Skinfaxi - 01.11.1958, Blaðsíða 13

SKINFAXI
109
Sambandsráð
U. M. F. í.
ur, sem ekki hefur ávallt alið aldur sinn á þurru
landi.
Sigurður var snemma bókhneigður og brauzt
í að stunda skólnám, þó uð ekki hefði hann á
annað að treysta sér til framfæris en vinnu sína.
Hann varð stúdenl og síðan guðfræðingur, og
árið 1926 var liann vigður til Flateyjarpresta-
kalls. þar var hann prestur i tvö ár, en fór
síðan utan til náms í uppeldisfræðum. Hann
varð kennari við Kennaraskólann og siðan há-
skólakennari í guðfræði, því næst skrifstofu-
stjóri á fræðslumálaskrifstofunni og loks prest-
ur i Holti árið 1946. Um lirið átti hann sæti í
útvarpsráði, og í mörg ár var hann starfsmað-
ur Rikisútvarpsins, fyrst sem fréttamaður og
síðan sem fréttastjóri.
Sigurður er milcill mælskumaður. Hann flutti
fjölmörg erindi i útvarp hér áður á árum um
erlend stjórnmál, íslenzk menningarmál og um
bókmenntir, og þóttu þau afbragðsvel samin
og flutt af mikilli mælsku. Sigurður hafði lengi
vel afskipti af stjórnmálum, hefur oft verið i
kjöri fyrir Alþýðuflokkinn og mætt á baráttu-
fundum fyrir hans hönd, og eitt kjörtímabil sat
hann á þingi. Hann var skeleggur bardagamað-
ur á fundum, og voru þeir ekki margir, sem stóðu
lionum þar á sporði. Hann er og í predikunar-
stól mjög hrífandi ræðumaður.
Sigurður er ágætlega ritfær á óbundið mál,
hefur skrifað margar blaðagreinar, einkum um
bókmenntir og menningarmál, og hefur hann
gefið út fleiri en eitt ritgerðasafn. En mesta at-
hygli liefur hann á siðari árum vakið sem skáld.
Hann tók snemma að yrkja, en lagði skáldskap-
inn að mestu á hilluna i meira en hálfan annan
áratug eða þangað til hann var orðinn prestur í
Holti. Síðan hefur hann gefið út þrjár ljóðabæk-
ur og eitt leikrit, en árið 1930 kom út fyrsta
Ijóðabók hans. Þær, sem síðar hafa komið frá
lians hendi, heita Yndi unaðsstunda, Undir
stjörnum og sól og Yfir blikandi höf... Auk
allra hinna nefndu bóka hefur Sigurður skrif-
•að ævisögur, fræðibækur og kennslubælcur, og
þýtt hefur hann fjölmörg rit á islenzku.
Ljóð Sigurðar eru lipurt og létt kveðin og vitna
um mikla og upprunalega bragsnilli. Þau sýna
einnig — eins og önnur rit hans, — að íslenzkt
mál leikur honum mjög á tungu, en auk þess er
einkenni beztu kvæða hans ýmist djúpur og svo
sem hljóðlátur ynnileiki eða björt og hrein lífs-
hrifni, með mjög áhrifamiklum undirtóni af
angurværð hins roskna og þroskaða manns, sem
veit, að héðan af muni honum ekki auðnast að
njóta ýkja lengi þessa viðsjála, en dásamlega lífs.
Hér flytur nú Skinfaxi eina af perlunum í
ljóðagerð Sigurðar Einarssonar.