Morgunblaðið - 04.01.2007, Blaðsíða 35

Morgunblaðið - 04.01.2007, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. JANÚAR 2007 35 ✝ Hrefna Péturs-dóttir fæddist á Hellissandi 10. nóv- ember 1936. Hún lést á hjartadeild Landspítalans við Hringbraut 24. des- ember síðastliðinn. Foreldrar hennar voru Guðbjörg Jón- asdóttir, f. 1. nóv- ember 1904 á Önd- verðarnesi, d. 1989, og Pétur Kristófer Pétursson, f. 6. sept- ember 1896 í Arn- artungu í Staðarsveit, d. 1985. Systkini Hrefnu eru: Magnea Rós- björg, f. 1929, og Pétur Kristófer, f. 1932. Hinn 31. desember 1959 giftist Hrefna Þráni Þorleifssyni, f. 5.3. 1934 í Reykjavík. Foreldrar hans voru Sigríður Guðrún Benjamíns- dóttir, f. 21. maí 1911, d. 1996, og Þorleifur Sigurðsson, f. 20. maí 1903, d. 1976. Börn Hrefnu og Þráins eru: 1) Pétur Berg, f. 13. febrúar 1956, sambýliskona Ingi- björg Skúladóttir, f. 30. nóvember 1959. Börn þeirra eru: Hrefna Berg, f. 1997, og Ragnar Ingi, f. 1999. Sonur Péturs og Sig- urbjargar Sigtryggsdóttur er Þráinn, f. 1976, sambýliskona Sig- ríður Ásdís Erlingsdóttir, f. 1970. Þeirra barn er Ylfa Karitas, f. 2006. Hennar börn: a) Guðbjörg Elísabet, f. 1992, b) Karen Anna, f. 1998, c) Erlín Katla, f. 1999. Barn Þráins og Ingu Rúnar Káradóttur er Helga Bríet, f. 1997. 2) Guðlaug, f. 28. apríl 1960. Hún giftist Hirti Magna Jóhannssyni 1983. Þau skildu. Þeirra barn er Aron Þór, f. 1986. 3) Rúnar, f. 19.3. 1961. 4) Þórir, f. 19.3. 1961. Hrefna ólst upp í foreldrahúsum á Hellissandi. Fjöl- skyldan fluttist síð- an til Kópavogs. Bjó Hrefna síðan alla tíð í Lyngbrekku 4 – utan tvö ár í Sól- heimum 27 í Reykjavík. Hún var nýflutt á Kópavogsbraut 1b. Hrefna útskrifaðist frá Hús- mæðraskólanum á Löngumýri ár- ið 1955. Hún starfaði síðan við verslunarstörf o.fl. um tíma en lengst af eða í yfir 20 ár starfaði hún við Hjúkrunarheimilið Sunnuhlíð í Kópavogi við umönn- un sjúklinga. Hún hefur setið um árabil í fulltrúaráði Sunnuhlíð- arsamtakanna fyrir Digranes- söfnuð. Hrefna var virk í starfi Digranessafnaðar í fjöldamörg ár. Hún sat meðal annars átta ár í sóknarnefnd og var formaður Kirkjufélags Digranessafnaðar í þrjú ár. Hún hafði yndi af ferða- lögum og útiveru og ferðaðist víða bæði hérlendis og erlendis. Einnig var hún mikil blómakona. Útför Hrefnu verður gerð frá Digraneskirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 13. Fagna þú, sál mín. Allt er eitt í Drottni, eilíft og fagurt, – dauðinn sætur blundur. Þótt jarðnesk dýrð og vegsemd visni og þrotni, veit ég, að geymast handar stærri undur, – þótt stórtré vor í byljum jarðar brotni, bíður vor allra um síðir Edenslundur. Fagna þú, sál mín. Lít þú víðlend veldi vona og drauma, er þrýtur rökkurstíginn. Sjá hina helgu glóð af arin-eldi eilífa kærleikans á bak við skýin. Fagna þú, sál mín, dauðans kyrra kveldi, – kemur upp fegri sól, er þessi er hnigin. (Jakob J. Smári) Með innilegu þakklæti fyrir ynd- islegu árin okkar. Hinsta kveðja. Þráinn. Með djúpum og sárum söknuði kveð ég