Morgunblaðið - 11.08.2008, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 11. ÁGÚST 2008 21
MINNINGAR
✝ Magnús Guð-mundsson fædd-
ist í Reykjavík 26.
ágúst 1949. Hann
lést á Landspít-
alanum 2. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Guð-
mundur Rafn Ein-
arsson eirsmiður, f.
21.9. 1925, d. 8.6.
1995, og Guðný Sig-
urrós Sigurðardóttir
húsmóðir, f. 24.11.
1928, d. 7.2. 2007.
Magnús var elstur
sex systkina, hin eru Svanhildur, f.
2.3. 1951, Sigurður Þór, f. 31.12.
1952, Þorvaldur, f. 8.10. 1958, Ingi-
björg, f. 13.7. 1960, og Einar Ingv-
ar, f. 22.12. 1966.
Hinn 3. febrúar 1972 giftist
Magnús Þuríði Pétursdóttur, f.
10.11. 1951. Foreldrar hennar eru
Pétur Filippusson, f. 20.11. 1926,
og Guðjóna Guðjónsdóttir, f. 25.7.
1927. Magnús og Þuríður eign-
þeirra síðustu þrjú árin var á Jörfa-
bakka 16. Magnús byrjaði ungur á
sjó, aðeins 14 ára gamall, sem
messagutti og litlu síðar sem annar
kokkur á skipum Sambandsins. Ár-
ið 1969 var Magnús kokkur á Jóni
Finnssyni en hóf nám í Hótel- og
veitingaskólanum ári síðar. Sam-
fara námi í skólanum var Magnús á
námssamningi hjá Óðali og Sælker-
anum í Reykjavík. Magnús lauk
sveinsprófi í apríl 1974 og meist-
araprófi í Stykkishólmi 1984. Á
námsárunum starfaði hann á sumr-
in sem matsveinn á skipum Eim-
skipafélags Íslands. Að námi loknu
starfaði Magnús til að byrja með
áfram á farskipum en fór fljótlega
yfir á skuttogarana, fyrst á Drang-
ey SK en í desember 1977 fór hann
til Flekkefjörd í Noregi að sækja
togarann Ásgeir RE 60. Magnús
var lengstan sinn starfsferil á sjó
en starfaði líka um árabil á hót-
elinu í Stykkishólmi og í Borg-
arnesi. Síðustu árin var Magnús
matsveinn á sanddæluskipinu
Perlu.
Magnús verður jarðsunginn frá
Laugarneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
uðust þrjú börn, þau
eru: 1) Pétur, f. 25.8.
1970. 2) Eva Björk, f.
26.11. 1978, börn
hennar eru Aron
Bjarki, f. 11.5. 2001,
og Anja Sigurrós, f.
20.10. 2007. 3) Guð-
jón, f. 15.11. 1985.
Magnús bjó fyrstu
uppvaxtarár sín í Há-
túni 9 í Reykjavík,
síðan á Hrísateig og
Skálagerði. Hann
kynntist eiginkonu
sinni Þuríði 1966 og
trúlofuðu þau sig ári síðar. Þau
bjuggu fyrst um sinn hjá foreldrum
Þuríðar á Bugðulæk. Árið 1970
fluttu þau í sína fyrsu íbúð í Gyðu-
felli 6 í Breiðholti þar sem þau
bjuggu sér fallegt heimili, sama ár
eignuðust þau sitt fyrsta barn. Þau
fluttu síðan í Hraunbæ 102h og
voru í Stykkishólmi um tveggja ára
skeið en lengst áttu þau heima í
Heiðnabergi 6 í Reykjavík. Heimili
Hann Maggi bróðir er dáinn. Hann
lést á Landspítalanum 2. ágúst eftir
harða en skamma baráttu við illvígan
sjúkdóm. Við Maggi vorum saman til
sjós í talsverðan tíma og á nokkrum
skipum en þó hvað lengst á togaran-
um Ásgeiri Re 60. Mig langar að
minnast þess tíma hér í fáum orðum.
