Skinfaxi - 01.10.1979, Qupperneq 11

að Hafsteinn var að láta af starfi eftir árangursríkt
og giftudrjúgt starf.
Minnisstæðast. .? Ætli það hafi ekki verið þegar
að lokinni kosningu minni, að Hafsteinn kom þjót-
andi til mín og sló svo rösklega í bakið á mér að ég
greip andann á lofti — ég vona að eitthvað af krafti
og dugnaði Hafsteins hafi fylgt.
Nú er það staðreynd að þú tekur við umsvifamiklu
og vandasömu embætti sem mun taka mjög mikið af
frítíma þínum í framtíðinni. Hvernig hefurðu varið
bessum tíma hingað til?
Aður fyrr spilaði ég mikið bridge og tefldi
svolítið, þetta hefur nú farið mjög minnkandi. Ég
stunda talsvert veiði á sumrin bæði lax- og silungs-
veiði, og fer á skytterí, en hitti yfirleitt ekki, en það
gerir ekkert til, það er útiveran sem skiptir máli,
segja þeir sem sjaldnast hitta. Ég hef mjög gaman af
að ferðast bæði innanlands og utan. Við hjónin
göngum á fjöll, við höfum sérstakt dálæti af því að
ganga um eyðidali og velta fyrir okkur því mannlífi
er þar hefur átt sér stað. í sambandi við innanlands-
göngur hefur steinasöfnun nokkuð gripið mig.
Utanlands ferðumst við öðruvísi en margir aðrir,
við höfum t.d. þrátt fyrir nokkuð mikil ferðalög
aldrei farið til hinna svokölluðu sólarlanda og
höfum engan áhuga þar á. Við höfum ferðast mikið
úm öll Norðurlöndin og N-Evrópu með tjald og í
eigin bíl, eða bílaleigubíl. Með þátttöku í norrænu
samstarfi, konan meðal kennara og ég meðal sam-
vinnustarfsmanna höfum við kynnst aragrúa fólks
frá öllum Norðurlöndunum. Heimili okkar hefur
stundum verið líkt við hótel yfir sumarmánuðina.
Við höfum síðan hoimsótt marga þessara kunn-
'ugja á ferðum okkar erlendis. Þá er eitt tómstunda-
starfið og það cr garðurinn hér, hann cr feykilega
stór og hefur kostað mörg handtökin.
Þú ert Húnvetningur, og af nafnfrægum mönnum
baðan fara ýmsar sögur, hvernig fólk eru Húnvetn-
ingar almennt?
Þótt ég sé alinn upp i Húnaþingi og reki ættir
mínar þangað tel ég ekki ástæðu til að þegja yfir þvi
að ég er Borgfirðingur að hálfu og kominn þaðan af
fótgróinni ætt. Skólavera mín i Reykholti og Sam-
vtnnuskólanum ásamt ættingjum hefur tengt mig
sterkum böndum við Borgarfjörð.
Það er sjálfsagt rétt að Húnvetningar eru nokkuð
serstakir, a.m.k. eru margir af gömlu bændahöfð-
mgjunum mér ógleymanlegir. Ég var verslunarstjóri
hjá Kaupf. Húnvetninga í tvö ár ’59—’6I, þá kynnt-
'st ég mörgum merkum manninum Þessum gömlu
hempum hefur nú fækkað og er sannarlega sjónar-
sviptir af. En alltaf kann ég vel við mig fyrir norðan
°g sennilega er ég meiri dreifbýlismaður en margur
húsettur utan þéttbýlis.
SKINFAXI
Nú ætla allir nýjir formenn að gera mikið á
skömmum tíma. Hverjir verða helstu erfiðleikarnir,
almennt og hvað verður sterkast í baráttunni gegn
þeim?
Ég kom ekki inn í stjórnina til að umbylta. Ég
vænti aðeins þess að ég, stjórnin og framkvæmda-
stjóri og annað starfslið megi vinna rösklega að þeim
verkefnum er til heilla horfa.
Það munu vafalaust koma upp ýmis ný verkefni
sem gaman verður að glíma við, en ekki má draga úr
þeim fjölmörgu verkefnum sem þegar eru í gangi.
Erfiðleikarnir verða sjálfsagt eins og hjá svo
mörgum, fjármálin. Með enn vaxandi starfi opnast
augu ráðamanna fyrir aukinni fjárveitingu og okkar
ágætu ráðamenn þurfa að átta sig á því hversu vel
það fjármagn nýtist er okkur er veitt. Styrkur okkar
liggur í starfmu og ég er bjartsýnn því stjórn samtak-
anna hefur verið bæði samstillt og sterk.
Eru ungmennafélögin að verað hreinræktuð
iþróttafélög, hvað um aðra menningarstarfsemi og
almenna þjóðmálaumræðu?
Það er styrkur þessarar hreyfingar hversu vel
hefur tekist að tengja saman íþróttir og félagsstarf.
Þetta er auðvitað misjafnt eftir félögum, sum sinna
íþróttum að miklum hluta og önnur hafa meira
unnið að ýmsum menningarmálum s.s. leiklist.
Bestur er árangurinn þar sem starfsemi fer fram á
sem breiðustum grundvelli og íþróttirnar verða hluti
menningarstarfsins.
Umræða um þjóðmál getur verið góð ef hún leiðir
ekki til sundurlyndis. Mörg mál eru þau sem menn
geta sameinast um og unnið landi og þjóð gagn með
t.d. bætt umgengni um landið, gróðurvernd, og
gróðursetning. Þá hlýtur sú spurning að vakna
hvernig hægt sé að efla þjóðerniskennd, þá á ég við
eitthvað raunhæft t.d. að fólk kaupi aðeins islenskt
þar sem því verður við komið.
Ymsir segja að UMFI og ungmennafélögin standi
á tímamótum nú, eftir stanslausa þenslu og uppgang
í 10 ár. Hvernig á að marka stefnu við slíkar að-
stæður?
Ég Iít ekki svo á að það séu tímamót nú. Það voru
sannarlega tímamót fyrir 10 áruni er þessi mikla
uppbygging hófst. Vonandi höldum við áfram upp á
við í anda þeirrar stefnu er mörkuð hefur verið.
Að lokum vildum við gjarnan að þú, svona til að
undirstrika að við höfum alls ekki snúið haki við
þjóðlegum menningariþróttum, endaðir þctta spjall
ineð góðri vísu.
Vísu góða gæti cit ort,
gengna slóð þó træði.
Lengi þjóðin þreytti sport,
það að Ijóða í næði.
11