættinu að
fréttakonan skyldi tala við hana á
ensku. Og blessuð frúin vissi ekkert
fyrir hvað hún væri kosin kona árs-
ins og ég held að flestir Íslendingar
hafi ekki heldur vitað það.
Að mínu áliti hefði kona ársins átt
að vera hin sannkallaða hetja Ragna
Aðalsteinsdóttir en ég efast um að
ritstjóri Nýs lífs hefði álitið sölu-
vænt að taka myndir af hýbýlum
hennar.
Með sérstakri virðingu fyrir
Rögnu Aðalsteinsdóttur.
Guðbjörg Sigurðardóttir,
Njálsgötu 4a.
Til borgarstjórnar
FÓR niður að Tjörn um daginn og
mér til mikillar undrunar voru þar
engir mávar. Þetta þótti mér miður
því mávarnir eru klárlega skemmti-
legustu fuglar Tjarnarinnar. End-
urnar eru karakterlausar og svan-
irnir eins og illa farnir rónar;
sjoppulegir og skítugir en samt svo
hrokafullir á sinn firrta hátt.
Jahh, ég veit ekki um önnur út-
hverfabörn en ég hafði allavega allt-
af gaman af því að sjá mávana hisp-
urslaust kúka pulsubrauðunum á
helgarpabbana og vanræklinga
þeirra.
Ef þeir hafa verið myrtir þætti
mér vænt um að vita hvar þeir hvíla.
Tyrfingur, mávavinur og nemi.
árnað heilla
ritstjorn@mbl.is
90 ára af-mæli.
Pálína S. Andr-
ésdóttir, Hrafn-
istu í Reykjavík,
verður níræð í
dag, 23. desem-
ber. Það verður
kaffi á könnunni
fyrir ættingja
og vini í Helga-
felli, sal á 4. hæð Hrafnistu, á milli kl.
15 og 17.
Hlutavelta | Þessir duglegu krakkar
héldu tombólu fyrir utan Bónusversl-
unina á Egilsstöðum í sumar. Þau eru:
Mikael Bergvin Broddason, 10 ára,
Rebekka Karlsdóttir, 9 ára, Sigurlaug
Björnsdóttir, 9 ára, og Vilborg Björg-
vinsdóttir, 9 ára. Alls söfnuðust 6.322
krónur sem þau afhentu Rauða krossi
Íslands.
Hlutavelta | Þessar stúlkur, Sólveig
Leifsdóttir, Stefanía Lára Ólafsdóttir
og Freyja Björt Björnsdóttir, söfnuðu
13.920 kr. til styrktar Rauða krossi Ís-
lands.
FORGOTTEN Lores hafa sent frá sér sína aðra plötu, Frá
heimsenda. Hljómsveitin samanstendur af tveimur plötusnúð-
um og þremur röppurum og eru þeir allir framúrskarandi á
sínu sviði. Það er ekkert óþægilegt við tónlistina, hún flæðir vel
og í henni er að finna mikil djassáhrif. Hljóðvinnslan er af-
skaplega vönduð, þeir hafa mikinn metnað fyrir góðri tónlist,
það heyrist vel á Frá heimsenda.
Að öðrum ólöstuðum eru rímnasmiðir og rapparar Forgotten
Lores þeir bestu á Íslandi. Textagerð þeirra er beitt og ákveð-
in. Það eru margir sem fjalla um stjórnmál, lífið og heim-
spekileg málefni en ekki á sama hátt og þessir strákar. Þeir eru
hnyttnir, málefnalegir, hreinskilnir og einlægir. Lagið Áttu
heimili er gott dæmi um þetta, þar spyrja þeir áleitinna spurn-
inga um lífsskilyrði fátækra. Þeir tala reyndar um ótrúlegustu
hluti, að flytja til útlanda, að hanga sama og vera vinir ásamt
hinu sívinsæla lífsgæðakapphlaupi. Það mættu fleiri taka sér þá
til fyrirmyndar. Svo er flæðið alveg með ólíkindum, fyrirhafna-
lausar orðarunur vella inn í
eyru hlustandans á hispurs-
lausan en skiljanlegan hátt.
Þetta eru rímnasmiðir 21.
aldarinnar, megi íslensku-
fræðingar taka það til at-
hugunar.
Tónlistin er líka ótrúlega
skemmtileg. Lögin eru mjög
fjölbreytt og hvert einasta
þeirra er vel gert og vandað.
Taktarnir hæfa rímunum
svo vel að lögin hefjast til
hæstu hæða ótrúlegs samruna tónlistar og ljóða. Þeir B-Ruff og
Intro hafa vaxið gríðarlega sem tónsmiðir og hafa sérlega góða
tilfinningu fyrir tónlist. Þá á ég við innsæi sem aðeins reynslan
getur veitt vegna þess að hver einasta mínúta á plötunni er
ákaflega vel hugsuð og þar að auki alveg ferlega smart.
Mér þótti fyrri plata þeirra, Týndi hlekkurinn, mjög góð en á
henni fannst mér þeir ekki koma stemmingunni sem þeir geta
framkallað á framfæri. Í tilfelli Frá heimsenda hafa þeir svo
sannarlega tekið framförum sem hljómsveit. Þessi plata er það
besta sem ég hef nokkurn tímann heyrt þá gera, ég fórna hönd-
um yfir snilld þeirra, ég vil æpa yfir vegfarendur Laugavegsins:
Kaupið Frá heimsenda!
Því miður skilja ekki allir hiphop og þykir mér það mikil
synd. Sú tónlistarstefna er nefnilega komin til að vera og For-
gotten Lores sanna það. Frá fyrsta lagi til síðasta skila reynsla
og hæfileikar þeirra sér óumdeilanlega. Frá heimsenda kemur
eins og þruma úr heiðskíru lofti fyrirsjánlegrar tónlistar. Hver
endurtekningin á fætur annarri fyllir hillur tónlistarversl-
ananna og mega þeir vara sig sem ekki senda frá sér smekklega
útsetta meðalmennsku. Forgotten Lores minna mig á afhverju
ég elska tónlist. Þeir eru fullir af metnaði og gleði. Þeir koma
mér í gott skap í hvert sinn sem ég hlusta á þá. Loksins kemur
út plata sem hyllir þá eins og þeir eiga skilið. Frá heimsenda
með Forgotten Lores er án efa besta íslenska platan sem ég hef
heyrt á þessu ári.
Besta plata ársins
Tónlist
Geisladiskur
Geislaplata Forgotten Lores nefndur Frá heimsenda. Forgotten Lores
eru Byrkir, Class B, Diddi Felix, DJ B-Ruff og Intro. Öll lög eru tekin upp
af Forgotten Lores og eru eftir þá sjálfa. Magni spilar á bassa í Rugl-
aður í Ríminu og Byrkir spilar á gítar í Breytur. Upptökustjórn og hljóð-
blöndun: Intro, DJ B-Ruff, DJ Moonshine, Didda Felix og Earmax. Upp-
tökur fóru fram heima hjá Intro og B-Ruff, einnig í No Ordinary Studio og
Studio 23. Intro sá um tónjöfnun heima hjá sér auk þess sem Björgvin
Ívar Baldurson tónjafnaði í Geimsteini. Geimsteinn gefur út.
Forgotten Lores – Frá heimsenda

Helga Þórey Jónsdóttir