Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1969, Blaðsíða 19

eld á réttan hátt, og fylg'ja leiðar-
vísum nákvæmlega.
Hleypið út gaslofti, sem kann
að hafa myndast eftir að fyrri
eldur var slökktur og hafið olíu-
ventlana lokaða á meðan — olían
á brennarana má ekki undir
neinum kringumstæðum renna á
brennarana fyrr en blysið er
komið á sinn stað til kveikingar.
Hafið nákvæmar gætur á, að
kviknað hafi áður en blysið er
tekið út.
Ef loginn er óeðlilegur; blakt-
ir eða slæst til baka, verður að
stilla olíugjöfina.Gleymið ekki að
slökkva á blysinu. Slökkni eldur-
inn, er sama aðferð endurtekin
við að kveikja hann á ný.
Enginn skyldi vinna uppi í
mastri við málningu, eða annað,
nema að kunna skil á því hvernig
festa skal blökkinni í masturs-
toppinn og ganga úr skugga um
að tógið, sem fest er í bátsmanns-
stólinn sé nógu haldgott, en við
hann er fest þeim verkfærum, er
nota skal.
Sé flagglínan nógu sterk, má
nota hana í málningardolluna.
Það er viðtekin venja að alltaf
sé maður á dekkinu til aðstoðar
við mastursvinnu. Standið aldrei
undir þeim, sem vinna uppi.
Notið öryggiskrók þegar þið
festið stólinn við stigaþrep við
málningu mastursins o.þ.h., en
ekki kjötkrókinn frá brytanum!
í skammdeginu —
Framh. aí bls. 8
Það er nauðsynlegt, að gerð verði
tilraun í þessa átt til að ná nánara
sambandi við sjómenn og aðra les-
endur blaðsins, um hugðarefni sjó-
mannsins. Nú hefur harðnað á daln-
um hjá sjómannastéttinni, allir
samningar hafa verið gerðir óstarf-
hæfir og jafnvel ógildir, með að-
gerðum ríkisvaldsins, og sjómenn
standa á tímamótum í kaupgjalds-
málum sínum, þar sem þeir standa
nú í vörn gegn öllu ríkisvaldinu,
sem gengið hefur á sveif atvinnu-
rekendanna. Oft er þörf, en nú er
VlKINGUR
nauðsyn að standa saman, sem ein
heild í vörninni.
Of oft hefur sjómannastéttin
gengið sundruð til samningaborðs-
ins, og því hefur farið sem komið er
nú, að allur réttur er tekinn af sjó-
mönnum til að rétta uppgjör, sam-
kvæmt samningum, en þeir hlunn-
færðir af ríkisvaldinu með röngum
og ósanngjörnum aðgerðum.
En stundum hafa sjómenn staðið
dyggilega saman, samanber heim-
siglingu síldarflotans hér um árið,
þá sýndu sjómenn mátt sinn og sam-
tök. Vonandi að svo verði nú, að þið
standið vel og dyggilega saman um
málefni ykkar, en þó heiðarlega, þá
mun vel fara.
Ef til vill er kominn tími til rót-
tækra breytinga á skiptakjörum sjó-
manna, og er það ekkert fráleit
hugsun, en tíminn, sem um er að
ræða nú, finnst mér heldur stuttur
og óviðkunnanlegur, og bera keim af
kúgunartímabili, er því aðgætni
nauðsynleg af hendi sjómanna.
Einnig væri löggjafanum hollt, að
skoða hug sinn betur, í aðgerðum
gegn sjómannastéttinni, því stéttin
er ekki mannmörg, og íslenzkir
fiskimenn eru áreiðanlega eftirsótt-
ir af öðrum þjóðum, svo að það
væri ekki fráleit hugsun að íslenzkir
sjómenn litu til annarra landa, með
búsetu fyrir augum í stórum stíl, ef
að þeim yrði þrengt, eins og nú
horfir. Það þyrfti ekki nema nokkur
hundruð dugmikilla sjómanna að
hverfa af landi burt, til þess að fisk-
veiðar stöðvuðust í stórum stíl.
Forði okkur allar vættir frá slíku,
og því er það ekki síður þess vegna
sem og velferð sjómannanna sjálfra,
að sjómönnum er nauðsynlegt nú,
að standa saman í lífsbaráttu sinni,
það er einnig þjóðarnauðsyn, að vel
takist í þessari lotu.
Heill og hamingja fylgi íslenzkri
sjómannastétt á nýbyrjuðu ári.
Sturla Halldórsson.
Það var í spurningunum hjá prest-
inum. Hann kom inn á efnið: Hversu
Guð er góður, og bað Siggu um að til-
færa einhverja ritningargrein þar að
lútandi.
Telpan var lengi hugsi, en svaraði
því næst: „Hann lætur sólina skína
jafnt á rangláta sem réttláta".
„Alveg rétt“, sagði prestur, „en
kanntu nokkuð um regnið?"
„Já, þegar rignir á prestinn, drýpur
á meðhjálparann!"
ENGIN KEÐJA
ER STERKARI
EN VEIKASTI
HLEKKURINN
TRYGGING
NAUÐSYN
ALMENNAR
TRYGGSNGARf
PÓSTHÚSSTRÆTI 9
SÍMI 17700
19