Morgunblaðið - 04.11.2008, Blaðsíða 22

Sigling með stærsta skemmtiferðaskipi heims fyrir tvo í
Karíbahafinu. Skipið er hið fljótandi 5 stjörnu lúxushótel,
„Freedom of the Seas“. Fararstjóri verður Lilja Jónsdóttir.
Frá 24. apríl – 6. maí 2009
Moggaklúbburinn er nýjung fyrir áskrifendur Morgunblaðs-
ins. Félagar í Moggaklúbbnum njóta margskonar fríðinda
og ávinnings. Í hverjum mánuði fá áskrifendur frábær til-
boð um margskonar vörur, þjónustu og afþreyingu á mjög
hagkvæmum kjörum auk
þess sem dreginn er út
glæsilegur ferðavinningur.
Með Moggaklúbbnum
í Karíbahafið
– meira fyrir áskrifendur
Nóvembervinningur:
Skemmtisigling í Karíbahafinu fyrir tvo að verðmæti 699.768 kr.
Innifalið í verði ferðar:
• Flug til og frá Orlando
• Gisting á hótel Florida Mall í 2 nætur
• Gisting á hótel Embassy Suites í 3 nætur
• Skemmtisigling í 7 nætur með fullu fæði og afþreyingu
• Þjórfé um borð í skipinu
• Allar ferðir milli flugvalla, hótela og skips
Ekki innifalið:
• Skoðunarferðir á áfangastöðum skipsins
Moggaklúbburinn
Allir skráðir áskrifendur eru
félagar í Moggaklúbbnum og
njóta þar með tilboða um góð
kjör á ýmiss konar afþreyingu;
bíómiðum, listviðburðum,
bókum og hljómdiskum,
auk þess sem dreginn er út
glæsilegur ferðavinningur
mánaðarlega.Fáðu þér áskrift ámbl.is/askrift
eða í síma 569 1122
F
í
t
o
n
/
S
Í
A
F
I
0
2
7
3
3
6
mbl.is/moggaklubburinn
Umræðan
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. NÓVEMBER 2008
EFNAHAGS-
VANDINN er gíf-
urlegur og vindur
hratt upp á sig. Ástæð-
ur vandans eru marg-
ar og verður að rann-
saka strax af þar til
bærum fagaðilum.
Hins vegar þarf nú að
grípa til allra tiltækra ráða til að
hjól atvinnulífsins snúist og koma í
veg fyrir gríðarlegt atvinnuleysi.
Ríkið verður að gefa skýr og af-
dráttarlaus svör til fyrirtækja um að
þau njóti á þessum erfiðleikatímum
rýmri lána – og greiðslukjara en áð-
ur. Jafnframt verður að veita ein-
staklingum og fjölskyldum í landinu
rýmri greiðslukjör en áður og skoða
þá bæði verðtryggð lán og geng-
istryggð. Við höfum sem þjóð ekki
efni á öðru, hvorki siðferðislega né
efnahagslega.
Samhliða verðum við ræða hvern-
ig við komumst hjá slíkum koll-
steypum í framtíðinni. Krónan og
peningamálastefnan hafa beðið
hnekki, eru rúnar trausti innanlands
sem utan. Því þarf að endurskoða og
gera úttekt á peningamálastefnunni
og taka næstu skref. En hvert liggja
þau? Við eigum tvo kosti, annars
vegar að byggja krónuna upp á nýtt
eða taka upp evru. Í dag er æði
langsótt að ætla að byggja upp
traust á krónunni til framtíðar litið.
Alþjóðatengslum þarf að ná á ný og
alþjóðleg viðskipti verða stunduð í
framtíðinni og ég hygg að fáir hafi
trú á krónunni sem framtíðargjald-
miðli í slíkum viðskiptum. Allar aðr-
ar greinar í íslensku
atvinnulífi verða einnig
að geta vaxið og dafnað
í umhverfi sem byggist
á stöðugleika og hann
er vart að finna í nú-
verandi umhverfi. Við
þurfum hreinskiptna
umræðu um gjaldmið-
ilinn, nýjan gjaldmiðil
og stöðu Íslands í sam-
félagi þjóða.
Traust og trúnaður
ríkir ekki milli þings og
þjóðar það er krist-
altært. En þingmenn
og sveitarstjórnarmenn sitja eða
víkja, meirihluti hverfur og nýr er
myndaður, þannig virkar lýðræðið
og er það vel. Hins vegar verðum
við þingmenn að endurskoða störf
okkar og í ljósi atburða síðustu
vikna vakna ýmsar spurningar.