Það var afskaplega gott að vera á
skipi með honum Magga, ekki bara
vegna þess hversu frábær kokkur
hann var heldur líka vegna þess hvað
hann var alltaf einstaklega geðgóður
og góður félagi. Ég held að flestum
sem hafa verið með Magga á sjó hafi
líkað vel við hann og beri honum vel
söguna, allir höfðu á honum matarást,
annað var ekki hægt. Þá fór hann líka
mjög vel með og nýtti allt hráefni vel
og hélt því kostnaði í lágmarki, sem er
mjög mikilvægt, sérstaklega á fiski-
skipum þar sem áhöfnin greiðir fæð-
ið.
Maggi vann um árabil á veitinga-
húsum og hótelum og átti þar vel-
gengni að fagna en sjórinn togaði allt-
af í hann og var hann því aldrei lengi í
landi. Hann var bara einfaldlega
gegnheill sjóari og líkaði það best.
Við Maggi vorum góðir vinir og átt-
um margar góðar stundir saman á sjó
sem og í landi sem ég mun geyma í
minningunni. Ég mun líka sakna sím-
talanna okkar því við töluðum oft
saman í síma og héldum góðu sam-
bandi þótt stundum væri langt á milli
okkar. Far þú í friði minn elsku bróðir
og vinur.
Elsku Þurý, Pétur, Eva og Guðjón.
Megi minningin um góðan dreng vera
ykkur sáluhjálp í ykkar miklu sorg.
Þorvaldur Guðmundsson.
Þú vilt minn faðir vera,
þú vilt mig barn þitt gera,
minn gæskuríki Guð,
að sanna sælu finni
mín sál í elsku þinni
og verði frjáls og fullkomnuð.
(Brynjólfur Jónsson)
Ég vel að sjá þig í ljósinu umvafinn
kærleika ástvina sem gengnir eru af
okkar lífsins braut kæri bróðir.
Við sem eftir sitjum og syrgjum er-
um djúpt snortin yfir þeim gífurlega
baráttuvilja, þrautseigju og dugnaði
sem þú sýndir í veikindum þínum.
Ábyrgðarkenndin, lífsviljinn og ástin
til fjölskyldunnar er trúlega yfirskrift
þeirrar baráttu.
Þín systir,
Ingibjörg.
Stóri bróðir minn Magnús lést 2.
ágúst á Landspítalanum við Hring-
braut, eftir erfið veikindi. Margar eru
góðu minningarnar frá æsku okkar í
Laugarnesinu. Við bjuggum rétt hjá
gömlu sundlaugunum og lærðum
snemma að synda, enda vorum við þar
næstum daglega. Ekki tók margar
mínútur að ganga framhjá fiskverkun
Tryggva Ófeigssonar og niður í fjöru.
Maggi stundaði þaðan veiðimennsku
og kepptist við að koma með heim í
soðið, marhnút og kola, sem mest
veiddist þar, mömmu ekki alltaf til
jafn mikillar ánægju. 1962 flutti fjöl-
skyldan í Bústaðahverfið og áttum við
þar ánægjuleg unglingsár. Í Réttó var
oft mikið fjör. Tvö skólaár eru á milli
okkar og vinahópurinn var stór á þess-
um tíma. 14 ára tilkynnti Maggi for-
eldrum sínum að hann væri búinn að
munstra sig hjá Eimskipi sem messa-
gutti, og færi eftir þrjá daga í siglingu.
Dugnaður hans kom snemma í ljós. Á
þessum tíma var ekki hægt að kaupa
allt af öllu. Hann keypti sjónvarps-
tæki, til að horfa á Keflavíkursjón-
varpið frá Vellinum. Yngri systkinin
fengu eitthvað í hverri ferð hans frá
útlöndum. Þegar hann hafði aldur til
keypti hann sér Honda, létthjól sem
var nú eitthvað annað en þessar venju-
legu skellinöðrur sem brunuðu um
bæinn. Eftir siglingar í nokkur ár kom
hann í land og lærði matreiðslu hjá
Sælkeranum, í Hafnarstrætinu. Mat-
reiðslumeistari varð hann nokkrum
árum síðar. Mestan hluta eftir það
vann hann hjá Eimskipi, Samskipum,
Ísbirninum o.fl. útgerðarfélögum. Síð-
ustu árinn var hann matsveinn á skip-
um Björgunar í Reykjavík. Dugnaður
Magga og snyrtimennska var öllum
sem honum kynntust augljós. Hann
var einstakt ljúfmenni og vildi öllum
vel. Hans er nú sárt saknað.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ókunnur.)
