Skinfaxi - 01.05.1991, Page 31
KNATTSPYRNA
Konur í knattspyrnu þurfa að
berjast fyrir lífi sínu
Hagsmunasamtök knatt-
spyrnukvenna voru stofnuð 10.
nóvember 1990. Stjórn
samtakanna skipa: Elísabet
Tómasdóttir, formaður,
Margrét Bragadóttir, varafor-
maður, Kristrún Heimisdóttir,
ritari, Rósa Valdimarsdóttir,
gjaldkeri, Concordia Konráðs-
dóttir, Jónína Víglundsdóttir
og Arney Magnúsdóttir.
Varamenn eru þær Kristín
Briem og Ingibjörg Hinriks-
dóttir.
Eiga konur erindi í knatt-
spyrnu, íþróttagrein sem hefur
lengi verið yfirlýst karla-
íþróttagrein? Hvers vegna voru
Hagsmunasamtök knatt-
spyrnukvenna stofnuð og hver
eru markmið þeirra?
Skinfaxi fékk þær Elísabetu og
Kristrúnu til að svara þessum
og öðrum brennandi spurn-
ingum.
verðakonurfyrirvalinu. Þaðmerkilega
var að íslenska kvennalandsliðið gerði
jafntefli við Norðmenn árið 1982, sem
eru núverandi heimsmeistarar í
kvennaknattspyrnu, og sá árangur var
auðvitað frábær og það meira að segja á
útivelli.
Árið eftir hallaði undan fæti,
kvennalandsliðið tapaði 1:6 á móti
Svíum, sem þá voru heimsmeistarar í
kvennaknattspymu. Þessi lélegi árangur
var notaður til að réttlæta niðurskurðinn
í kvennaboltanum. En á sama tíma var
karlalandsliðið að tapa 2:1 fyrir Möltu á
heimavelli og Maltverjar eru auðvitað
mun lægra skrifaðir í karlaboltanum en
Svíar í kvennaboltanum. Þetta dæmi
sýnir vel hver afstaðan hefur verið til
kvennaknattspymunnar á íslandi. Þegar
forystumenn innan
íþróttahreyfingarinnar tala um gildi
íþrótta þá virðast þeir einungis eiga við
hið mikla gildi sem þær hafa fyrir
karlmenn, en ekki konur, og það þykir
okkur mjög sorglegt”.
Elísabet: „Okkur virðist samt eins og
KSI-menn ætli eitthvað að taka sig á
núna. A-landslið í kvennaknattspymu
Ráðist að
höfuðvígi
karlmennskunnar
Hefur kvennaknattspyrna átt
erfitt uppdráttar ?
Kristrún: „Já, það má segja
það, við erum ekki að ráðast á
garðinn þar sem hann er
lægstur, við erum að mæta
“karlrembu” á hæsta stigi.
Þegar stelpur fara í fótbolta þá
er verið að ráðast aðhöfuðvígi
karlmennskunnar, ef ungir
piltar eru einhversstaðar að
sanna karlmennsku sína þá er
það á fótboltavöllum vítt og
breitt um landið.
Kvennaknattspyrnan hefur
verið við lýði samfleytt frá
því um 1970, en um 1980 var fyrst
komið áfót landsliði, sem því miður var
lagt niður el'tir 3-4 ár, einmitt þegar
kvennaknattspyrnan var á verulegri
uppleið. Þessi ráðstöfun var sú versta
sem KSI gat gert kvennaknattspymunni,
vegna þess að þegar ekkert landslið er
starfrækt þá dregur það úr áhuga og
metnaði allra sem eru að æfa, bæði
þeirra eldri og líka stelpna í yngri
flokkum”.
Elísabet: „Það er alveg ljóst að samfara
því að landsliðið var lagt niður fækkaði
liðum strax. Stóru knattspyrnufélögin í
Reykjavík, Fram, Víkingur og Fylkir,
voru t.d. með kvennaknattspyrnu, en
hafa öll lagt hana niður. Einn
stjórnarmaður ónafngreinds félags lét
hafa það eftir sér að meðan hann væri í
stjórn yrði ekki stofnað
kvennaknattspyrnul ið. Það eru einungis
tvö félög eftir, Valur og KR, sem halda
kvennaknattspyrnunni gangandi”.
Konur veröa alltaf fyrir
barðinu á hnífnum
Kristrún: „Það er segin saga að ef
einhversstaðar á að beita hnífnum, þá
Skinfaxi
31