Hefði þurft að fara betur í gegnum
áhrif tilskipana EES-samningsins á
íslenskt samfélag? Uppfylltu frum-
vörp eingöngu lágmarkskröfur eða
var gengið lengra en skuldbindingar
samkvæmt EES-samningnum gáfu
tilefni til? Hefðu lög um eignarhald
á fjölmiðlum og um eignarhald á
bönkum getað breytt einhverju?
Átti að breyta lögum um Seðla-
banka Íslands? Ég er ekki í vafa um
að klárlega hefði verið hægt að gera
betur, öllu eftirliti, jafnt þinglegu
sem öðru, var ábótavant.
Ég hef ætíð haft þá skoðun að
fyrrverandi stjórnmálamenn ætti
ekki að skipa í stjórnir ríkisfyr-
irtækja. Nú ríkir hvorki traust né
trúnaður gagnvart seðlabankastjór-
um né bankaráði Seðlabankans og
þess vegna ættu allir er þar sitja að
víkja svo hægt verði að byggja upp
traust og trúnað á ný og samhliða á
að breyta lögum um Seðlabanka Ís-
lands, stjórnskipulag bankans, stöðu
og markmið.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur á síð-
ustu 17 árum verið í ríkisstjórn og
staðið með öðrum að mörgum fram-
farabreytingum. Íslenskt efnahags-
líf hefur tekið stakkaskiptum, fyr-
irtæki verið stofnuð innanlands sem
utan, bankageirinn blómstraði og
við landsmenn tókum þátt í góð-
ærinu. En annar veruleiki blasir við
og nú ríkir reiði í garð Sjálfstæð-
isflokksins og forystumönnum hans
er kennt um ófarir sem þjóðin hefur
ratað í. Það er eðlilegt og við sjálf-
stæðismenn verðum að líta okkur
nær, skoða frelsið og breytingaferli
því tengt og sérlega eftirlitið sem
brást. Enginn á að skorast undan
því að endurmeta, læra af mistökum
og gera betur. En grunngildi Sjálf-
stæðisflokksins eru nú sem fyrr
gulls ígildi og um þau þarf að standa
vörð.
Það er hins vegar afar sér-
kennilegt að svo virðist sem gömlu
kommarnir hlakki yfir ástandinu og
hrópi víða að nú sé kapítalisminn
dauður og það sé vel. Þeirra skoð-
anir eru hættulegri efnahagskerfinu
en kollsteypur. Ég vitna í orð dr.
Jóns Daníelssonar er hann segir:
„Stóra hættan er aftur á móti sú, að
þeir sem eru á móti frjálsum mark-
aði sem skipan efnahagsmála, muni
notfæra sér tækifærið til þess að
koma á þungbæru regluverki, sem
mun takmarka eða valda lang-
tímatjóni á efnahagsbata. Eina leið-
in til þess að hafa sæmilega sterkt
hagkerfi er að vera með sterkt og
virkt markaðskerfi. Eina leiðin til
þess að koma í veg fyrir bólur og
hrun er að búa í Norður-Kóreu eða
Kúbu.“ Það er ískyggilegt að slíkar
hugmyndir og skoðanir skuli fá
brautargengi í núverandi efnahags-
róti og þótt ég finni og skilji reiði
fólks og sé sjálf öskureið vegna
ákvarðana og ástandsins, trúi ég því
ekki að íslensk þjóð vilji kalla yfir
sig slík höft, boð og bönn alræðis
forsjárhyggjunnar.
Við stöndum á alvarlegum tíma-
mótum og þurfum að vinna okkur út
úr þeim kollsteypum sem við og aðr-
ar þjóðir tökum nú og ákveða hvaða
skref verða stigin á næstu mánuðum
og árum. Hvar viljum við vera í
samfélagi þjóða og hvernig ætlum
við að byggja upp traust og trúnað,
annars vegar á milli þjóðarinnar
innbyrðis og hins vegar á al-
þjóðavettvangi? Þessum spurn-
ingum verða allir að svara, ekki í
ótta, kvíða og reiði heldur af yf-
irvegun.
Hingað og ekki lengra
Ragnheiður Rík-
harðsdóttir segir að
það ríki ekki traust
milli þjóðar, þings
og Seðlabanka. Því
verði að breyta
Ragnheiður
Ríkharðsdóttir
»Nú ríkir hvorki
traust né trúnaður
gagnvart seðlabanka-
stjórum né bankaráði
Seðlabankans og þess
vegna ættu allir er þar
sitja að víkja.
Höfundur er þingmaður.
