Skinfaxi - 01.08.1993, Blaðsíða 7

stöðunum og okkur félagana. Ég á feyki-
lega margar góðar minningar úr þessari
ferð. Sjálfur er ég kominn í öldunga-
deildina og var á ferð með mínurn
jafnöldrum. Því fór mjög vel á þessu.“
Viðurkenning
borgarstjóra
- Það var loks tekið á móti þér með
viðhöfn þegar þú komst til Reykjavíkur.
„Já, öllu var mjög vandlega samanstillt
og ég á bara ekki orð yfir það. Þessi
norræni hópur fólks 60 ára og eldri sem
hér var staddur til að taka þátt í
fimleikahátíð í tilefni af Ári aldraðra,
GYM I NORDEN ‘93, var að hefja mót
sitt í þann mund sem ég kom í
Laugardalinn. Þátttakendurnir, sem skiptu
tugum, gengu með mér frá gömlu
Elliðaárbrúnni undir fánaborg í broddi
fylkingar. Þetta var alveg dásamlegt.
Þegar allir voru sestir á sinn stað í
Laugardalshöllinni, þá setti formaður
Fimleikasambands Islands, Margrét
Bjarnadóttir, hátíðina og bauð fólk
velkomið. Að því búnu hélt borgarstjórinn,
Markús Örn Antonsson, ágæta ræðu og
talaði meðal annars mjög hlýlega til mín
og bænda, það þótti mér vænt um. - Hann
minntist á landbúnaðinn og að þetta styddi
nú hvað annað, borgarbúarnir sem borða
kjötið, sagði hann, og aftur bændurnir sem
framleiða það. Þetta hef ég stundum gert
að umtalsefni, - að við séum eins og ein
fjölskylda, öll þjóðin.
Að ræðunni lokinni afhenti borgarstjóri
mér fallega, áritaða bók í virðingarskyni,
Reykjavík 200 ára, ásamt fána höfuðborg-
arinnar, og þótti mér afar vænt um það.
Svo var röðin komin að mér og fékk ég að
halda stutt ávarp, þar sem ég rakti það í
stórum dráttum hvað á daga mína hefði
drifið.”
Þau samtök sem stóðu að göngu Stefáns
voru Fimleikasamband íslands, félagið
íþróttir fyrir alla, Ökirunarráð Islands og
Ungmennafélag Islands. Þessi samtök
unnu að undirbúningi göngunnar og
skipulögðu hana út í ystu æsar. Henni var
síðan stjórnað frá skrifstofu UMFÍ með
Sigurð Pétursson í broddi fylkingar.
Starf f 60 ár
- Hvenœr fórstu að starfa fyrir ung-
mennafélagshreyfinguna, Stefán ?
„Ég held ég hafi gengið í Ungmenna-
félagið Samhygð í Gaulverjabæjarhreppi
árið 1934. Fljótlega var ég kosinn
formaður félagsins, einhvern veginn
atvikaðist þetta þannig. Mér þótti gagn og
B
Stefán hefur verið ötull við að taka þátt í
Reykjavíkurmaraþoni.
gaman að því, það var sterkur skóli fyrir
mig að starfa í ungmennafélaginu þar sem
ég var formaður í 28 ár. Þetta var
afskaplega skennntilegur tími. Þá var ekki
sjónvarpið komið og tímarnir voru öðru
vísi. Því var ungmennafélagsfundur
kærkomin samkoma og hvert lítið mót og
félagsleg viðleitni stór viðburður.
Fundastarfið er orðið minni þáttur í hinum
einstöku félögum heldur en hann var í eina
tíð. Aftur á móti hefur þáttur íþróttanna
aukist mjög mikið, skógrækt, umhverfis-
vernd og ýmislegt fleira. Ég segi alltaf að
kyrrstaða sé sama og afturför. Auðvitað
breytast tímarnir og mennirnir með,
samgöngurnar og aðstaðan í félags-
heimilunum er ólík því sem var fyrstu árin
í ungmennafélaginu. Þá var gamla ung-
mennafélagshúsið óupphitað og óein-
angrað.“
- Þú lœtur ekkert mikið af þœtti þínum
sem íþróttamaður.
„Nei, nei. Ég var aldrei mikill íþrótta-
maður. Ég lærði jú glímu og sund í
Haukadal en það er nú eins og kunningi
minn góður sagði, - ég vildi heldur ferðast
á þurru landi heldur en á vatni. Ég hef
verið með og reynt að taka þátt í 800 og
1500 metra hlaupi og svo framvegis. Ég
keppti nokkrum sinnum í Víðavangshlaupi
Islands og núna í þrjú ár hef ég tekið þátt í
skemmtiskokkinu í Reykjavík og hljóp 3
kílómetra nú í sumar, sem er ekki til að
grobba sig af.
Einu sinni náði ég í gullpening, þrátt
fyrir allt. Þegar landsmótin voru endur-
vakin í Haukadal 1940, voruni við nokkrir
Haukdælir að vinna við völlinn, að undir-
búningi mótsins. Sigurður Greipsson sagði
við okkur að við þyrftum endilega að
Hjónin í Vorsabœ, Stefán og Guðfínna Guðmundsdóttir hafa verið álmgafólk um trjárœkt.
Þessi mynd var tekin þegar lialdinn var aðalfundur Skógræktarfélags Islands, en þá tóku
þau þátt í gróðursetningu t Skrúð.
Skinfaxi
7