Þin systir,
Svanhildur.
Góður vinur minn Magnús Guð-
mundsson er fallinn frá. Það er erfitt
að þurfa að kveðja vin sinn svona
snemma. Maggi eins og hann var kall-
aður barðist eins og hetja, hann ætlaði
að sigra sjúkdóminn en því miður fór
það á annan veg. Magga kynntist ég í
gegnum æskuvinkonu mína Þuríði
Pétursdóttur sem tók mér svo vel þeg-
ar ég flutti ný í Laugarneshverfið og
þekkti engan. Þá kynnti hún mig fyrir
vinum sínum og þar á meðal Magga
sem varð svo eiginmaður hennar.
Við Maggi unnum lengi saman bæði
á Sælkeranum og Halta hananum, það
var gott að vinna með Magga. Hann
var ljúfur og glaður og hafði góðan
húmor. Maggi var matreiðslumaður
að mennt og galdraði fram glæsilega
rétti. Oft hringdi ég í hann og fékk
leiðsögn og uppskriftir hjá honum, það
var sko ekkert mál. Elsku Maggi, takk
fyrir öll árin með þér og fjöldskyldu
þinni. Guð veri með þér.
Elsku Þyrí, Pétur, Eva, Guðjón og
barnabörn, innilegar samúðarkveðjur.
Margrét Davíðsdóttir
og fjölskylda.
Magnús Guðmundsson
✝ Ásgerður Júl-íusdóttir fæddist í
Skógargerði við
Húsavík 20. júlí 1926.
Hún lést á sjúkrahús-
inu á Húsavík aðfara-
nótt föstudagsins 1.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Andrés Júlíus
Sigfússon, bátasmiður
á Húsavík, f. 24.5.
1875, d. 6.2. 1941, og
kona hans Helga Egg-
ertsdóttir, f. 18. sept-
ember 1883, d. 30.8.
1941. Ásgerður bjó í Skógargerði
til 5 ára aldurs en þá fluttist hún
ásamt foreldrum sínum og systk-
inum að Brún á Húsavík og bjó þar
stærstan hluta ævi sinnar. Ásgerð-
ur var yngst 6 systkina. Hin voru:
Katrín, húsfreyja á Húsavík, f.
29.1. 1905, d. 19.5. 1997, gift Stef-
áni Péturssyni sem er látinn; Krist-
ján, trésmiður og verkamaður, f.
25.12. 1905, d. 25.8. 1988, sambýlis-
kona hans Bjarnfríður Pálsdóttir
sem er látin; Guðrún húsfreyja á
Húsavík, f. 6.5. 1913, d. 21.4. 1988,
gift Jóhannesi Helgasyni sem er
látinn; Sveinn, hafnarverkstjóri á
Húsavík, f. 20.2. 1916, d. 28.4. 1969,
kvæntur Magneu Ingigerði Guð-
Húsavík, kvæntur Huldu Sigríði
Ingadóttur. Börn: a) Ólafur Jón, b)
Guðrún Björg, c) Ingunn Ólína og
d) Ásgerður Heba, 4) Andrés Júl-
íus, háskólanemi, búsettur á Bif-
röst, f. 13.9. 1960, kvæntur Guð-
rúnu Helgu Sigurðardóttur
lyfjatækni. Börn: a) Sigurður
Brynjar, b) Ríkey og c) Ásgeir Jarl,
5) Rannveig húsfreyja og klæð-
skeri í Hvammi í Þistilfirði, f. 9.3.
1962, gift Sigurði Jens Sverrissyni
bónda. Börn: a) Margrét Jensína, b)
Halldóra Sif, c) Ólafur Aðalsteinn
og d) Ásgerður. Afkomendur Ás-
gerðar eru nú 46 talsins: 5 börn, 17
barnabörn og 24 barnabarnabörn.
Ásgerður naut hefðbundinnar
skólagöngu þess tíma en auk þess
lærði hún fatasaum á 16. árinu og
saumaði síðar allan fatnað á sín
börn. Á unglingsárunum vann Ás-
gerður í síld og fór eina vertíð í
Flatey á Skjálfanda. Ásgerður og
Ólafur Jón hófu búskap á æsku-
heimili hennar að Brún á Húsavík.
