Skinfaxi - 01.08.1993, Blaðsíða 23

Norræna ungmennavikan í Finnlandi:
Heilmikil lífsreynsla
- segir einn þátttakenda, Reynir Hiibner
Það varýmislegt reynt, þar á meðal þetta tœki í tívolíinu.
Norræna ungmennavikan var haldin
26.-31. júlí síðastliðinn, að þessu sinni í
Ekeniis í Finnlandi. Þátttakendur frá
íslandi voru 11 talsins, auk fararstjórans,
Halldóru Gunnarsdóttur. Reynir Hiibner úr
Umf. Aftureldingu var einn þeirra og féllst
hann á að segja lesendum Skinfaxa frá
þessari skemmtilegu og viðburðaríku ferð.
„Við hittumst fyrst á laugardegi ásamt
Halldóru fararstjóra í þjónustumiðstöð
UMFÍ og sváfum þar um nóttina. Snemma
næsta morgun flugum við til Stokkhólms
og tókum þaðan ferju til Finnlands. Við
fórum loks með lest síðasta spölinn til
Ekenás þar sem mótið fór fram. Vel var
tekið á móti okkur og var öllum þátttak-
endum skipt í hópa eftir viðfangsefnum
strax fyrsta daginn, en hver og einn hafði
valið sér hóp áður en lagt var upp í ferðina.
Valið stóð meðal annars á milli leiklistar,
upptöku og vinnslu á myndböndum, útgáfu
dagblaðs og annars af því tagi. Ég var í
vídeóhópnum. Hverjum aðalhópi var skipt
niður í marga þriggja manna hópa og
þurftum við síðan að fara yfir í aðra hópa á
sama sviði. Þetta var gert til þess að sem
flestir þátttakendur næðu að kynnast
svolítið.
Við vorum send út og látin taka myndir,
æfa okkur á vélarnar og svo framvegis
undir leiðsögn kennara. Eftir tvo daga
fengum við svo tökuvélarnar í okkar hend-
ur og vorum látin taka upp eins mikið og
við gátum frá staðnum og því sem þar var
að gerast. Loks var það unnið og klippt til
af starfsfólkinu. Arangurinn af þessu var
fróðlegur og skemmtilegur þáttur á mynd-
bandi sem allir gátu keypt og tekið heim
með sér til endurminningar.“
Fróðlegar ferðir
„Ungmennavikan stóð yfir í fimm daga
og voru þátttakendur um 60 talsins.
Tíminn var að hluta notaður til ferðalaga
og fórum við meðal annars til Helsinki.
Jafnframt var farið í ýmsar heimsóknir og
skoðunarferðir. A kvöldin var efnt til
blakkeppni á milli landa og varð Island í
öðru sæti. Kvöldvökur voru líka haldnar,
sem hver og ein þátttökuþjóð annaðist.
Við, íslensku þátttakendurnir, kynntum
meðal annars land og þjóð í stuttu máli og
sögðum frá starfi ungmennafélaganna.
Mér fannst þessi ferð bæði fróðleg og
skemmtileg, - ekki síst fyrir það að fá
þarna tækifæri til að kynnast fjölda ungs
fólks frá hinum Norðurlöndunum og fá
innsýn inn í það hvað það er að gera og
hugsa. Þetta var líka kærkomið tækifæri til
að þjálfa sig í tungumálunum, - þetta er
heilmikil lífsreynsla.“
Skinfaxi
23