Skinfaxi - 01.06.1970, Blaðsíða 20

því. Þess vegna gefast margir forustu-
mannanna upp eða snúa sér eitthvað ann-
að til að fá útrás fyrir starfsorku sína, þar
sem þessi vandamál eru ekki eins óleys-
anleg, þótt þau séu fyrir hendi.
Islenzka íþróttahreyfingin er þegar far-
in að finna fyrir skorti á forustumönn-
um, og þetta mun koma enn betur í ljós
á næstunni, ef ekki verður skjótlega ráð-
in bót á ríkjandi ástandi. Við verðum að
láta okkur annt um forustumennina, þá
sem stjórna og stýra íþróttalífinu í fé-
lögum landsins. Það má ekki fæla þá frá
störfum innan félaganna vegna vand-
ræðaástands, sem jafn auðvelt ætti að
vera að leysa og fjárhagsvandamál fé-
laganna, ef vilji er fyrir hendi. Með
því myndu forustumennirnir fá betri
tíma til að sinna íþróttunum, áhugamáli
sínu, í stað þess að þurfa að vera snap-
andi út um allan bæ til að fá inn nokkr-
ar krónur til þess að starfið geti haldið
áfram nokkrar vikur enn.
Við höfum á síðustu árum framkvæmt
þrekvirki á sviði uppbyggingar íþrótta-
mannvirkja hér á landi. Margir hafa
lagt hönd á plóginn en drýgstur mun þó
þáttur íþróttafulltrúa ríkisins. Flest eru
mannvirki þessi, vellir og salir, í tengsl-
um við skóla landsins og oftast þeirra
eign. Skólarnir eru byggðir okkur til
menningarauka, og tvímælalaust má
telja líkamsrækt menningarauka.
Skólarnir eru reknir af ríki og bæjar-
og sveitarfélögum. Ég hefi ekki heyrt
getið um nokkurn mann, sem mælt hef-
ur með því, að skólarnir ættu að bera sig
eða jafnvel skila arði, vegna gjalda nem-
enda eða vandamanna þeirra.
íþróttasalir skólanna, sem eru kennslu-
stofur, eru framseldir íþróttahreyfing-
unni til afnota þá tíma, sem skólarnir
nýta þá ekki til eigin starfsemi. EN nú
bregður svo við að nemendum þeim, sem
þá koma til íþróttaiðkana, eða aðstand-
endum þeirra, íþróttafélögunum, er gert
að greiða stórar upphæðir í húsaleigu.
Þegar um þetta hefur verið rætt, hefi
ég því miður oftar en einu sinni heyrt
því haldið fram, að húsin þvrftu að bera
sig, og það er reynt að láta þau gera
með því að láta félögin borga háa húsa-
leigu.
Þetta er að mínu áliti reginhneyksli.
Félögin verða að afla sér fjár til að
greiða húsaleiguna, svo félagið fái áfram
inni í húsinu. Því vill það fara svo, að
ekki er til fé til að greiða kunnáttumönn-
um fyrir kennsluna innan félagsins, sem
leiðir svo til þess, að mikið af kennsl-
unni innan íþróttafélaganna er í höndum
lítt lærðra sjálfboðaliða, sem sumir
hverjir taka þetta að sér nauðugir, svo
að starfsemin falli ekki niður.
íþróttahreyfingin þarf mikinn fjölda
lærðra kennara og þjálfara. Margir þeirra
þvrftu að vera sérmenntaðir á ýmsum
sviðum, en slíkir kennarar eru ekki til.
Það leggur enginn óvitlaus maður út í
langt framhaldsnám í íþróttakennslu í
framandi landi með ærnum tilkostnaði
eigandi von á því, þegar heim kemur, að
fá sáralítil eða jafnvel engin laun fvrir
starf sitt. Er hér enn einn veikur punktur
á starfsemi íþróttahreyfingarinnar, sem
bæta verður úr hið snarasta.
Nokkur bæjar- og sveitarfélög veita
íþróttafélögunum starfs og kennslustyrki,
sem oftast eru þó svo lágir, að þeir
hrökkva ekki fyrir þeirri húsaleigu, sem
félögin þurfa að greiða fyrir æfingatíma
sína.
20
SKINFAXI