Morgunblaðið - 19.08.2008, Side 16

Eftir Bergþóru Njálu Guðmundsdóttur
ben@mbl.is
Svitastorknar runnu þær í mark reið-hjólakempurnar á Íslandsmótinu íhjólreiðum sem fram fór á dögunum. Íkvennaflokki sigraði Karen Axels-
dóttir með yfirburðum en sennilega vita ekki
allir að sú sama hampaði í fyrra brons-
verðlaunapeningi á heimsmeistaramótinu í þrí-
þraut. Og þó eru ekki nema tvö ár frá því hún
fékk fyrst pata af greininni, þá 31 árs að aldri.
„Ég var stödd í boði í maí 2006 þar sem vinur
minn sagði mér frá því að hann væri búinn að
skrá sig í keppni í þríþraut í Jersey fimm mán-
uðum síðar,“ segir Karen þegar hún er spurð
hvað leiddi hana út í þríþrautina. „Ég var eins
og aðrir að leita að einhverri tilbreytingu frá
ræktinni svo ég ákvað að slá til. Til að hætta
ekki við daginn eftir fór ég strax út í búð og
keypti mér byrjendapakka sem kostaði um 140
þúsund íslenskar krónur og þá varð ekki aftur
snúið!“
Keppti fyrir Bretland
Karen er búsett í London en hún er við-
skiptafræðingur að mennt og lauk síðastliðinn
vetur meistaragráðu í mannauðsstjórnun. „Ég
æfði frjálsar íþróttir alltaf af og til þar til ég
varð 16 ára en stundaði íþróttina fremur illa
þótt mér tækist oftast að troða mér á verðlauna-
palla. Svo gerði ég ekkert í meira en tíu ár og
eignaðist tvö börn en ákvað þá að koma mér aft-
ur í form. Það endaði með því að ég tók einka-
þjálfarapróf meðan ég var í fæðingarorlofi. Áð-
ur en ég byrjaði í þríþrautinni var ég því í góðu
líkamsræktarformi en engu hlaupaformi.“
Viðbrigðin voru því töluverð því þríþrautin er
sett saman úr sundi, hjólreiðum og hlaupum –
greinum sem allar krefjast töluverðs úthalds.
Sjö vikum eftir að Karen keypti búnaðinn
keppti hún engu að síður á sínu fyrsta þríþraut-
armóti í styttri þraut (400 m sund, 10 km hjól og
5 km hlaup) og varð efst af 202 keppendum. Það
varð til þess að hún ákvað að stefna á gott sæti í
Jersey þar sem hún keppti í ólympískri þríþraut
og sigraði. Þá varð ekki aftur snúið. „Breska
þríþrautarsambandið hafði þá samband við mig
svo þetta vatt upp á sig og ég fór að berjast um
sæti í breska liðinu fyrir heimsmeistaramótið í
Hamborg.“
Karen hafði reyndar hug á að keppa þar fyrir
Íslands hönd en þar sem íslensk þríþrautarfélög
eru ekki skráð hjá alþjóðaþríþrautarsamband-
inu gekk það ekki eftir. Það var þó meira en að
segja það að komast í breska liðið. „Í raun kom-
ast bara fjórir efstu af um 1.100 keppendum á
fjórum úrtökumótum í liðið en þetta hafðist á
endanum hjá mér.“
Brjálæðislega gott form
Í Hamborg keppti Karen í sprint-flokki, þ.e.
