Skinfaxi - 01.04.1980, Blaðsíða 10

Formaður landsmótsnefndar
Þóroddur
Jóhannsson
Þeir sem fylgst hafa með starfi
ungmennafélaganna undanfarna
áratugi og þá sérstaklega lands-
mótunum munu flestir þekkja
Þórodd Jóhannsson Eyfirðing,
léttan i spori og síungan.
Þegar tíðindamaður Skinfaxa
leit við hjá Þóroddi rétt fyrir
síðasta ársþing þeirra Eyfirðinga
var stutt viðtal hripað niður í
flýti.
Þar kom m.a. fram að Þór-
oddur er fæddur 3. júlí 1932 að
Skriðulandi í Arnarneshreppi. 14
ára gamall gekk hann í Umf.
Möðruvallasóknar, eða þegar
aldur leyfði. Þóroddur varð
strax virkur þátttakandi í félags-
starfinu og í sinni fyrstu keppni
þetta sumar keppti hann í lang-
stökki og tókst rétt að stökkva út
í gryfjuna.
Hvernig var aðstaða til
íþróttaiðkana á þessum árum?
Hún var afar slæm, það var
ýmist æft á grónum melum, tún-
um eða engjum. Þó eignaðist fé-
lagið ágæta íþróttamenn m.a.
Harald Sigurðsson, en hans
áhrifa gætti mjög. Á mig hafði
hann mikil áhrif. Þá má líka
nefna Pálma Pálmason spjót-
kastara, en þessir tveir menn
unnu marga sigra á héraðsmót-
um UMSE.
Þú byrjaðir snemma að keppa
á héraðsmótum?
Já, en árangurinn lét nokkuð á
sér standa. Ég snéri mér fljótlega
að spretthlaupum og köstum.
Héraðsmótin voru haldin að
Hrafnagili, aðstaða þar var mjög
slæm. í spretthlaupum t.d. var
gaddavírsgirðing rétt við enda-
markið og þar röðuðu menn sér
upp við girðinguna til að verja
hlauparana frá því að lenda á
henni. Þess voru dæmi að sumir
drægju úr ferðinni síðustu metr-
ana til að forða árekstri.
Nú hefur þú líklega keppt á
fleiri landsmótum UMFÍ en
nokkur annar, hvert var þitt
fyrsta landsmót?
Fyrsta mótið var landsmótið
hér á Akureyri 1955 og ég hef
keppt á þeim öllum síðan, eða
samtals 8 mótum.
En árangurinn, Þóroddur?
Það hittist nú svo á að ég var
bestur á þeim árum sem ekki var
landsmót, t.d. 1958 náði ég 11.0
sek. í 100 m hlaupi. Ég hef verið
í sigursveit í boðhlaupi en annars
er minn besti landsmótsárangur
1961 er ég varð annar í 100 m
hlaupi á eftir Ólafi Unnsteins-
syni. Þrátt fyrir þetta eru lands-
mótin lang skemmtilegustu mót
sem ég hef keppt á. Það hefur
glatt mig hversu mikinn áhuga
fólk hefur sýnt frjálsíþróttunum
á landsmótum, meiri en á
nokkrum öðrum mótum hér.
En hvaða Landsmót er þér
minnisstœðast?
Landsmótið á Þingvöllum
1957, sem haldið var í tilefni 50
ára afmælis UMFÍ. Þar sigraði
lið UMSE í frjálsíþróttakeppn-
inni. Þetta var góður og sam-
stæður hópur og frammistaðan
og framkoman með glæsibrag.
Á þessu móti settum við Mar-
grét kona mín, upp hringana.
Það orsakaðist þó ekki af sigur-
vímu íþróttanna og var engin
bráðræðisráðstöfun heldur
löngu ákveðið. Annars er Lands-
mótið á Laugarvagni 1965 lík-
lega það glæsilegasta sem ég hef
tekið þátt í.
En stjórnarstörf þín?
Ég var í stjórn umf. Möðru-
vallasóknar i 8 ár, fyrst sem
gjaldkeri og síðar formaður.
1957 verð ég síðan formaður
UMSE, það kom mér sjálfum
mjög á óvart, enda hafði ekkert
verið minnst á það við mig fyrr
en á ársþinginu. Ég var síðan
formaður í 7 ár en þá tók Sveinn
Jónsson við og ég gerðist starfs-
maður sambandsins og var það í
14 ár.
Hvernig líkaði þér starfið?
Mér líkaði vel starfið og hafði
alltaf áhuga og ánægju af því,
enda hefði ég ekki enst þetta
lengi ef svo hefði ekki verið.
Ungmennafélagshreyfingin
hefur ætíð verið mér hugsjón.
Störf sem þessi verða ekki unnin
frá 9—5. Á kvöldin og um helgar
þarf einmitt mörgu að sinna. Og
það má segja að sjaldan sé
friður. Ég minnist þess einu sinni
á aðfangadagskvöld þegar við
vorum sest fyrir framan sjón-
varpið að hlusta á biskupinn, þá
hringir síminn, þetta var þá for-
maður kvenfélags í sveitinni að
10
SKINFAXI