Frá Þóri S. Guðbergssyni
EF ÞÖRF er á góðvild almennt í samfélaginu, er aldrei
meiri þörf en einmitt á álags- og krepputímum.
Hafi mannskeppnan þörf á góðvild, skilningi og per-
sónulegri nánd í venjulegu árferði í dagsins ys og erli
er aldrei meiri þörf á henni en nú þegar margir eru
sárir, vonsviknir, daprir, reiðir, jafnvel ævareiðir og í
árásarhug.
Aldrei er meiri þörf á hlýju og samstöðu en einmitt
nú. Ártíðin er erfið og minnir á dauðapestir, óáran og
hamfarir fyrri alda. En eins og bent hefur verið á um
árþúsundir er maður manns gaman.
Meistarinn frá Nasaret, meðal margra annarra,
hvatti okkur til að elska guð og náungann eins og okk-
ur sjálf. Þegar óvænt holskefla félagslegrar, sálrænnar
og fjárhagslegrar kreppu eins og nú skellur yfir ís-
lenskt samfélag er meiri þörf en nokkurn tímann fyrr á
algjörri endurskoðun nýrra samfélagslegra gilda.
Ný sýn á örlagatímum er nauðsynleg. Ef mikil orka
fer í að finna sökudólga þá spillum við mikilvægum
tíma. „Allt er í heiminum hverfult“, við þurfum ávallt
að læra af mistökum margra og aldrei er brýnni þörf á
mótun heildarsýnar en nú, er við stöndum á brún nýrr-
ar veraldar.
Listamenn, vísindamenn, hugsuðir, hugmyndasmiðir,
atorkumenn, fólk með nýjar sýnir á öllum sviðum
mannlegs samfélags vilja leggja sitt af mörkum. Við
þurfum öll að vinna saman og fjárfesta í nýrri framtíð
sem við getum með stolti afhent börnum okkar þegar
þar að kemur.
Björk Guðmundsdóttir er eins og opinber sendiherra
þeirra hópa sem vilja með jákvæðri en þungri gagnrýni
blása til atlögu við nýja, góða tíma og gildismats. Sam-
einuð sköpum við nýjan lífsgrundvöll. Með þeim bar-
áttuanda munum við koma á þeim breytingum sem
þarf.
Þess óskar undiritaður eftir að hafa heyrt túlkun
Bjarkar á vinnu hópanna um nýtt Ísland.
ÞÓRIR S. GUÐBERGSSON,
ellilífeyrisþegi með nýja sýn.
Góðvild og góðir tímar
BRÉF TIL BLAÐSINS
INTRUM á Íslandi vill koma á
framfæri athugasemdum við
fréttaflutning fréttastofu RÚV af
hertum innheimtuaðgerðum hjá
Intrum og greinarskrif Álfheiðar
Ingadóttur í Morgunblaðið sl.
laugardag í framhaldi af því.
Hvorki fréttastofa RÚV né Álf-
heiður höfðu fyrir því að ræða við
forsvarsmenn Intrum um málið.
Frá stofnun, árið 1995, hefur
Intrum unnið markvisst að því að
bæta fjárstreymi fyrirtækja og
stofnana. Intrum hefur líka frá
upphafi lagt á það áherslu að áður
en krafa er send til innheimtu sé
greiðanda send ítrekun þar sem
varað er við yfirvofandi inn-
heimtuaðgerðum. Við stofnun
Intrum varð bylting í inn-
heimtuþóknunum sem lagðar eru
á greiðendur, til lækkunar.
Intrum hefur frá upphafi ráð-
lagt fyrirtækjum og stofnunum að
hafa skilvirka ferla í innheimtu-
málum sínum og senda kröfur til
innheimtu 3 til 5 vikum eftir ein-
daga. Í þessu hefur ekkert breyst.
Það er áríðandi að hér er um ráð-
gjöf að ræða. Ákvarðanir um inn-
heimtuferla eru alltaf kröfuhafans.
Allar vangaveltur um að Intr-
um eða eigendur Intrum geti tek-
ið ákvarðanir um hertar inn-
heimtur eru úr lausu lofti gripnar
og fyrir þeim er enginn fótur. Það
er hins vegar rétt að við þær að-
stæður sem nú ríkja eru dæmi um
að kröfuhafar stytti ferla, enda
aðgengi að lausafé takmarkað og
kröfuhöfum því enn mikilvægara
en áður að fá kröfur greiddar til
að geta staðið við sínar skuldbind-
ingar, hvort sem það eru reikn-
ingar, laun, skattar eða aðrar
skuldbindingar.
Sigurður Arnar Jónsson
Athugasemd frá Intrum
Höfundur er forstjóri Intrum.