Morgunblaðið - 13.07.2008, Qupperneq 40
40 SUNNUDAGUR 13. JÚLÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is
Vaktsími: 565 5892 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Jón G. Bjarnason
Steinsmiðja
• Viðarhöfða 1
• 110 Reykjavík
• 566 7878
• Netfang: rein@rein.is
• Vönduð vinna
REIN
Legsteinar
í miklu úrvali
✝ Helgi Þór Más-son fæddist í
Reykjavík 3. apríl
1984. Hann lést
laugardaginn 28.
júní síðastliðinn.
Foreldrar eru Guð-
rún Pétursdóttir, f.
21.2. 1947, og Már
Gunnarsson, f. 4.12.
1944, maki Stein-
unn Hreinsdóttir, f.
16.8. 1958. Bróðir
Helga Þórs sam-
mæðra er James
Joseph Devine, f.
28.9. 1976, maki Ingibjörg
Björnsdóttir, f. 18.4. 1980, sonur
þeirra Björn Helgi, f. 4.6. 2007.
Systkini Helga Þórs samfeðra
eru: 1) Davíð, f. 28.5. 1968, maki
Lilja Ragnhildur Einarsdóttir, f.
10.12. 1973, barn þeirra Styrkár
Jökull, f. 11.6.2003. Fyrir á Dav-
íð soninn Arnór
Kára, f. 8.5. 1989.
2) Gunnar Már, f.
15.3. 1971, maki
Lína Rut Wilberg,
f. 11.3. 1966, börn
þeirra Sigrún, f.
18.5. 1998, d. 21.5.
1998, Már, f. 19.11.
1999 og Nói, f.
19.7. 2004. 3)
Harpa, f. 27.11.
1975. 4) Styrmir, f.
20.2. 1992.
Helgi Þór er
stúdent frá
Menntaskólanum við Sund og
hafði sótt tveggja ára nám í
verkfræði við Háskóla Íslands.
Undanfarið starfaði hann hjá
Seglagerðinni Ægi.
Útför Helga Þórs fór fram frá
Bústaðakirkju þriðjudaginn 8.
þessa mánaðar.
Elsku hjartans „blómið“ mitt, sem
ég kallaði þig ávallt. Ég ætla ekki að
telja upp mörg lýsingarorð en þau
eru óendanlega mörg um þig og eru
öll falleg.
Margt áttum við sameiginlegt en
það sem ég met einna mest er að all-
ir voru jafnir meðal okkar. Við öf-
unduðum engan heldur gáfum við og
glöddum ef við gátum.
Jesús sagði: „Ég er upprisan og lífið. Sá
sem trúir á mig mun lifa þótt hann deyi.“
(Jóh. 11.25)
Við áttum þessa sameiginlegu trú.
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
En skinið loga skæra
sem skamma stund oss gladdi
það kveikti ást og yndi
með öllum sem það kvaddi.
Þótt burt úr heimi hörðum
nú hverfi ljósið bjarta
þá situr eftir ylur
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik Guðni Þórleifsson.)
Ég vil þakka sr. Pálma allan hans
mikla styrk og stuðning, einnig
„allri“ minni fjölskyldu og föðurfjöl-
skyldu, öllum góðum vinum Helga
Þórs og þeirra fjölskyldum.
Minning um þig er ljós sem mun
ávallt lifa með mér. Þú varst alveg
„einstakur“ að öllu leyti.
Guð veri ávallt með þér. Sjáumst
síðar, ástin mín. Þín ávallt elskandi,
Mamma.
