Skinfaxi - 01.12.1990, Blaðsíða 37

F R A S 0 G N
voru stórir og litlir fiskar. En þeir litlu
voru of smáir til að fara í sjókvfar eða
setja í árnar og þaðan út í hið bláa
grimma haf. Stærri fiskana veiddum
við því og settum í plastkassa sem fluttir
voru á fjórhjóladrifnum Toyota bílum,
sem eru mjög vinsælt farartæki á Islandi
vegna hinna holóttu og erfiðu vega.
Síðan varekið íbæinn, niðurað höfn og
fiskarnir settir í opinn trefjabát sem
sigldi síðan í unr 20 mínútur út að
sjókvíunum sem voru um 15 á tveimur
ólíkum stöðum. Á milli sjókvíanna
voru bryggjur sem við gengum eftir og
hentum fóðri í laxana eftir að þeim
hafði verið sleppt. Fiskarnir gleyptu
við fæðunni, sprikluðu á yfirborðinu
og stukku uppúr sjónum af einskærri
ánægju yfir matnum sem þeir fengu.
Á Suðurlandi komst ég í kynni við
tómata- og gúrkubændur. í Svíþjóð er
ekki til svona gríðarlegt magn af
gróðurhúsum eins og hér og er það
vegna upphitunarkostnaðarins, þarsenr
olían er svo dýr. Að vera tómatræktandi
er mikið þolinmæðisverk, því það eru
svo mörg stig sem ræktunin gengur í
gegn um og taka langan tíma. Maður
þarf að tína blöðin af, binda plöntuna
upp í topp. og láta síðan plöntuna síga.
Tónratplöntunum er raðað í um 100
metra langar raðir og var mjög ganran
að kynnast hvernig það verk var unnið.
Ég er þakklátur fyrir að hafa kynnst
þessari starfsemi sem ég met mjög
mikils.
íslenskt landslag er
stórkostlegt
Ég var yfir mig hrifinn af landslaginu á
Suðurlandi. Þar er ekið eftir vegum
með há fjöll á aðra hlið og hafið á hina.
Mjög auðvelt er að gera sér í hugarlund
hvernig landið hefur verið fyrir um
10.000 árum. Það var gaman að sjá
hvernig sjórinn brýlur á þverhníplum
klettaveggjum. Síðan eru sléttlendi,
fleiri kílómetrar, þar sem beitiland er
fyrir kýr og kindur. Á leiðinni eru líka
fjölmargir fallegir fossar, gjótur, stórir
hellarogheitaruppsprettulindir. Maður
verður fljótt uppnumin af að sjá þetta
allt saman og skoða þetta dásanrlega
land.
Veðriðáíslandierlíka sérstakurkapítuli
út affyrir sig. Stundum er sól, rigning,
hávaða rok og logn, allt sama daginn
þannig að engum ætti að leiðast. Þegar
ég svo ferðaðist til Auslurlands sá ég
allt aðra hlið á landslaginu, sem er mjög
margbrotið. Stórbrotnarjökulsár runnu
til sjávar og fluttu nreð sér stærðar
jökulklumpa. Þar leit ég óendanlega
malarvegi sem hlykkjuðust uppog niður
hlíðarnar. Þið Islendingar og
ungmennafélagar eigið svo sannarlega
unaðslegl land, sem þið getið verið stolt
af, þegar þið kornið á erlenda grund.
Islenskuna er ekki létt að læra. I fyrstu
gerði ég mig oftast skiljanlegan á
sæskunni, ásamt einu og einu orði á
íslensku sem ég lærði á stangli.
UIVIFÍ er góður
uppalandi
Eftir dvöl mína á Islandi hef ég fengið
nrjög gott yfirlit yfir hvernig
ungmennafélögin starfa. Mismunurinn
á UMFÍ og 4H er mjög mikill. 4H
starfar mest í bæjunr úti á
landsbyggöinni og starfsemin er mest
jarðrækt, skógrækt, ýrnis handavinna,
íþróttir, bóknrenntir, útilíf og útilegur.
Einn dag í viku hittast 4H félagarnir og
taka sér eitthvað fyrir hendur t. d.
saumaskap. I næstu viku fjölnrenna
þeir útí skóg og nafngreina plöntur, tré
og fugla. Næstu viku gera þau e. t. v.
allt annað. Þannig heldur þetta áfram,
svo börn og fullorðnir verða nreðvitaðri
um náttúrulífið. I 4H eru ungmenni á
aldrinum7 - 25 ára. Eftirþaðhaldaþau
áfram í samtökum sem heita
“Jordbrukarens Ungdoms Forening -
JUF”. Ásumrinerusettarupptjaldbúðir
í um eina viku.
Á Landsmótinu í Mosfellsbæ sá ég
hversu þýðingarmikið starf er unnið
innanfélaganna í UMFI. Þetla leiðirtil
rnjög mikillar sanrkenndar meðal
félaganna, unglingarnir, þroskast og
samstarfsvilji þeirra eflist. Þetta gerir
þá líka að mjög góðunr íþróttamönnum
og í lokin að góðum
samfélagsborgurum, í stað þess að hanga
á sjoppum, lenda á fylleríi eða gerast
brotlegir, þá er
ungmennafélagshreyfingin góður
uppalandi.
Stoltir og keppnisglaðir
UMFÍ félagar
Að finna sig mikilvægan í
félagsskapnum er nrjög mikilvægt og
gera félagana stolta af félagi sínu og
afreksfólki. Það sá ég best þegar
ungmennafélagar gengu inn á
íþróttaleikvanginn á Landsmótinu í
félagsbúningum sínum með merki
félagsins hátt á lofti. Þarvarsannarlega
stoltur hópur. Maðurinn er líka þannig
gerður að hann elskar hópkenndina og
vill vera með sínum líkum.
Enginn gleymir t.d. úrslitaleiknum í
blaki á nrilli HSK og UÍA 15. júlí s. I.
Það var æðisleg stemmning í salnum,
sem var troðfullur og allir fundu sig
þátttakendur í slagnum hvort heldur
liðið hans barsigureðatapaði. Þetta var
stórkostlegt. Ég held ég sé enn nreð
hellu fyrir eyrunum!
Að lokum vil ég senda sérstakar þakkir
til allra í Þjónustumiðstöð UMFI í
Reykjavfk, til fjölskyldnanna Jóhanns
Ólafssonar YtraHvarfi, UMSE, Björns
B. Jónssonar á Stöllum, HSK og Dóru
Gunnarsdóttur og eiginmanns hennar
Guðnrundar Hallgrímssonar á
Fáskrúðsfirði, UÍA.
Ég þakka öl lum dásamlega dvöl á íslandi
sunmarið 1990.
Stefan Johansson Vcixjö, Svíþjóð
cZfP'T pL)
Skinfaxi
37