Skinfaxi - 01.04.1974, Qupperneq 22

Það er verðugt við-
fangsefni fyrir héraðs-
samböndin að stuðla að
auknum íþróttaverkefn-
um fyrir skólaæskuna.
Um það fjallar Halldór
Sigurðsson íþróttakenn-
ari í þessari grein.
Myndin sýnir skóla-
krakka í boðhlaups-
keppni.
lega mikið gagn af þessháttar mótum og
ferðalögum, sem þeim fylgja, og það
atriði er vissulega þess vert að gaumur
sé gefinn að því. Þessir unglingar eru
þeir sem Ungmennasambandið bvggir
sína framtíð á og því ekki seinna vænna
að fylgjast með þeim og leiða þá réttan
veg strax og seinni bekkjum barnaskól-
ans er náð.
En til þess að slík mót séu framkvæm-
anleg þarf að vera aðstaða fyrir hendi og
ætla ég að minnast á það atriði lítillega.
Til að geta tekið á móti skóla í keppni,
þó ekki sé í mörgum íþróttagreinum, þá
er fyrsta skilyrði að hafa íþróttaaðstöðu.
í mínum skóla er t. d. enginn salur né
knattspyrnuvöllur og sjá það allir hve
illa við stöndum. Við ætlum að taka á
móti skóla í keppni. Við höfum að vísu
mjög góða sundlaug, eina jyá bestu á
sambandssvæðinu og þar ætti að vera
hægt að keppa yfir vetrarmánuðina í
skaplegu veðri. Þetta aðstöðuleysi sem
hrjáir flesta skóla hér á sambandssvæð-
inu, verður að sjálfsögðu að bæta sem
allra fyrst og verður Ungmennasam-
bandið að leggja fram sinn baráttuhug
og vilja í jrví mikla máli.
Aðstaðan er ])ó misjöfn á svæðinu og
langar mig að minnast á eitt atriði í jwí
sambandi, sem gerðist á innanhússmóti,
sem haldið var á Dalvík í því ágæta
íþróttahúsi sem þar er. Þar mætti ég með
nokkra krakka til keppni, og ein af stúlk-
unum vann þar hástökk telpna, joó hún
væri töluvert frá sínum besta árangri. Á
meðan hástökkið stóð vfir, sagði hún við
mig, að sér þætti svo vont að stökkva hér,
gólfið væri svo hált og alltof vítt milli
veggja og hátt til lofts, en aðstaðan sem
22
SKINFAXI