yndislega móður og minn besta vin. Hugur minn er dofinn, það skiptast á skin og skúrir, gleði og sorg. Sorg yfir þessum ótímabæra missi – gleði þegar ég hugsa til allra þeirra ótal stunda sem við áttum saman. Þú varst mikið náttúrubarn og að baki eru ótal ferðir og fallegar minn- ingar sem geymast. Orðin þurfa ekki að vera fleiri, þú vissir hug minn allan en með þessari hugleiðingu úr spámanninum kveð ég þig, elsku mamma mín: Þá sagði kona ein: Talaðu við okkur um gleði og sorg. Og hann svaraði: Sorgin er gríma gleðinnar. Og lindin, sem er uppspretta gleðinnar, var oft full af tárum. Og hvernig ætti það öðruvísi að vera? Þeim mun dýpra sem sorgin grefur sig í hjarta manns, þeim mun meiri gleði getur það rúmað. Er ekki bikarinn, sem geymir vín þitt, brenndur í eldi smiðjunnar? Og var ekki hljóðpípan, sem mildar skap þitt, holuð að innan með hnífum? Skoðaðu hug þinn vel, þegar þú ert glaður, og þú munt sjá, að aðeins það sem valdið hefur hryggð þinni, gerir þig glaðan. Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá aft- ur huga þinn, og þú munt sjá, að þú grætur vegna þess, sem var gleði þín. Sum ykkar segja: „Í heimi hér er meira af gleði en sorg,“ og aðrir segja: „Nei, sorgirnar eru fleiri.“ En ég segi þér, sorgin og gleðin ferðast saman að húsi þínu, og þegar önnur situr við borð þitt, sefur hin í rúmi þínu. Þú vegur salt milli gleði og sorgar. Jafnvægi nærð þú aðeins á þínum dauðu stundum. Þegar sál þín vegur gull sitt og silfur á metaskálum, hlýtur gleðin og sorgin að koma og fara. Við Aron og bræður mínir þökkum þér samfylgdina og biðjum góðan Guð að geyma þig. Víðáttan er öll þín. Guðlaug Þráinsdóttir. Þegar ástvinur er hrifsaður burtu með svo til engum fyrirvara er eins og tíminn og tilveran staðni um stund. Það er erfitt að átta sig. Tek- ur langan tíma að aðlaga sig að breytingunni. Hvernig áttum við að ímynda okk- ur að Hrefna færi frá okkur svona fljótt? Hrefna, þessi kyrrláta, ljúfa kona, sem alltaf var til staðar, tilbúin að hlusta og hjálpa, með sinni hlýju, jafnaðargeði og góðvild. Hún var bókelsk og víðlesin. Stál- minnug, maður gat flett upp í henni um t.d. staðarnöfn eins og í orðabók. Hún hafði auga fyrir fallegum hlut- um og heimilið hennar og sérstak- lega garðurinn í Lyngbrekkunni var hennar augnayndi. Hún var óþreyt- andi við að nostra við þau blóm sem þurftu aukaumönnun Það lék allt í höndunum á henni sem hún snerti á. Nostrið og vandvirknin voru hennar aðalsmerki. Það var vel tekið á móti fólki í Lyngbrekkunni. Alltaf pláss fyrir einn í viðbót við matarborðið, og hún var góður kokkur. Ég, mágkona hennar, var svona rétt eins og viðhengi í fjölskyldunni. Ég labbaði inn og út um húsið hve- nær sem mér datt í hug eins og ekk- ert væri sjálfsagðara – ég tilheyrði, svona næstum því eins og kettirnir. Það kom vel í ljós, t.d. þegar ég flutti í nýtt húsnæði fyrir nokkrum árum. Vinir og frændfólk fluttu allt mitt hafurtask á nýja staðinn. En áður hafði Lyngbrekkugengið, Hrefna, Þráinn og