hálfri ólympískri vegalengd, og vann sem fyrr
segir brons í sínum aldursflokki. „Við það fór að
rigna yfir mig tilboðum, m.a. frá þjálfurum sem
vildu taka mig að sér svo í rauninni lá beinast
við að ég færi í atvinnumennsku. Ég er hins
vegar með tvö börn og fjölskyldu og var því ekki
til í að taka næsta skref enda krefst atvinnu-
mennskan mikilla ferðalaga og jafnvel búsetu
þar sem veðurfar er hentugra fyrir æfingar.“
Í staðinn hefur Karen ákveðið að leggja
bankastarfið sem hún sinnti áður á hilluna og
snúa sér alfarið að því að þjálfa aðra samhliða
eigin þjálfun en hún stefnir á að ná góðum ár-
angri fyrir heimsmeistaramótið í Ástralíu á
næsta ári. Púslið með fjölskyldu og starf er ærið
því Karen æfir sjálf tvisvar á dag, sex daga vik-
unnar og þarf þrisvar í viku að vakna klukkan
hálfsex til að mæta á sundæfingar. Það þarf ansi
mikinn vilja í slíkt svo það liggur beinast við að
„Þoli ekki að tapa“
Þegar Íslandsmeistarinn í hjólreiðum, Karen Axelsdóttir, ákvað að byrja
að stunda þríþraut fyrir rúmum tveimur árum hafði hún lítinn grun um
að hún ætti eftir að standa á verðlaunapalli á heimsmeistaramóti áhuga-
manna sem bronshafi í greininni rúmu ári síðar.
|þriðjudagur|19. 8. 2008| mbl.is
daglegtlíf
Morgunblaðið/G.Rúnar
Keppnismanneskja Karen Axelsdóttir fór
ekki að æfa þríþrautina fyrr en eftir þrítugt.
úr bæjarlífinu
Á morgun þurfa gæsir landsins að
fara að vara sig því þá hefst gæsa-
veiðitímabilið. Gæsirnar á Blönduósi
vekja alltaf töluverða athygli þegar
þær birtast á grónum svæðum bæj-
arins með unga sína. Sumir hafa
horn í síðu þeirra því þær gera ekki
alltaf stykki sín á þeim stöðum sem
henta þykir. Ekki er einungis af
þessu óþrifnaður heldur tala sumir
um að þegar verst lætur myndist af
þessum sökum hálkublettir á götum
og gangstéttum. Hvað sem því líður
þá eru gæsirnar skemmtilega hort-
ugar og fara líkt og kötturinn sínar
eigin leiðir. Verða menn stundum að
stöðva bifreiðar sínar þegar gæs-
unum sýnist hentugt að fara yfir veg
í leit að betri bithaga.
  
Miklar framkvæmdir hafa verið í
bænum í sumar og er vert að geta
þess að hafin er bygging nýrrar
sundlaugar sem er eitt stærsta verk-
efni sem sveitarfélagið hefur ráðist í
hin síðari ár. Það var vel við hæfi að
þeir Jón Ísberg, fyrrverandi sýslu-
maður, oddviti og heiðursborgari, og
Einar Þorláksson, fyrrum sveit-
arstjóri, tækju fyrstu skóflustung-
una að þessari framkvæmd því þeir
voru í fylkingarbrjósti ásamt öðrum
á mestu uppgangstímum Blönduóss,
m.a. þegar hitaveitu var komið á
laggirnar. Það er í raun erfitt að
koma auga á að þjóðin sé í efnahags-
legri lægð þegar horft er til umsvifa
í bænum. Engu er líkara en kreppan
hafi farið fram hjá Blönduósi eða í
versta falli tafist á leið sinni.
  
Tjaldsvæðið hefur verið vel nýtt í
sumar og oft er nánast hver blettur
setinn. Bæði er öll aðstaða fyrir
ferðamenn góð og umhverfið aðlað-
andi. Það hefur lengi loðað við í um-
ræðunni að Blönduós sé bær þar
sem lítið er að sjá og einungis til
þess fallinn að aka í gegnum á leið
sinni um landið. Á þessu er að verða
töluverð breyting sem skýrist meðal
annars af framanrituðu. Ekki
skemmir að gera sér ferð út í Hrút-
ey og sjá jökulána Blöndu byltast
lokaáfangann til sjávar eða rölta nið-
ur að sjó og virða fyrir sér fjölbreytt
dýralífið þar. Er nánast hægt að
ganga að því vísu að rekast þar á sel
og oft má sjá hvali af ýmsum teg-
undum bregða fyrir.
