Skinfaxi - 01.10.1927, Síða 11

SKINFAXI
107
manna og Islandsvina hingað til lands fjölgar með ári
hverju, enda sæmd mikil og góðra gjalda vert þegar
svo alúðlega og rausnarlega er tekið á móti þeim sem
raun varð á að þessu sinni.
G. B.
Heimaiðja.
IV.
pegar um það skal fjalla, hvaða tegundir heimaiðju
I'ólk eigi lielst að leggja stund á —- hvort heldur eru
■einstaklingar eða félög, sem að því vilja stuðla —, þá
ber margt að íhuga. Skiftir þar mestu hvað ástæður
leyfa helst aö framlcvæma, svo og líka livað líklegast er
til að verða að bestum notum, liafi notagildi eða feg-
urðar, ellegar hæti einhverjar vissar þarfir og sé til
ánægju þeim, sem iðjuna stunda.
Sú heimavinnan, sem mest kveður að og almennust
má tetjast, bæði fvr og nú, er ullarvinnan. Er það eðli-
legt og sjálfsagt, cinkum til sveita. Á siðustu árum hef-
ir nokkuð verið gert ullarvinnunni til umhóta og aukn-
ingar. — Auk þess sem risið hafa upp góðar ullar- eða
klæðaverksmiðjur — er bæði undirbúa ull til vinnu
með kembingum og spuna, og vefa lieilar voðir, og
heyrir ekki til að fara nánar út í það í þessu sambandi
—• þá hefir einnig sitthvað verið gert til að auka og
hæta ullariðnaðinn á heimilunum sjálfum. Má þar
ein'kum geta hinna ýmsu námskeiða i v e f n a ð i,
er Heimilisiðnaöarfélögin, fyrst nyrðra, svo í Revkja-
vík, hafa haldið, og síðan ungmennafélög eða önnur
sveitafélög viðsvegar út um sveitir.
Námskeið þessi munu yfirleitt hafa reynst vel og gef-
ið alhnikinn árangur. Við þau ber það vafalaust helst