co., málað og lagfært alla íbúðina. Hrefna var hjá mér í marga daga að hjálpa mér. Ekkert um að tala, eða þakka, bara sjálfsagt. Ég man þegar bróðir minn kynnti mig fyrir þessari fallegu, brúneygu stúlku, sem hann var að byrja að vera með. Ég var svo fegin að finna strax að okkur myndi koma vel sam- an. Ég átti enga systur, svo það var svo mikilvægt fyrir mig. Fyrstu búskaparárin þeirra voru henni erfið. Hún var vel undirbúin. Þráinn gortaði af því að konan hans væri húsmæðraskólagengin frá Löngumýri. En háhýsið, þar sem nýja íbúðin þeirra var, var alls ekki fullbúið. Ekkert þvottahús, og hún var með þrjú bleiubörn, og bíllaus að auki. Guðlaug var bara tíu mánaða þegar tvíburarnir ákváðu að koma í heiminn, fyrir tímann. Í þá daga var engin utanaðkomandi samhjálp fyrir ungar mæður. Þráinn vann þá sólarhringsvaktir á veðurstofunni á Keflavíkurflugvelli svo hún var mikið ein með börnin. Pétur litli var sendisveinninn þótt smár væri. Vildi til að hann var ljúfur og þægur. Það var ábyggilega lítið um svefn hjá henni fyrstu mánuðina eftir fæðingu tvíburanna. Fljótlega var byrjað að byggja einbýlishús í Lyngbrekkunni við hliðina á húsi foreldra Hrefnu. Á þessum árum byggði fólk sjálft eftir getu og aðstæðum, og það var siður að flytja inn í rúmlega fokhelt hús. Ekkert mál. Bara lokað fyrir hluta af húsinu. Og síðan var smám saman flutt í herbergin eftir því sem efni leyfðu. En alltaf var jafngott að koma í heimsókn, sama þótt nýja fína eldhúsið væri enn á teikniborð- inu og notast væri við bráðabirgða- innréttingu í því sem seinna meir varð sjónvarpsherbergi. Á endanum var húsið fullklárað, fallegt heimili og skemmtilegur garður. Árin liðu. Börnin komust á legg, og fjölskyldan stækkaði. Við bættust tengdabörn og barnabörn, auga- steinar ömmu og afa. Tíminn leið. Hrefna og Þráinn höfðu mikið gaman af ferðalögum. Þau eru búin að ferðast vítt og breitt um landið hér heima og hafa einnig farið fjölmargar ferðir um allar heimsálfur jarðarkringlunnar. Þrá- inn hefur stundum verið fararstjóri í bæði utanlands- og innanlandsferð- um, og hefur Hrefna þá alltaf verið með í fararstjórninni. Síðasta ferðin var til Kanarí núna í nóvember með mér. Við vorum öll búin að vera lasin og því var dvölin í indæla garðinum á Santa Barbara í sumarhlýjunni svo góð heilsubót. En ekki var sú heilsubót lengi hjá Hrefnu minni. Kallið var komið. Fyrst hún var kölluð á braut þá var gott að hún fékk að fara fljótt og án mikilla þrauta. Síðasta ferðin er hafin. Á vit feðr- anna. Góða ferð, Hrefna mín elskuleg. Guð fylgi þér og gæti þín. Far vel. Hjördís Þorleifsdóttir. Elsku Hrefna, megir þú hvíla í friði. Nú ertu leidd, mín ljúfa, lystigarð Drottins í, þar áttu hvíld að hafa hörmunga’ og rauna frí, við Guð þú mátt nú mæla, miklu fegri en sól unan og eilíf sæla er þín hjá lambsins stól. Dóttir, í dýrðar hendi Drottins, mín sofðu vært, hann, sem þér huggun sendi, hann elskar þig svo kært. Þú lifðir góðum Guði, í Guði sofnaðir þú, í eilífum andarfriði