Árið 1974 fluttu Ásgerður og Ólaf-
ur á Baughól 14 á Húsavík. Árið
1981 missti Ásgerður eiginmann
sinn en bjó áfram á Baughólnum
nokkur ár, flutti síðan í blokk á
Garðarsbraut. Þaðan flutti hún í
Miðhvamm, Vallholtsvegi 17 á
Húsavík, þar sem hún bjó til síðasta
dags.
Útför Ásgerðar fer fram frá
Húsavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
laugsdóttur sem er
látin; Rannveig,
húsfreyja á Húsa-
vík, f. 30.4. 1923, d.
15.12. 1955, gift
Jónasi Sigurjóns-
syni sem er látinn;
einnig tvö til við-
bótar sem dóu í
æsku, Rannveig
(eldri), f. 31.8. 1913,
d. 22.10. 1914 og
Eggert, f. 17.8.
1917, d. 12.5. 1922.
Hinn 29.12. 1946
giftist Ásgerður
Ólafi Jóni Aðalsteinssyni sjómanni
og hafnarverði á Húsavík, f. 17.6.
1919, d. 18.12. 1981, syni hjónanna
Aðalsteins Halldórssonar og Ólínu
Guðrúnar Ólafsdóttur frá Sól-
heimum á Svalbarðsströnd. Börn:
1) Helga Kristjana, húsfreyja í
Krossdal í Kelduhverfi, f. 9.12.
1944, gift Sveini Þórarinssyni land-
græðsluverði. Börn þeirra eru a)
Ólöf, b) Ingveldur Guðný og c) Þór-
arinn. 2) Ólína Eygló, f. 4.5. 1946,
búsett á Egilsstöðum, gift Erni Jó-
hannssyni (skilin), sambýlismaður
Indriði Júlíus Geirsson múrari.
Börn: a) Ingólfur Hákon, b) Ás-
gerður og c) Esther Guðný, 3) Að-
alsteinn, f. 31.3. 1953, sjómaður á
Fjölskyldan var helsta áhugamál
ömmu Gerðu og fylgdist hún alla tíð
vel með afkomendum sínum, hvað
þeir voru að sýsla og hvar þeir voru
staddir. Hún var mikil hannyrða- og
saumakona og útbjó flestar afmælis-
og jólagjafir sjálf allt til dauðadags.
Hún hélt vel utan um afmælisdaga
og sendi börnum og barnabörnum
gjarnan glaðning við það tækifæri.
Hún var stolt af fólkinu sínu og
minnist ég þess hve gaman var að
koma til hennar á Hvamm og „lesa“
hillurnar með myndunum og hún
sagði frá, alltaf voru nýjar og nýjar
myndir og skemmtilegar sögur sem
þeim fylgdu. Ég minnist þess einnig
þegar ég var sjálf á unglingsárum
og fékk að gista hjá afa og ömmu og
seinna ömmu, hve þau snerust í
kringum mig, afi fór með okkur
krakkana í bíltúr niður að höfn, sem
var hans líf og yndi, eða út á Bakka
og við gengum saman. Þegar til
baka var komið beið amma með
kræsingar og spilastokkinn gjarnan
tilbúinn enda var mjög gaman að
spila við hana rommý nú eða vist ef
fleiri voru. Ég man ekki eftir mörg-
um heimsóknum ömmu Gerðu til
mín í Fljótshlíðina öðruvísi en gripið
væri í spil og þá jafnvel hringt á
næstu bæi eftir fjórða manni ef með
þurfti.
Eftir að amma komst á efri ár var
hún dugleg að taka þátt í félagslífi
aldraðra á Húsavík, var virkur vist-
spilari og keppti í bocchia eins og
herforingi. Í bocchia hampaði hún
mörgum bikurum, þar á meðal Ís-
landsmeistaratitlinum, og man ég að
synir mínir horfðu með lotningu á
hilluna með öllum bikurunum.
Amma Gerða var ákveðin og þraut-
seig kona. Til merkis um það má
nefna að þegar afi dó fór hún sjálf
að keyra bíl en hafði ekki gert það
áður. Henni fannst nauðsynlegt að
geta farið um og heimsótt afkom-
endurna, það þótti merkilegt í
Fljótshlíðinni þegar hún kom ein
keyrandi frá Húsavík rúmlega sjö-
tug.