Elsku Helgi Þór,
fallegur sumardagur breyttist í
einni andrá í martröð – lífið getur
verið svo ósanngjarnt og svo óút-
reiknanlegt. Mig langar að þakka
þér fyrir þær yndislegu stundir sem
við áttum saman á undanförnum
mánuðum þar sem ég fékk að kynn-
ast þér aftur, nú sem fullvaxta
myndarlegum karlmanni, manni
sem var virkilega gaman að sitja og
spjalla við. Þú hikaðir ekki við að
setja út á vaxtarlag, hár og skegg-
vöxt stóra bróður sem og gera góð-
látlegt grín að pabba okkar! Einnig
þótti mér mjög vænt um hversu góð-
ir vinir þú og Arnór Kári voru og
veit ég að hann mat þinn vinskap
mikils. Ég er ævinlega þakklátur
fyrir þá fjölmörgu hluti sem þú gerð-
ir fyrir hann og fyrir þær fjölmörgu
góðu stundir sem þið áttuð saman.
Við áttum nýlega virkilega góðar
samræður þar sem við gerðum upp
fortíðina, ræddum framtíðina, vonir
og væntingar. Þá virtist gæfan brosa
við okkur og ég hlakkaði til að eyða
meiri tíma með þér í framtíðinni.
Elsku Helgi, ég treysti því og trúi
að þú sért á góðum stað þar sem
þínu fallega brosi fylgir gleðiglampi í
augum. Hjá mér þá lifir minningin
um brosmildan dreng sem var allra
manna hugljúfi. Ég er ævinlega
þakklátur fyrir góðu minningarnar!
Helgi, við sjáumst hressir og kátir!
Davíð.
Á fegursta degi ársins tilkynnti
pabbi mér af andláti Helga Þórs
bróður míns. Ég á enn bágt með að
trúa að það sé satt. Það er svo stutt
síðan hann var á sýningu Línu Rut-
ar hér í Lúxemborg þar sem við átt-
um saman góðar stundir, og allt
virtist eðlilegt.
Helgi Þór var vinamargur og lét
alltaf gott af sér leiða. Jákvæðnin og
hjálpsemin fylgdi honum alla tíð.
Framtíðarplön voru skýr, þar sem
hann stefndi m.a. á háskólanám í
haust. Er ég ræddi fráfall Helga
Þórs við blindan son minn, sagði
hann: „Hann hafði svo fallega rödd.“
Það var yfirbragð hans. Hann var
fallegur jafnt að innan sem utan, og
hafði sérstaklega góða nærveru.
Vanlíðan fólks er ekki alltaf sjáan-
leg, og það ristir mig djúpt að hafa
ekki getað veitt hjálparhönd. Minn-
ing um góðan dreng og bróður mun
ávallt lifa í hjarta mínu. Bið ég góð-
an Guð að hughreysta elsku pabba,
móður, fjölskyldu og vini.
Gunnar Már Másson.
Þú varst mér svo miklu meira en
bara litli bróðir. Á stundum varst
mér sem sonur og alltaf varstu minn
besti vinur. Það er svo margt sem
við höfum gengið í gegnum saman
og við eigum svo margar góðar
minningar sem ég mun varðveita í
hjarta mínu um ókomna tíð.
Allt frá unga aldri (11 ára) vildir
þú vera álitinn jafningi. Sem dæmi
vildir þú fá að greiða fyrir pizzur
þegar við pöntuðum og tókst ekki
annað í mál en að fá að greiða þinn
helming. Góðsemi þín skein alltaf í
gegn og þekkja þig allir sem góðan
og glaðan dreng með fallegt bros á
vör.
Þegar ég hugsa til baka rifjast
upp fyrir mér stundir þegar mamma
var að vinna næturvaktir og ég sá
um að hátta þig og láta þig bursta
tennur fyrir svefninn. Síðan vökn-
uðum við saman, borðuðum morg-
unverð og ég kom þér í skólann áður
en ég fór sjálfur í skólann.