ætíð sæl lifðu nú. (Hallgr. Pét.) Aðstandendum sendum við inni- legar samúðarkveðjur. Megi Guð vera með ykkur. Guðbjörg, Rósa og Pétur. Hrefna Pétursdóttir Morgunblaðið birtir minning- argreinar alla útgáfudagana. Skil | Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is – smella á reitinn Senda efni til Morgunblaðsins – þá birtist valkosturinn Minningargreinar ásamt frekari upplýsingum. Skilafrestur | Ef birta á minning- argrein á útfarardegi verður hún að berast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðju- degi). Minningargreinar ✝ AUÐUNN GESTSSON frá Kálfhóli, Skeiðum, lést á Kumbaravogi, Stokkseyri, þriðjudaginn 26. desember. Útförin fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn 6. janúar kl. 11.00. Valgerður Auðunsdóttir, Guðjón Vigfússon, Gestur Ólafur Auðunsson, Anastasia Auðunsson, Guðrún Auðunsdóttir, Jón Sigurpáll Salvarsson, Ingileif Auðunsdóttir, Sigmundur Stefánsson, Guðleif Selma Egilsdóttir, barnabörn, barnabarnabörn og aðrir aðstandendur. ✝ Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, JÓHANNA MATTHILDUR JÓHANNSDÓTTIR, lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja laugardaginn 30. desember. Útför fer fram frá Norðfjarðarkirkju laugardaginn 6. janúar kl. 13.00. Einar Ármannsson, Ármann Einarsson, Alfa Aradóttir, Katrín Einarsdóttir, Þorsteinn Einarsson, Jónína Einarsdóttir, Magnús Guðmundsson og barnabörn. ✝ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, JÓN KRISTINN ÞORSTEINSSON, Bollatanga 16, Mosfellsbæ, lést á gjörgæsludeild Landspítalans í Fossvogi þriðjudaginn 2. janúar. Jarðarförin verður auglýst síðar. Þórey Ásthildur Kolbeins, Sveinn Friðrik Jónsson, Sigríður Svanhvít Halldórsdóttir, Hildur Elísabet Jónsdóttir, Lárus Þorsteinn Þórhallsson, Þorsteinn Þorvaldur Jónsson, Kristjana Sölvadóttir, Leiknir Jónsson, Guðbjört Kvien, Hilmir Þór Jónsson, Ragnheiður Vídalín Gísladóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, GRÓA RAGNHILDUR ÞORSTEINSDÓTTIR frá Vík í Mýrdal, lést á Hrafnistu í Hafnarfirði laugardaginn 16. desember. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Innilegar þakkir til allra er sýndu okkur samúð og hlýhug og hinni látnu virðingu sína. Sigurlín Tómasdóttir, Egill Bjarnason, Elín Tómasdóttir, Gunnar Jónasson, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Okkar ástkæri, HÓLMGEIR BJÖRNSSON, lést á gjörgæsludeild Landspítalans á jóladag. Útförin hefur farið fram. Þökkum samúð og vinarhug. Fyrir hönd fjölskyldunnar, Hansína Jóna Traustadóttir, Sigurborg Íris Hólmgeirsdóttir, Árni Eiríkur Bergsteinsson, Kristín Elísabet Hólmgeirsdóttir, Agnar Birkir Helgason, Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir, Pétur Kristmanns, Vigdís Birna Hólmgeirsdóttir , Sigurjón Magnússon, Hanna Kristín Árnadóttir, Lína Rut Árnadóttir, Hólmgeir Gauti Agnarsson, Helgi Björn Agnarsson, Agnes Lea Agnarsdóttir, Guðlaugur Geir Kristmanns og Ríkharður Kristmanns.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.