Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1969, Blaðsíða 9

Vanræktur atvinn u vegur
Efíii’ Böiivar Steinþórsson hri/ta.
1 dagblaðinu Vísi 12. febrúar
1953 og1 Morgunblaðinu 3. nóv-
ember 1955 ritaði ég greinar, er
báru sama heiti og þessi grein,
„Vanræktur atvinnuvegur“, og
var ég þar að ræða um ferðamál,
þar sem m. a. var bent á nauð-
syn þess, að vinna að skipulagn-
ingu og áætlunargerð varðandi
allt, sem viðkæmi því, að stuðla
að auknum ferðamannastraum til
landsins.
Ástæðan til þess, að ég fer nú
að rifja þetta upp, og ræða um
þetta málefni hér í málgagni sjó-
manna, Víkingnum, er fyrst og
fremst runnin frá tillögu til
þingsályktunar um þriggja ára
áætlun um ferðamál, sem þeir
Björn Jónsson, Eysteinn Jónsson,
Jón Héðinsson og Steingrímur
Pálsson flytja í sameinuðu Al-
þingi, á þingskjali nr. 34, og
einnig finnst mér, að ekki muni
vera fráleitt að rifja upp fyrri
hugleiðingar um þessi mál, og
staldra örlítið við og hugleiða,
hvar við erum á vegi stödd nú,
varðandi þann atvinnuveg þjóð-
arinnar, sem við um langan tíma
höfðum ekki sýnt þá rækt, sem
verðugt væri, eða þá tiltrú, sem
sjálfsagt væri.
Tillagan er svohljóðandi:
„Alþingi ályktar að skora á
ríkisstjórnina aó hlutast til um,
að geró veröi þriggja ára áætlun
um ferðamál. Stefni áætlunin a'ö
því aö margfalda feröamanna-
straum til landsins á áætlunar-
tímabilinu, og skapa sem traust-
astan grundvöll að því, að gera
tsland aö miklu ferðamanna-
landi. Áætlunin miSist við, að
þetta verði gert með því að bæta
VÍKINGUR
á skipulegan hátt öll skilyrði til
að veita auknum ferðamanna-
straumi alla nauðsynlega þjón-
•ustu, að því að gerðar verði hvers
konar hagkvæmar ráðstafanir til
að opna leiðir að hinni ósnortnu
náttúru landsins fyrir erlenda
sem innlenda ferðamenn, og að
því að byggja fjárhagslega
traustar undirstöður að ferða-
mannaþjíónustu, þannig að hér
geti orðið um mikilvægi og hrað-
vaxandi atvinnugrein og gjald-
eyrisgjafa að ræða.
Áætlunargerðin skal falin
nefnd manna, er skipuð sé sam-
kvæmt tilnefningu ferðamála-
ráðs, Félags íslenzkra ferðaskrif-
stofa, B únað arfé lag i íslands,
Verzlunarráði fslands, Félags
áhugamanna um fiskirækt, Sam-
bands veitinga- og gistihúsaeig-
enda, Ferðafélagi íslands og Al-
þýðusambandi fslands. Formaður
nefndarinnar slcipar ráðherra án
tilnefningar.
Stefnt skal að því, að nefndin
Ijúki störfum það snemma á
næsta ári, að áætlunin geti legið
fyrir á því Alþingi, sem nú situr,
og komið til byrjunarframfram-
kvæmda þegar á næsta ári.“
Stjórn Farmanna- og fiski-
mannasambands Islands hefur
samþykkt, að fagna beri þessari
tillögu til þingsályktunar, og í
bréfi sambandsins til Alþingis er
vakin athygli á, að innan sam-
bandsins séu öll stéttafélög yfir-
manna á farþegaskipum, og telji
sambandið því ekki óeðlilegt, að
FFSI fyrir hönd þessara aðild-
arfélaga sinna fengi að tilnefna
mann í nefnd þá, sem tillagan
gerir ráð fyrir að falið verði að
Böðvar Steinþórsson.
gera þessa áætlunargerð. í þessu
sama bréfi sambandsins til Al-
þingis er þess einnig getið, að eitt
aðildarfélag FFSl, Félag bryta,
hafi á síðustu árum sent fulltrúa
á þær ferðamálaráðstefnur, sem
haldnar hafa verið á vegum
ferðamálaráðs, nú síðast á s.l.
vori á Hornafirði.
Það er engum vafa undirorp-
ið, að það er mikið hagsmunamál
farmanna almennt, eða þess hluta
farmanna, sem starfa á farþega-
skipum, að vel sé búið að öllu því,
er lýtur að ferðamálum. Verður
því að telja sanngjarnt að FFSl
fái tækifæri til að leggja sitt lóð
á vogarskál þessara mála.
Ég, er línur þessar ritar, hef
um langan tíma haft mikinn á-
huga á eflingu ferðamála hér á
landi. Er sá áhugi sennilega
jafngamall félagsmálastarfsferli
mínum. I upphafi þessarar grein-
ar, minnist ég á tvær blaðagrein-
ar um þessi mál, sem ritaðar voru
fyrir 13 og 15 árum. Þar var
bent á ályktun, er 23 þing Al-
þýðusambandsins, er haldið var
1952, gerði samkv. tillögu frá
mér ásamt fulltrúa frá bifreiða-
stjórafélaginu Hreyfli og fulltrúa
9