Skinfaxi - 01.10.1927, Blaðsíða 26

122
SKINi-AXl
a<S þjóðin vor á framtið fyrir höndum
oí>' fegri en nokkur þjóð í öðrum löndum.“
Hvert stefnir?
Svo seiþr í fornum fræðum, að askur Yggdrasils sé
trjáa mestur og bestur; limar lians dreifist um lieim
allan og standi vfir liinmi. J?ar segir og, að þrjár ræt-
ur haldi askinum uppi; standi ein með Ásum, önnur
með hrimþursum, hin þriðja standi yfir Niflheimi, en
undir henni sje Hvergelmir. I Hvergelmi sé Níðhögg-
ur og svo margir ormar og pöddur, að engin tunga
fái talið. Niðhöggur og bandadýr hans; ormarnir og
pöddurnar, nagi rótina til þess að felta tréð.
Askurinn er ímynd liins liáleita, lagra og göfuga, —
atls þess, sem getur ljdt þjóðum og einstaklingum á
hærra þroska og menningarstig. Niðhöggur, ormarn-
ir og pöddurnar eru illu öflin i þjóðfélaginu, átumein-
in, sem grafa ræturnar undan hinu fegursta, göfugasta
og eftirsóknarverðasta i lieimi þessum.
Ungmennafélögin eiga, samkvæmt stefnuskrá sinni,
að vera brimbrjóturinn mikli, sem öldur erlendrar
ómenningar og innlendrar gelgjumenningar hljóta að
brotna á. pau eiga að berjast fyrir því, að íslendingar
verði þjóðræknir og sannir menn.
En er nú ekki einliver Níðhöggur, einhver átumein,
sem eru að grafa rætur undan þjóðerninu, þjóðrækn-
inni og ættjarðarástinni og öðru því, sem gerir menn-
ina að mönnum og góðum Islendingum?
Jú, Niðliöggur er ekki dauður úr öllum æðum enn
þá. Hann gengur ljósum logum og læsir eitruðum
höggormstönnum i alt það, sem þjóð vor verður að
byggja tilverurétt sinn á. Enda eru meinsemdirnar