Skinfaxi - 01.12.1994, Qupperneq 5

Eflum
Skinfaxa
Strax í upphafi sáu frumkvöðlar ungmennafélagshreyfingar-
innar fram á að erfitt yrði að vinna hugsjónum UMFÍ fylgis án
þess að eiga sitt eigið málgagn. Þessir stórhuga menn létu ekki
sitja við orðin tóm heldur hrundu hugmynd sinni í framkvæmd.
Skinfaxi kom fyrst út í október 1909 og útgáfa blaðsins hefur
aldrei fallið niður. Hann er eitt elsta tímaritið hér á landi.
I fyrsta tölublaðinu skrifar Helgi Valtýsson ritstjóri meðal ann-
ars:
„Nú vill „Skinfaxi“ lyfta undir bagga með ungmennafélög-
um og reyna af öllum mætti að bæta úr því, sem mest er á-
bótavant í starfi þeirra. Tengja saman félögin í sterka starf-
andi heild. Hvetja og stæla dug og afl til dáða. Vekja samúð og
samhug og opna augu fyrir öllu því, sem gott er og fagurt. -
Glæða sumarhug æskunnar.“
Síðan þessi orð voru skrifuð eru rúm 85 ár, en þau eiga vel við
enn í dag.
Skinfaxi hefur flutt fréttir úr starfi ungmennafélaga og ýmislegt
sem þar hefur birst hefur hvergi komið fram annars staðar í prent-
uðu máli. Frumkvöðlarnir hvöttu menn til dáða og blaðið á trúlega
stóran þátt í einarðri framgöngu ungmennafélaga í sjálfstæðisbar-
áttu þjóðarinnar.
í þessari löngu sögu Skinfaxa hafa tuttugu einstaklingar gegnt
starfi ritstjóra. Margir þeirra urðu seinna þjóðkunnir menn og
nægir þar að nefna: Helga Valtýsson, Jónas Jónsson frá Hriflu,
Guðmund Gíslason Hagalfn, Eirík J. Eiríksson og Eystein Þor-
valdsson.
Tvær konur hafa gengt starfi ritstjóra. Una María Óskarsdóttir
varð fyrst til að gegna því starfi árið 1990 og Jóhanna S. Sigþórs-
dóttir núverandi ritstjóri.
Rekstur Skinfaxa hefur oft verið erfiður. Trúlega hefur það
fyrst og fremst verið fyrir þrautseigju ritstjóra og helstu velunnara
blaðsins að útgáfan féll ekki niður.
Á þingi UMFÍ í Mosfellsbæ í október 1989 var mikið rætt um
rekstur blaðsins og sýndist sitt hverjum. Blaðið var þá rekið með
miklum halla. Heyrðust raddir er töldu að best væri að hætta út-
gáfu þess. Það gátu aðrir ekki hugsað sér. Niðurstaðan varð sú að
samþykkt var að skipa nefnd til að endurskoða rekstur blaðsins.
Var það gert og lauk sú nefnd störfum í byrjun árs 1990.
1 framhaldi af tillögum nefndarinnar var skipuð fimm manna
ritnefnd er vinna skyldi að breytingum á blaðinu ásamt ritstjóra.
Hægt og bítandi þokaðist í rétta átt, þótt stundum virtist lítið miða.
En nú er svo komið að Skinfaxi er rekinn með hagnaði. Sú þróun
hefur trúlega ekki gerst að sjálfu sér. Ýmislegt hefur breyst síðan
ritnefndin var fyrst skipuð árið 1990. Tveir nefndarmanna hættu
að eigin ósk en þau þrjú sem eftir voru hafa unnið skipulega og af
óþrjótandi bjartsýni ásamt ritstjóra að málefnum blaðsins. Ýmsar
leiðir hafa verið reyndar til að auka áskrift og útbreiðslu. Margar
þeirra hafa misheppnast en annað vel til tekist.
Nýlega urðu hugmyndir ritstjórnar, að ráða sérstakan mann í út-
breiðslu, áskriftar- og auglýsingasöfnun, að veruleika. Vænta má
mikils af starfi hans því enn er ýmislegt í rekstrinum sem betur
má fara.
Undirritaður hefur átt því láni að fagna að fá að taka þátt í end-
urskipulagningu Skinfaxa. Allt frá þingi UMFÍ 1989 hef ég, ásamt
góðu fólki, unnið að framgangi blaðsins. Þetta tímabil hefur oft
verið hálfgerð þrautarganga en með útsjónarsemi, seiglu og mikilli
bjartsýni hefur árangur náðst hægt og bítandi, eins og dæmin
sanna.
Skinfaxi á erindi til allra ungmennafélaga. Markmiðið ætti að
vera að blaðið komi inn á öll heimili þar sem ungmennafélagi er
fyrir. Því markmiði þyrfti að ná fyrir 90 ára afmæli blaðsins árið
1999.
Eg mun á næsta ári hverfa úr ritstjórn Skinfaxa. Ég vil þakka
Freygarði Þorsteinssyni, Ólínu Sveinsdóttur og Jóhönnu S. Sig-
þórsdóttur fyrir ánægjulegt samstarf að útgáfu blaðsins. Óska ég
þeirn velfarnaðar í starfi, svo og öðrum sem vinna að framgangi
Skinfaxa í náinni framtíð.
Ingimundur Ingimundarson
Skinfaxi
5