Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1961, Page 31

þess, sem talaði (svipað ástand rík-
ir enn hjá ýmsum frumstæðum nú-
lifandi þjóðflokkum, ýmsir þeirra
geta því ekki gert sig skiljanlega í
myrkri).
Verkfærafundir í ASlU, EVRÓPU
og AFRlKU sanna, að mannveran
hefur verið búsett allvíða um gamla
heiminn. Allir þeir fornaldarhlutir,
sem fundist hafa í jörðu, eru úr
steini, og hafa auðsjáanlega verið
tilhöggnir það allra nauðsynlegasta.
Það hefur verið greint á milli
tveggja aðferða til verkfæra- eða
vopnasmíða, er önnur nefnd klofn-
ingstækni, en hin kjarnatækni. En
báðar höfðu aðeins það markmið að
ná notfærri egg eða oddi.
Klofningstæknin virðist eiga upp-
runa sinn á hinum opnu sléttum
Asíu, en oddtækin eiga augsýnilega
uppruna sinn í frumskógum Afríku
og Indlands. í Evrópu hafa hvoru
tveggja verkfærin fundizt, og hinir
landfræðilegu fundir þeirra benda
eindregið til, að um áhrif frá austri
og suðri sé að ræða. En í barnæsku
mannkyns lá Evrópa í yzta útjaðri
hins búsetta heims.
Mjög stór og ófullkomnar hand-
steinspírur hafa hin síðari ár fund-
izt í Uganda í Afríku, Tanganyika
og Indlandi, þar sem einnig hafa
fundizt klofningsverkfæri. Það er
ekki hægt að tímasetja þessi frum-
verkfæri með fullri nákvæmni, en
alls staðar eru þau örugglega þau
fyrstu, sem vitna um mannlega til-
veru.
Þegar frá er skilinn Peking-mað-
urinn, sem fundizt hefur í sérlega
traustum jarðlögum, er ekki talið
mögulegt með öruggri vissu að
telja hinar tegundirnar í skyldleika
við núlifandi apategundir, sem
þekktar eru, en þó er ekki talið ó-
trúlegt að þeir eigi uppruna sinn að
rekja til þessara löngu liðnu dýra-
tegunda. Tilgátur ýmsra fornleifa-
fræðinga um að nútímamaðurinn
hafi lifað í fortíðinni, eiga sér enga
staðfestu í raunveruleikanum.
Um andlegt og félagslegt líf er
að sjálfsögðu engar heimildir að
hafa. Handsteinspíra getur gefið
upplýsingar um handkunnáttu þess,
sem smíðaði hana, en segir ekkert
um trú hans eða hugsanir. Það er
VÍKINGUR
ISENS UDBREDELSE
I EUROPA!&gS
‘ýStockholm
O Moskva.
V^^London
Berlin /’oWars2awa
Zúrich
Milano
Bukarest J.
Storste udbredelse
Sidste istid-------
Israndslinier .....
Pakis
þó vitað um Peking-manninn, að
hann var mannæta og það gefur ef
til vill örlitla bendingu, því að
kanníbalisme á venjulega rót sína
að rekja til trúarlegra hugmynda.
Það er einnig sennilegt að apa-
maðurinn hafi lifað í einkvæni
(monogam) og kynin hafi valið sér
maka eftir gagnkvæmum tilfinning-
um. Fleirkvæni og verðmæti eigin-
konunnar tilheyra sennilega háþró-
aðra menningarstigi. Apamaðurinn
er veiðimaður og sú aðstaða ein er
nægilega erfið til þess að takmarka
stærð fjölskyldu. Raunverulegir
þjóðflokkar þekkjast ekki. Samfé-
lagshyggju utan f jölskyldunnar
hafa fyrstu forfeður mannkynsins
sennilega ekki þekkt.
Þeir hafa þó staðið andspænis
einu mikilvægu félagsfyrirbæri, því
að jafnhliða smíði verkfærisins hef-
ur skapast hugtakið einkaeignar-
réttur.
Kuldinn hef-
0.450.000 f. Kr. ur aukizt að
nýju. ísinn breiðist að nýju yfir
iöndin og nær að þessu sinni mestu
útbreiðslu sinni (Mindel-ístíminn).
Aðeins 500 kílómetra svæði skilur
á milli Alpajöklanna og Skandinav-
isku jöklanna, og meirihlutinn af
því svæði er að mestu botnfrosin
fen, þar sem harðfeng hreindýr og
mammútfílar hafa tekið sér ból-
festu í stað sverðkatta mið-ísaldar-
innar (með stórar vígtennur), ljón
og risanagdýr.
Önnur mið-
0.400.000 f. Kr. ísöld ber j
skauti sér hlýrra veðurfar, er nær
yfir ca. 200.000 ára tímabil. Maður-
inn hefur búsetu við árbakka, vötn
og strandlengjur, og smátt og smátt
nær hann meira valdi á smíðum
verkfæra og vopna úr steini. — í
EVRÓPU er mikið af dýrum til
veiða. Á hinum víðáttumiklu slétt-
um er krökt af hestum, fílum, nas-
hyrningum, bisonuxar og sauðfén-
aður og mikill fjöldi krókódíla
svamla í stórfljótunum. í skógar-
jöðrunum slást hýenur um afgangs-
æti ljóna og sverðkatta.
Evrópisku steinvopnin eru ennþá
mjög ófullkomin, en þó verður vart
einstaka verkfæra, með boglöguðu
sniði og annarra, þar sem tilraunir
eru gerðar til þess að hvessa þau
meir en áður var þekkt. Og i S-
AFRlKU, þar sem áður þekktust
eingöngu steinspírulag, finnast einn-
ig tilraunir til annarrar lögunar.
0.200.000 f. Kr.
Elsti þekkti
fornleifafund
ur af mannveru (fundið í Gobi-eyði-
mörkinni), að því er virðist af
monoloid-kynstofni. Líkamsmálun.
Það er ný ísöld (Riss-ístíminn)
31