Oft spurði ég þig hvort þú varst
búinn að læra. Eftir að ég flutti að
heiman fékk ég þig oft heim til mín
með skólabækurnar til þess að klára
að læra áður en við svo gerðum eitt-
hvað skemmtilegt saman eins og að
horfa á bíó eða spila tölvuleik. Þeir
voru nú nokkrir leikirnir sem við
spiluðum í gegnum tíðina og þegar
leið á árin átti stóri bróðir erfitt með
að halda í við þig. Starcraft var einn
af þeim leikjum sem við spiluðum
hvað mest í gegnum árin og varð
hann einmitt fyrir valinu síðustu
kvöldstundina sem við áttum saman.
Eftir sigursamlegt kvöld, þar sem
við vorum saman í liði, kvöddumst
við svo með faðmlagi og kossi með
bros á vör. Þessa yndislega minn-
ingu mun ég varðveita í hjarta mínu
og sækja þegar á reynir.
Ég mun ávallt sakna þín, elsku
Helgi minn.
Þinn „Brói“,
James.
Einhvern tíma göntuðumst við
með það að það væri húmorinn sem
veitti okkur styrk til þess að takast á
við lífið. Kímnigáfa, húmor og hlátur
voru okkar vopn. Það er eins og þú
hafir misst sjónar af þeim eitt and-
artak, elskulegi bróðir, andartak
sem nú hefur breyst í heila eilífð.
Hvar var ég þegar þú þurftir á
mér að halda til að senda þér koss í
hjartað, faðmlag í sálina og pínulít-
inn styrk til að halda áfram? Hvar
var ég? Hvernig er hægt að sleppa
þér? Má svindla og sleppa hluta af
þér? Kannski þeim hluta sem þráði
annað ævintýri, enga virka daga?
Má ég búa til lítið ævintýri þar sem
ég get heimsótt þig á kvöldin og
haldið í höndina á þér á ný, elskulegi
bróðir? Þú sagðist trúa á líf eftir
dauðann og ég vona svo sannarlega
að þú hafir rétt fyrir þér og ég
rangt. En í sorginni og þránni eftir
einni stund með þér á ný, sé ég þig
fyrir mér með nýja silfraða vængi
sem verið er að fægja. Fljótlega
þegar sárin eru gróin, verður þér
sleppt og þú munt hefja þig til flugs
á ný í leit að hinni fullkomnu veröld
sem Helgi er hamingjusamur í.
Hlátur þinn og fegurð mun lifa í
hugskoti okkar sem elskuðum þig.
Hægt og bítandi mun svöðusárið í
hjarta okkar vonandi gróa og góðar
minningar um þig umlykja sálina og
veita styrk til að halda áfram.
Þín systir
Harpa.
Það er sárt að kveðja elskulegan
bróður minn sem var mér alla tíð
svo kær. Helgi var ákaflega ljúfur
strákur, glaðlegur og hlýr. Hann var
afskaplega góður við mig, litla bróð-
ur. Við ólumst upp að hluta til sam-
an en hann kom um skeið í heimsókn
til okkar aðra hvora helgi. Ég man
hvað ég var spenntur að hitta Helga
og alltaf tók hann mig litla guttann
brosandi í fangið og knúsaði vel og
lengi. Helgi var í miklu uppáhaldi
hjá mér – hann var einfaldlega frá-
bær. Hann var jafnan að grínast í
mér, yngri og óreyndari, og var allt-
af tilbúinn að leika við mig þrátt fyr-
ir aldursmuninn. Hjálpsemi, glað-
værð og smitandi hlátur hans er
ofarlega í huga. Við hlógum innilega
og áttum okkar litlu leyndarmál og
ævintýri saman. Helgi var alltaf svo
sniðugur og mér fannst hárið á
Helga sérstaklega töff, en hann
klippti sig gjarnan sjálfur.