Bærinn hefur verið óvenju vel hirtur
í sumar. Víst er að hin árlega bæj-
arhátíð sem hefur verið í nokkur ár
hefur aukið með íbúunum samstöðu
og keppa bæði einstaklingar og
sveitarfélagið að því að fegra sitt
umhverfi. Þegar bæjarhátíð er hald-
in sameinast íbúar í hverri götu um
skreytingar og hefur þetta meira að
segja orðið til þess að fólk sem að-
eins hefur kinkað kolli í kurteis-
isskyni í kaupfélaginu hvað til ann-
ars hefur tekið upp létt hjal.
BLÖNDUÓS
Jón Sigurðsson fréttaritari
Eftir Hjálmar Stefán Brynjólfsson
hsb@mbl.is
Hjalteyri | Kaffi Lísa heitir lítið, smekklegt og skemmti-
legt kaffihús á Hjalteyri í um 20 mínútna fjarlægð frá
Akureyri. Kaffihúsið á sér orðið dygga aðdáendur.
Kaffi Lísa er rekið af hjónunum Önnu Lísu Kristjáns-
dóttur og Gunnbirni Axelssyni: „Maðurinn minn er
fæddur og alinn upp á Hjalteyri,“ segir Anna Lísa. „Við
byggðum húsið árið 2001 og síðan höfum við rekið kaffi-
húsið frá 2002. Þetta er semsagt sjötta sumarið okkar.“
Á Hjalteyri eru fjölmörg gömul hús sem eingöngu eru
notuð sem sumarhús. Það sama gildir um Kaffi Lísu, en
það er opið yfir sumartímann, eða frá því í maí og fram í
september á hverju ári. „Í fyrra var opið fram í sept-
ember. Þá var ég reyndar líka að halda námskeið í græn-
lenskum perlusaumi, segir Anna Lísa. Það höfðu komið
til mín konur og séð handverk sem ég er með í kaffihús-
inu og vildu læra það, svo ég hélt námskeið.“
Kvenfélög og mótorhjólamenn venja
komur sínar á Kaffi Lísu
Anna Lísa lærði perlusauminn í Danmörku þar sem
hún fæddist. Þar kynntust þau Gunnbjörn fyrir um 50
árum og fluttust svo saman til Íslands árið 1955. Anna
Lísa hefur meira að segja skreytt heilan brúðarkjól með
perlusaumi, auk þess sem vöndurinn og brúðguminn
voru líka skreytt perlunum.
Fastagestir á Kaffi Lísu eru ekki bara kvenfélög og
saumaklúbbar sem fýsir að læra perlusaum. Farþegar á
bátnum Húna II líta gjarnan við á kaffihúsinu á siglingu
um Eyjafjörðinn. Og á kvöldin hefur hópur mótorhjóla-
manna vanið komur sínar á kaffihúsið. „Um 17-18
manns,“ segir Anna Lísa. „Þetta er yndislegur hópur.
Kurteis og allt gott um þá að segja. Ég hreinlega sakna
þeirra, ef þeir koma ekki.“
Anna Lísa segir það kannski vera opnunartímann sem
dragi fólk að, en hann nær alveg til kl. 22 á kvöldin.
Fastagestirnir leita hins vegar flestir í að koma fyrr,
þegar boðið er upp á heimalagaða súpu: „Ég baka allt á
staðnum sjálf og bý líka til súpuna. Ég er bæði með kjöt-
súpu og sjávarréttarsúpu. Ég hef fengið smá hól fyrir
þær og þá reyni ég líka að vanda mig við þær. Svo eru
margir ánægðir með heimabakaða skyrbrauðið og rúg-
brauðið. Einn var meira að segja svo ánægður að hann
vildi koma bara til að kaupa skyrbrauð. Ég seldi honum
það, en gaf honum samt ekki uppskriftina, þótt hann
vildi,“ segir Anna Lísa og brosir.
Skyrbrauð
og kjötsúpa
trekkja að
Morgunblaðið/Hjálmar S. Brynjólfsson
Kaffi Lísa „Við byggðum húsið árið 2001 og höfum rek-
ið kaffihúsið frá 2002,“ segir veitingakonan Anna Lísa.