Skinfaxi - 01.07.1969, Blaðsíða 21
GLEÐITÍÐINDI
Það eru ósmá gleðitíðindi, sem dagblöðin í
Roykjavík hafa fært okkur að undanförnu.
Mitt í öllu hallærinu, óðaverðbólgu og at-
vinnukreppu berst oss sá fagnaðarboðskapur,
som varpar skærri birtu yfir alla landsbyggð-
ina. Einhverjir óeigingjarnir hugsjónamenn
úr höfuðstaðnum hafa tekizt á hendur að
bjarga menningarmálum dreifbýlisins, og
ráðið til þess er hvorki meira né minna en
að koma upp a. m. k. einni drottningu í
hverri sýslu landsins.
UPPGRÖFTUR Á DROTTNINGUM
í einni hjartnæmustu blaðafréttinni stendur
meðal annars:
,,Nú er tækifærið fyrir limafagrar og fríðar
stúlkur um land allt að flykkjast á böllin hjá
Tónatríói í sumar. . . Nú er í fyrsta skipti
efnt til fegurðarsamkeppni með því fyrir-
komulagi, sem ætti að geta grafið upp (sic)
fegurstu stúlkurnar á landinu, ef vel væri á
haldið. Og nú verður því ekki ekki haldið
fram lengur að fegurðardrottningar íslands
og fulltrúar ísl. kvenna á kropposýningum er-
lendis séu valdar af helberum klíkuskap í
Reykjavík . . . Öllum þessum skara fegurð-
ardrottninga verður síðan stefnt til Reykja-
víkur einhverntíma á næsta ári og þær látn-
ar keppa sín á milli um titilinn Fegurðar-
drottning íslands í Aðalfegurðarsamkeppni
íslands 1970.“
Hvorki meira né minna. Hver boðar svo
ljúfan fögnuð?
í upphafi fréttar datt manni í hug að hér
væri e. t. v. í framkvæmd hin vinsæla stefna
um jafnvægi í byggð landsins, sem hingað til
hefur verið mikil í orði en þeim mun minni
á borði. En svo kom þetta með Aðalfegurðar-
samkeppni íslands í Reykjavík 1970 (án hel-
bers klíkuskapar væntanlega), og sá þá fyrir
endann á hinni veiku von um uppreisn dreif-
býlisins gagnvart þéttbýlinu. Það eru fleiri
en Skagfirðingar, sem smala, draga í dilka
og selja úrvalið.
. . . götu gulls og eirs . . .
EITT KVÖLD I BRÚN
Á útsíðum blaðanna eru áberandi fréttir
og myndir frá þessari athyglisverðu menning-
arstarfsemi. Öllu öðru tekur þó fram heilsíðu-
grein í einu blaðanna 4. þ. m. Þar segir gjörla
frá þessum nýstárlega réttardegi í Borgar-
fjarðarsýslu, sem dró til sín 400 til 500 að-
dáendur. Hinn glöggi blaðamaður telur það til
tíðinda að flestar (sic) stúlknanna hafi verið
í buxum ,,þetta kvöld í Brún“, og virðist sú
vitneskja um hátterni borgfirzkra stúlkna
hafa komið flatt upp á blaðamanninn. En
hann gerist fjölþreifinn um fleira en klæðn-
að stúlknanna. Ein stúlknanna hvarf drykk-
langa stund ,,þetta kvöld í Brún“, rétt áður
en hún átti að keppa í úrslitunum. En hún
hafði þá bara skroppið heim til sín nokkrar
bæjarleiðir til að huga að sauðburðinum.
Úrslit: ,,Á annan í hvítasunnu var fegurðar-
drottning Borgarfjarðarsýslu krýnd í félags-
heimilinu Brún í Bæjarsveit og féll þessi
virðulegi titill í skaut Helgu“, en það var
einmitt stúlkan, sem mundi eftir sauðburð-
inum mitt í hita keppninnar. (Ekki getið um
klæðaburð). „Allar blómarósirnar fjórar
fengu myndarlegan blómvönd fyrir frammi-
stöðu sína, en að auki var Helga skrýdd með
SKINFAXI
21