Eitt sinn þegar hann var hjá okk-
ur á Laugarásveginum, ætli ég hafi
ekki verið átta ára, þá bað ég Helga
um að klippa mig svo ég yrði alveg
eins og hann. Eftir að hafa fengið
leyfi hjá mömmu klippti Helgi mig
inni í baðherbergi og ég man hvað
ég var ánægður og stoltur með ár-
angurinn. Minningarnar eru ótal
margar, einlægu stundirnar, útileg-
urnar, ferðirnar í sveitina okkar í
Fljótshlíð þar sem við Helgi kveikt-
um mörg bálin saman, frjálsir í
kyrrð náttúrunnar. Ferðin okkar til
Kaupmannahafnar. Þá var síðasta
útilega fjölskyldunnar í Grenivík í
lok maí ákaflega skemmtileg þar
sem Davíð bróðir okkar hélt upp á
fertugsafmæli sitt. Helgi keyrði
sendiferðabílinn hlaðinn veislutjöld-
um, borðum og bekkjum norður í
land á föstudeginum og bauð mér að
koma með sér. Við keyrðum af stað
fullir tilhlökkunar og töluðum um
allt milli himins og jarðar, hlustuð-
um á tónlist og sungum með.
Ég sakna Helga og hefði viljað
hitta hann oftar. Við stoppum öll
stutt hér og Helgi dvaldi styttra en
ég hefði óskað. Við Helgi vorum
nánir og spjölluðum nær daglega
saman á msn. Það er sárt að eiga
ekki eftir að faðma hann aftur en
það gerðum við alltaf þegar við hitt-
umst. Ég kveð að sinni elskulegan
bróður minn með virðingu og sökn-
uði og bið alla engla að varðveita
hann og geyma. Ég veit að honum
líður vel núna þar sem hann er. Ég
veit líka að englarnir taka vel á móti
honum því Helgi var sérstaklega
góður strákur og hvers manns hug-
ljúfi.
Ég kveð hann með kæru þakklæti
fyrir allt. Missirinn er mikill en ég
mun ylja mér við góðu minningarn-
ar sem ég á um hann og varðveita
þær alla tíð. Hlýleiki hans og gæska
mun ávallt fylgja mér – og þannig
mun Helgi lifa áfram í hjarta mínu.
Styrmir litli bróðir.
Elsku Helgi Þór.
Þegar ég fékk fréttirnar um að þú
værir farinn, fann ég hjarta mitt
brotna í þúsund mola. Sem betur fer
kenndir þú mér að vera sterk, já, þú
sem kenndir mér svo margt. Eftir
standa minningarnar mínar um þig,
bjartar og fallegar, og við munum öll
minnast gullfallegs andlits þíns og
glitrandi persónuleikans sem þú
varst. Þú varst okkur mörgum stoð
og stytta og aldrei var tíminn lengi
að líða í kringum þig. Það var aldrei
friður fyrir símanum þínum sem
hringdi stanslaust á meðan við
reyndum að eiga rólega stund sam-
an, enda vildu allir hafa þig sér við
hlið. Svo sem ekki skrýtið, þú varst
langskemmtilegasti félagsskapur-
inn.
Ég man þegar ég kynntist þér
fyrst. Það var á áramótunum 2004
og þú varst súkkulaðistrákurinn
sem lýstir upp Broadway með bros-
inu þínu. Við urðum strax góðir vinir
og áttum góðar stundir saman, urð-
um hreint alveg óaðskiljanleg. Ég
man svo vel eftir þeim tímapunkti
þegar ég féll fyrir þér, Helgi minn,
og sú stund mun aldrei gleymast. Þú
varst brosandi stóra fallega brosinu
þínu, að syngja Sælan með Skíta-
móral þegar ég lak í gólfið af hrifn-
ingu. Fljótt breyttist þessi hrifning í
ást, og ég hef elskað þig af öllu
hjarta síðan. Þú varst alltaf svo
fyndinn og skemmtilegur og öllum
líkaði svo vel við þig. Svo góðhjart-
aður og sama hvað á gekk milli fólks
í kringum þig þá varst þú alltaf vin-
ur allra og sá sem leystir flækjurnar
svo öll dýrin í skóginum gætu verið
vinir. Enda tíðkuðust rifrildi ekki í
okkar sambandi, sama hvað ég
reyndi að tauta var það ekki hægt,
eina sem þú þurftir að gera var að
brosa til mín og allur pirringur
gleymdist. Það var eitt af því sem ég
elskaði mest við þig, ástin mín. Ástin
skein úr fallegu augunum þínum og
gleðin og hamingjan leyndu sér
ekki. Þín ást veitti mér styrk á ótrú-
lega marga vegu og þessi styrkur og
þín ást munu ávallt búa í hjarta mér.
