Morgunblaðið - 26.11.2007, Qupperneq 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 26. NÓVEMBER 2007 19
veit að margir eru
farnir að nota tæki-
færið á nóttunni og
henda rusli við lokuð
hlið Sorpustöðvanna
sem er auðvitað alger-
lega óviðunandi.
Borgin þarf samt að
huga vel að því að
þjónustan og gjald-
takan hjá Sorpu sé
þannig að sem fæstir
reyni að svindla. Ann-
ars fáum við svipaða
stöðu og þegar ríkið
hafði verðið á brenni-
víni allt of hátt og
gekk fram af almenn-
ingi, þá jókst smygl og
brugg í kjölfarið.
x x x
En Víkverji er líka á jákvæðunótunum í dag og langar til
að hylla enn og aftur matarbylt-
inguna í Reykjavík. Svona rétt að
loknum degi íslenskrar tungu er
við hæfi að fárast yfir nafninu á
staðnum sem hann er nú svo hug-
fanginn af, Fish & Chips, í
Tryggvagötu. Skamm! Auk þess er
hætt við að enskir túristar misskilji
málið, þetta er ekki staður sem af-
greiðir steiktan fisk og franskar út
um lúgu.
En maturinn og þjónustan er
hvorttveggja í hæsta gæðaflokki og
staðurinn allur afar notalegur án
þess að vera ofurfínn. Ekki er
verra að verðið er innan þolmarka.
Víkverji er einn afmörgum við-
skiptavinum Sorpu og
hefur árum saman
verið harla ánægður
með þjónustuna þar.
En nú er greinilega
búið að taka upp nýja
stefnu. Starfsmönnum
er uppálagt að láta
fólk borga fyrir allt
sem með einhverjum
hætti er hægt að
segja að falli undir
gjaldskylt rusl, jafnvel
þótt um smáræði sé
að ræða.
Víkverji skilur vel
að ekki sé hægt að
láta byggingafyrirtæki nýta sér
gámana til að losna við mörg tonn
af afgöngum á dag án þess að
greiða fyrir það. En þarf Sorpa
ekki að tryggja að venjulegir borg-
arar séu sáttir?
Vissulega er þetta ekki há fjár-
hæð sem verið er að borga en um-
stangið við að láta fyrst meta hvort
magnið sé innan marka, hvort um
rétta tegund af rusli sé að ræða,
hvar megi láta það frá sér og loks
hvar eigi að borga, allt er þetta
farið að verða einum of skrif-
finnskulegt fyrir Víkverja.
Ef hann væri ekki einstaklega
sómakær borgari (og dauðhræddur
við lögguna) myndi hann freistast
til að laumast bara með draslið í
tunnuna heima hjá sér. Vonandi
hagar enginn sér þannig. En hann
víkverji skrifar | vikverji@mbl.isÞeir hafa svo aðgang að upplýsingumum efni hvers verkefnis og aðgang að
síðum nemenda. Leikurinn er hugs-
aður sem viðbótarkennsluefni í lífs-
leikni í 10. bekk. Kennarar geta nýtt
hann á ýmsa vegu en nemendur
verða þó að skrá sig daglega inn til að
vinna verkefni dagsins sem ganga
gjarnan út á að leita upplýsinga á net-
inu og nota gagnaveitur og reikni-
vélar sem í boði eru. Hvert verkefni
er þannig í raun lítill vefleiðangur.
Með þá vitneskju sem leiðangrarnir
veita geta nemendur tekið ákvarðanir
tengdar persónunni sinni í leiknum,
svo sem hvort þeir kaupa sér bíl, taka
lán, velja að endurvinna eða minnka
neyslu svo dæmi séu tekin. Þannig
öðlast nemendur smátt og smátt
margvíslega þekkingu á lífi í nútíma
samfélagi með öllum sínum fjöl-
breytilegu valkostum, segir Ómar.
Heilsa, hamingja og efnahagur
Í leiknum keppast þátttakendur
um að safna stigum, sem felast í
heilsustigum, hamingjustigum og
efnahagsstigum. Alla mánudaga með-
an á leiknum stendur er þeim bekk og
þeim einstaklingi, sem best hefur
staðið sig, veitt verðlaun. Í lok fjög-
urra vikna leiktíma er svo sá bekkur
og sá einstaklingur, sem safnað hefur
flestum stigum, verðlaunaður fyrir
sigur í Raunveruleiknum.
