Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1949, Blaðsíða 9

Síðan Vélstjórafélagið var stofnað, hefur
margt á dagana drifið meðal þjóðarinnar. Tvær
heimsstyrjaldir hafa geisað, og hafa þær sett
sín spor á allt athafnalíf þjóðarinnar. Sum hafa
óneitanlega orðið þjóðinni til framfara á marg-
an hátt, en önnur hafa því miður orðið allör-
Þorsteinn Ámason.
framkvæmdastjóri félagsins.
lagarík. En þrátt fyrir margt misjafnt, sem
komið hefur fram við þjóðina, þá er það næsta
undravert, hve gifta okkar Islendinga var mikil
í þessum hildarleik þjóðanna. En vissulega varð
sjómannastéttin harðast úti allra landsmanna
á styrjaldarárunum í missi margra mannslífa
af stríðsins völdum. Vélstjórastéttin fór ekki
varhluta af þeim fórnum, hún missti margt
mætra manna og góðra félaga, sem okkur er
skylt að minnast með söknuði, og betur en gert
hefur verið til þessa.
Ég hefi nú lítið eitt minnst á starfsemi fé-
lagsins á liðnum árum, eða þá þætti, sem unnir
hafa verið fyrir opnum tjöldum, ef svo mætti
að orði komast, og hafa oft skipzt á skin og
skúrir í okkar starfsemi, og er það að vonum
á svo löngum tíma, sem hér um ræðir, en ég
held, að alla jafnan hafi það verið þungamiðjan
í starfseminni, að velja jafnan það eitt, sem
miðaði að heill stéttarinnar og þjóðarheildar-
innar.
Innbyrðis starfsemi félagsins hefur verið all-
fjölþætt og verður of langt ,mál að lýsa henni
í stuttri blaðagrein og verður því stiklað á stóru.
Félagið hafði með höndum um nokkurra ára
skeið allmikla styrktarstarfsemi meðal meðlima
sinna, en hefur orðið að draga mjög saman
seglin, þar sem svo fámennu félagi var alger-
lega ofvaxin fjárhagshlið málsins, enda breytt
viðhorf til þeirra mála nú frá því, sem áður
var. Félagið hefur einnig smærri sjóði, sem
hafa sitt sérstaka hlutverk að vinna, en allir
miða að einu og sama marki, að treysta hag
félagsmanna á einn eða annan hátt, ennfremur
hefur félagið haft opna skrifstofu um nokkurra
V í K I N □ U R
ára skeið fyrir starfsemi sína, og var það ó-
hjákvæmanleg ráðstöfun sökumþess, að meðlim-
irnir voru svo mjög dreifðir út um haf og hauð-
ur, og þurftu því að hafa ákveðinn stað til að
koma á framfæri áhugamálum sínum viðvíkj-
andi starfinu og fleiru. Einnig hefur félagið
haft margvísleg störf með höndum, svo að
þessi ráðstöfun var óhjákvæmileg nauðsyn, og
hefur tvímælalaust orðið stéttinni til góðs, og
svo mun enn verða, ef vel tekst með fram-
kvæmdir. Það hefur stundum verið talað um,
að félagið mundi vera friðsamasta stéttarfélag,
sem starfaði í Reykjavík. Hvort nokkuð er satt
í þessu, skal ósagt látið, en eitt er þó vitað með
vissu, að félagið hefur ekki átt í launadeilum
við atvinnurekendur svo teljandi sé, og hefur
jafnan tekizt að semja um kjör sinna manna,
án þess að beita verkfallsvopninu svokallaða,
og er það vel farið. Sé friðsamleg lausn málanna
ekki keypt of dýru verði, er það tvímælalaust
rétta leiðin.
Ég á enga betri ósk félaginu til handa á þess-
um afmælisdegi þess, en þá, að því mætti auðn-
ast að hafa jafnan það, sem réttara reynist í
hverju máli, sem það hefur með höndum. Þá
er tilgangi félagsins náð.
Dr. H. I\lefzner
Alþingi veitti fyrir skömmu hinum þýzka sérfræð-
ingi í fiskiðnaði, dr. H. Metzner, fjölskyldu hans og
aðstoðarmanni, íslenzkan ríkisborgararétt. Var flutt
frumvarp um þetta mál af allsherjarnefnd efri deildar,
og fór frumvarpið gegnum allar umræður í deildinni,
tii neðri deildar og nefndalaust gegnum allar umræður
þar og var endanlega samþykkt samdægurs. Var frum-
varpið samþykkt án nokkurra mótatkvæða, en ein-
hverjir sátu hjá.
Dr. Metzner er einn af þekktustu vísindamönnum
Þjóðverja á sviði fiskirannsókna, og kom hann hingað
til lands fyrir styrjöldina. Hann er vel efnaður maður,
á rannsóknarstofu og verksmiðju í Þýzkalandi. Var
hann í ráðum, er niðursuðuverksmiðju SÍF var komið
upp, er hann var hér fyrir stríðið.
Að þessu sinni kom dr. Metzner hingað í boði há-
skólans og flutti hér fyrirlestur. Barst þá í tal við
hann, hvort hann vildi ekki koma hingað alkominn
og verða ef tii vill ráðunautur ríkisstjórnarinnar. Tók
hann þessu vel, 'en kvaðst ekki mundu geta þetta nema
hann yrði íslenzkur ríkisborgari.
Þótti svo mikilsvert að fá hann hingað, að frumvarp
um borgararétt hans og fjölskyldu hans og aðstoðar-
manns, var lagt fram á þingi að tilhlutan sjávarút-
vegsmálaráðherra og meðmælum stjórnarinnar, og fékk
skjóta afgreiðslu, af því að dvalarleyfi dr. Metzners
var að verða útrunnið og hann varð að hverfa aftur
til Þýzkalands hið bráðasta, án vissu um að komast
aftur úr landi, nenia hann hefði borgararéttinn.
5r,?