Við viljum kveðja ömmu Gerðu
með þessum spakmælum eftir Paul
C. Brownlow:
Engan muntu finna blíðari
eða betri en móðurina smávöxnu,
fíngerðu og þolinmóðu;
hvergi hér á jörðu er kærleikur
meiri en hennar.
Við sendum öllum aðstandendum
koss og knús og kveðjur í minning-
unni um ömmu.
Ingveldur og fjölskylda.
Elsku besta amma Gerða, nú hef-
ur þú kvatt þennan heim og ert far-
in á vit nýrra ævintýra. Ég minnist
þess þegar ég var lítil, svona fjög-
urra til fimm ára eða svo, þá fórum
við Óli bróðir alltaf í pössun til afa
og ömmu á hólnum. Það var alltaf
gaman og við höfðum ávallt eitthvað
fyrir stafni. Mér skilst þó að það
hafi ekki alltaf þurft mikið, stundum
hafi verið nóg fyrir þig að rétta mér
einn gúmmíhanska og þá gat ég set-
ið og leikið mér við að snúa honum
við aftur og aftur. En skemmtileg-
ast var þó að fá lánaða rauðu peys-
una þína, silfurskóna, leðurhanska
og handtösku. Ég klæddi mig marg-
sinnis í þetta og fannst ég vera al-
veg svakaleg pæja og alltaf tókuð
þið þátt í leiknum með mér, dáðust
að dömunni og ég fékk að vera
stjarna um stund.
Þegar ég fullorðnaðist héldum við
áfram að eiga góðar stundir saman
og mér fannst alltaf gott að koma í
heimsókn til þín amma mín, drekka
með þér kaffi, spila og spjalla um
daginn og veginn. Ég hef oft hlegið
að því að þú bauðst mér kaffi í hvert
skipti sem ég kom í heimsókn þótt
þú vissir vel að ég drykki það ekki,
ég held að þér hafi bara fundist að
allt fullorðið fólk ætti að drekka
kaffi. Eitt sinn tók ég viðtal við þig
og skrifaði heila ritgerð um barn-
æsku þína og uppvaxtarár og naut
þar með þeirra forréttinda að fá að
fræðast um það hvað þú þurftir að
leggja á þig, varst til að mynda farin
að vinna fullorðinna manna vinnu
strax níu ára gömul og misstir for-
eldra þína bara 15 ára. Ég verð að
viðurkenna að mér er þetta viðtal og
þessi ritgerðarsmíð einnig minnis-
stæð fyrir þær sakir að þegar ég
hafði lokið við að skrifa ritgerðina
þá týndi ég henni úr tölvunni, ohh,
þessi nútímatækni, ég mátti skrifa
ritgerðina alla uppá nýtt eftir minni.
Í mínum huga elsku amma varstu
þessi litla, sæta kona, með falleg-
asta gráa hárið í heiminum, alltaf
svo vel til höfð og með allt þitt á
hreinu. Ég held að við höfum verið
um margt líkar og ég á eftir að
sakna þess mikið að geta ekki
hringt í hana ömmu mína og heyra
þessa einföldu setningu: „Nei ert
þetta þú Gudda mín.“ Mér þykir
innilega vænt um þá stund sem við
áttum saman á Mærudögum heima
á Húsavík, bara örfáum dögum áður
en ég fékk þær fréttir að þú hefðir
lagt í þína hinstu ferð. Ég mun
ávallt verða þakklát fyrir að hafa
fengið að taka utan um þig og leyfa
þér að vita hversu vænt mér þótti
um þig.
Elsku amma, ég sakna þín sárt en
minnist þín með gleði í hjarta, að ei-
lífu.
Þín,
Guðrún Björg.
Ásgerður Júlíusdóttir
✝
Elskulegur faðir okkar og bróðir,
PÁLL JÓHANN EINARSSON,
flugmaður,
andaðist aðfaranótt laugardagsins 2. ágúst á
líknardeild Landakots.
Útför hans verður gerð frá Fríkirkjunni í Reykjavík,
þriðjudaginn 12. ágúst kl. 15.00.
Carolin Einarsson Pálsdóttir, Kristín Einarsson Pálsdóttir,
Birgir Davidsen Pálsson,
Páll Ástþór Jónsson Pálsson,
Stefán (Norman) Mink Pálsson,
systkini og afkomendur.