Skinfaxi - 01.01.1930, Blaðsíða 1

Skinfaxi I. 1930.
Syngið, bræður!
Syngið, bræður, ennþá einu sinni
æskumjúka sumarlagið vort,
það, sem hef’r í hugans leynum inni
hljómað gegnum allskyns basl og skort.
Það, sem liefir gengið í manna minni
með þeim hætli, er þjóðin sjálf fékk ort,
það, sem studdi að menning minni og þinni
margfaldlegar en á varð bent og horft.
Bræður góðir, hefjið út við hafið
háttalagið, kyrra aftanstund,
er það livílir værðarblæjum vafið, .
vaggað inn i djúpan, snöggan blund.
Látið smjúga nið’r i kalda kafið
kenndan hljóm frá ási, dal og grund,
þangað, sem að hvilist gleymt og grafið
gullsins, mannsins, starfsins dýrsta pund.
Syng það, bróðir, uppi á hárri heiði
hljóða óttu bak við dalsins tjöld,
snjallt og háreyst, þar her vel í veiði,
vælta göfgra ldustar regin-fjiild.
Þar sem ógnaskjöldur bungubreiði
ber við himin fram á tímans kvöld,
þar, er sefur und sagna blómgum meiði,
syndum vafin liarðskeytt fra'gðar öld.
Syngið, bræður, fram i djúpu dölum,
dýra háttinn, þegar júní-sól