Einn veigamesti þátturinn, sem
gefur stig, eru verkefni, sem tengjast
markmiðum dagsins. Hvert verkefni
er í raun vefleiðangur þar sem nem-
endur kynna sér ákveðið svið fjár-
mála og svara rafrænt krossaspurn-
ingum, sem ætla má að komi
reglulega inn á borð dæmigerðrar ís-
lenskrar fjölskyldu og varðar það að
koma sér fyrir, taka lán, gera skatt-
framtal og ávaxta peningana.
Gæfa og gjörvileiki spilar saman
Raunveruleikurinn er líka sam-
félag þar sem lögmál framboðs og eft-
irspurnar gildir. „Í leiknum er líkt
eftir raunaðstæðum þannig að ákveð-
ið hlutfall þátttakenda kemst í vel
launuð störf en aðrir þurfa að sætta
sig við lakari laun. Á sama hátt fær
ákveðið hlutfall þeirra, sem spila með,
happdrættisvinning á meðan aðrir
gleyma að skrúfa fyrir baðvatnið og
sumir kjósa að eignast börn sem
kostar að sjálfsögðu sitt,“ segir Óm-
ar.
join@mbl.is
www.raunveruleikurinn.is
R ÞÚ
morgun?
LJÓNA
INGUR
! " !
# !$$%&!'
( !)
* + !
! ,## --
. /
„Leikurinn felst einfaldlega í því
að fá sem flest stig með því að
hugsa sem best um persónuna sína
og uppfylla hennar þarfir í einu
og öllu,“ segir Arnbjörg Arnar-
dóttir, nemandi í 10. bekk Haga-
skóla og sigurvegari í flokki ein-
staklinga í Raunveruleiknum.
Í bekkjarkeppninni sigraði hins-
vegar 10. bekkur Grunnskólans í
Hrísey, en Landsbanki Íslands af-
henti verðlaun í Raunveruleiknum
fyrir skömmu eftir að 1.300 tíundu
bekkingar úr 46 grunnskólum
höfðu keppt í leiknum í fjórar vik-
ur. Leikurinn er vefleikur, hugs-
aður sem viðbótarkennsluefni í
fjármála- og neytendafræðslu.
Arnbjörg fékk iPod touch í
verðlaun sem kemur að góðum
notum þar sem hún hafði nýlega
rústað gamla iPodinum sínum.
Unglingarnir úr Hrísey fengu svo
iPod Nano í verðlaun.
Hverfa bara út í buskann
„Ég þurfti til dæmis að kaupa í
matinn, sjá um útgjöld, kaupa
tryggingar, eyða í sparnað og
sinna heimsóknum og skipuleggja
dagskrána fyrir persónuna mína,
en það þýðir ekkert að eyða inn-
komunni í eitthvert bull, til dæmis
að kaupa bíl þegar maður hefur
ekki efni á því,“ segir Arnbjörg
þegar hún er spurð út á hvað leik-
urinn gangi.
– En hugsar þú mikið um sparn-
að sjálf?
„Ég er nú ekkert svakalega
mikið inni í þeim málum því for-
eldrar mínir sjá aðallega um
sparnaðinn. Ég sé, held ég, meira
um að eyða. Við vinkonurnar er-
um að vinna í Björnsbakaríi annan
hvern laugardag og næ ég þannig
að borga mína eyðslu sjálf nema
hvað pabbi leggur 500 krónur inn
á símann minn á mánuði og 2.000
krónur inn á sparnaðarreikning-
inn minn á mánuði. Maður þarf
auðvitað að eiga pening fyrir bíói
og búðarápi, en svo bara hverfur
rosalega mikill peningur án þess
að maður viti í hvað hann fer.
Hann bara hverfur eitthvað út í
buskann enda er allt dýrt á Ís-
landi,“ segir Arnbjörg, sem leggur
líka stund á píanónám við Tónlist-
arskóla Reykjavíkur og hyggur
helst á nám á náttúrufræðibraut
Menntaskólans í Reykjavík að
grunnskólanáminu loknu þótt hún
viti í sjálfu sér ekkert ennþá hvað
hún vill læra þegar hún verður
stór.
Morgunblaðið/Ómar
Sigurvegarinn „Maður þarf auðvitað að eiga pening fyrir bíói og búðar-
rápi, en svo bara hverfur rosalega mikill peningur án þess að maður viti í
hvað hann fer," segir Arnbjörg Arnardóttir í 10. bekk í Hagaskóla.
„Ég sé meira um að eyða“
Umbo›s- og sölua›ili
Birkiaska ehf.
sími: 551 9239
www.birkiaska.is
Birkiaska
AUGLÝSINGADEILD
netfang: augl@mbl.is eða sími 569 1111