Skinfaxi - 01.04.1980, Blaðsíða 13

Viðtal við
Guðmund
Hallgrimsson
Fáskrúðsfirði
Hver er maðurinn? spyrja trú-
lega margir eftir að hafa lesið yf-
irskriftina. En þeir sem keppt
hafa á síðustu 6—8 landsmótum
UMFÍ, ættu að kannast við
nafnið og trúlega eru þeir orðnir
all margir, sem kynnst hafa Guð-
mundi í gegnum keppni. Þeir
Austfirðingar sem eitthvað hafa
fylgst með íþróttum í heimahér-
aði kannast líka allir við nafnið,
og margir við persónuna af eigin
raun.
Þar sem íþróttaferill Guð-
mundar þessa er orðinn bæði
langur og farsæll var undirrituð-
um falið það hugþekka verkefni
að ræða við Guðmund í góðu
tómi og koma árangrinum til
birtingar í Skinfaxa. Fer ávöxt-
urinn af þessu starfi hér á eftir:
/ fyrsta lagi, Guðmundur,
hvar ertu fceddur og uppalinn?
Eg er fæddur og uppalinn á
Hafnarnesi við Fáskrúðsfjörð til
ca. 16 ára aldurs, þá fór maður
að fara á vertíð og seinna til
náms. Ég var ein fimm ár í
Keflavík og lærði þar rafvirkjun,
en átti þó lögheimili á Hafnar-
nesi allan tímann, flyt ekki
þaðan fyrr en 1963 eða 64, þá
u.þ.b. 25 ára.
Hvernig var að alast upp á
Hafnarnesi?
Það var ágætt, þetta var pláss
uppá svona 100 manns þegar
best lét en margir sóttu vinnu í
burtu yfir veturinn. Ungmenna-
félagið Skriður hélt uppi tals-
verðu félagsstarfi og íþróttir
voru mikið stundaðar á vegum
þess.
Hvernig var íþróttaaðstaðan?
Hún var nú ekki merkileg. Þó
var þarna lítill malarvöllur sem
hægt var að vera í fótbolta, svo
voru túnin notuð þegar búið var
að slá.
Nú voruð þið þekktir lang-
hlauparar, Hafnarnesmenn.
Hvernig æfðuð þið ykkur?
Það var yfirleitt þegar komið
var að landi og vinnudegi lokið.
Þá var hlaupið af stað yfir holt
og hæðir og um fjöllin í ná-
grenninu.
Innskot fyrir ókunnuga: Hafnarnes er
nú í eyði en vegfarendur sem fara milli
Stöðvarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar taka
eftir nokkrum auðum húsum í litlum
túnskækli yst við Fáskrúðsfjörð sunnan-
verðan, þ. á m. einu stóru húsi nálægt
veginum, sem er fyrrverandi sjúkrahús
sem Fransmenn reistu inni á Fáskrúðs-
firði en síðan var flutt út í Hafnarnes og
notaður þar fyrir ibúðir. Umhverfið ei
næsta gróðursnautt, skriður, melar,
urðir og klappir setja svip sinn á það, er
staðurinn byggðist fyrst og fremst vegnt
nærliggjandi fiskimiða.
Manstu hvenœr þú kepptii
fyrst fyrir hönd félagsins út c,
við?
Já, ég man það vel, ég hef lík-
lega verið 16 ára. Þá var bæjar-
keppni Fáskrúðsfirðinga við
SKINFAXI
13