Við skemmtum okkur alltaf svo vel
saman.
Þú eignaðist vini hvert sem þú
fórst og varst ávallt hrókur alls
fagnaðar. Sást til þess að öllum liði
ávallt vel og gast fengið fólk til þess
að hlæja tímunum saman, aðeins við
tilhugsunina um þig og brandarana
þína. Þú varst algjörlega einstakur
og það mun aldrei neinn koma í þinn
stað. Ég er svo þakklát fyrir það að
hafa fengið að kynnast þér svona ná-
ið og átt svona góða tíma með þér.
Ég var virkilega hamingjusöm með
þér. Þessi ár gleymast aldrei, þú
gleymist aldrei. Ég vona innilega að
þú hafir fundið frið og ró og að þú
vitir það að minningin um þig, þenn-
an frábæra strák sem þú varst, lifir
að eilífu. Vil að þú vitir það að ég
elska þig, okkar ást var sönn. Þú átt
alltaf, alltaf stað í mínu hjarta.
Hvíldu í friði, ástin mín.
Þín
Anita Brá Ingvadóttir.
Elsku Helgi,
hver hefði trúað því að við þyrft-
um að kveðja þig svona snemma?
Ungur, skemmtilegur og indæll
strákur sem átti framtíðina fyrir
sér. Þú varst alveg einstakur og ég
man alltaf eftir þér með bros á vör.
Það er rosalega sárt að hugsa til
þess að þú sért farinn. Mér þótti svo
vænt um þig og á ekkert nema góðar
minningar tengdar þér. Með sein-
ustu skiptum sem við hittumst var
um páskana. Þá komst þú ásamt
Anítu í heimsókn til okkar James og
Björns Helga í Lúxemborg. Við
gerðum margt skemmtilegt og ég er
þakklát fyrir að hafa fengið þann
tíma með þér. Þú náðir svo vel til
Björns Helga og varst alltaf svo
góður við hann. Við James eigum
eftir að segja honum sögur af þér og
leyfa honum að kynnast þér betur í
gegnum þær þegar hann verður
eldri.
Það er svo erfitt að sætta sig við
að þurfa að kveðja þig núna en ég
veit ég verð að vera sterk. Ekki bara
fyrir mig heldur fyrir James líka.
Þótt þú sért farinn mun minning þín
ávallt lifa og þín verður saknað. Ég
vona að þér líði betur á þeim fallega
stað sem þú ert núna á.
Guð geymi þig.
Þín,
Inga.
Nú ertu farinn frá okkur bros-
mildi frændi minn. Það var alltaf svo
gaman að hitta þig, maður komst
alltaf í gott skap því þú varst alltaf
svo brosmildur og ánægður að öllum
leið vel með þér. Enda sést það á
vinahópnum sem nú kveður þig. Ég
fékk þau forréttindi að fá leyfi eftir
að hafa suðað mikið í mömmu til að
taka rútuna frá Keflavík til Reykja-
víkur til að heimsækja þig og fá að
gista stundum, það eru tímar sem ég
mun aldrei gleyma, þú sýndir mér
um Reykjavík og við fórum um allt.
Á kvöldin fórum við svo að
hrekkja nágranna þína og í leiki með
vinum þínum. Þú þekktir bókstaf-
lega alla krakkana í nágrenninu. Þér
þótti alltaf svo vænt um mömmu
þína og það var svo frábært að sjá
Helgi Þór Másson